درمان سرطان مردان با روش های نوین چگونه است – کلینیک آروین

وقتی توجه ابتلا به سرطان می شوید، باید فقط به درمان سرطان فکر کنید، اما بلافاصله به درمان های مورد نیاز برای رسیدن به این نتیجه و عواقب آن نیز نگاه می کنید. به عنوان مثال در درمان سرطان مردان، جراحی و سایر روش‌ های درمانی برای تومورهای پروستات ، بیضه و مثانه ، می ‌توانند بر فعالیت جنسی و کنترل ادرار تأثیر منفی بگذارند: یادگیری، صحبت کردن در مورد آن اولین قدم برای یافتن راه‌ حلی است که بتوان آن را درمان نمود.

توجه به کیفیت زندگی افرادی که تحت تأثیر این تومورها هستند یا تحت تأثیر قرار گرفته اند، دقیقاً به این دلیل مهم است که میزان درمان بسیار بالا است و بیش از 90 درصد بیماران مبتلا به سرطان بیضه و بیش از 80 درصد از کسانی که بعه سرطان مبتلا هستند درمان می شوند این بدان معناست که پس از مداخلات و درمان ‌ها، زندگی از سر گرفته می ‌شود و به همراه آن میل به یک رابطه رضایت‌ بخش با خود، با دیگران و با شریک زندگی از سر گرفته می ‌شود.

درمان سرطان مردان

گزینه های درمانی با هدف درمان سرطان پروستات به درجه تکامل سرطان و محل سلول های بیمار بستگی دارد: برای مثال، مسلم است که درمان هدفمند برای سرطان مردان محدود به پروستات با درمان مورد استفاده برای درمان سرطان پروستات پیشرفته متفاوت است.

به طور کلی، گزینه درمانی ممکن عبارتند از:

• پروستاتکتومی رادیکال (برداشتن پروستات و وزیکول منی )
• پرتودرمانی خارجی (استفاده از اشعه ایکس با انرژی بالا )
• براکی تراپی دائمی پروستات : درمان کم تهاجمی که شامل استفاده از پرتوهای با فرکانس بالا است که می تواند تنها بافت آسیب دیده را تحت تأثیر قرار دهد، بدون اینکه بر سایر ساختارهای اطراف تأثیر بگذارد.
• درمان سرکوبگر هورمونی با آنالوگ گنادورلین
• محاصره آندروژن + مصرف آنالوگ گنادورلین
• شیمی درمانی با دوستاکسل یا سایر شیمی درمانی
• برداشتن جراحی

درمان انواع سرطان مردان

عوارض جانبی درمان‌ها می‌تواند به طرق مختلف بر جنسیت بیماران تأثیر بگذارد و از نظر علمی به این صورت تعریف می‌شود:  impotentia generandi  ( ناباروری  ) یا  impotentia erigendi  ( اختلال نعوظ ).

برداشتن  بیضه  به خودی خود تغییری در زندگی جنسی مردان ایجاد نمی کند، مگر یک عدم تعادل هورمونی خفیف که در بیشتر موارد با فعالیت بیضه سالم به سرعت جبران می شود. اگر تومور گسترده تر باشد و غدد لنفاوی شکمی را درگیر کند، اوضاع تغییر می کند. برداشتن غدد لنفاوی به دلیل تغییر انزال می تواند باعث ناباروری شود.

در این مورد ما از “انزال رتروگراد” صحبت می کنیم: یعنی مایع منی به بیرون انزال نمی شود، بلکه به مثانه بازگردانده می شود. به اصطلاح “ارگاسم انزالی” گاهی اوقات با شدت متفاوتی نسبت به ارگاسم انزالی درک می شود. حتی زمانی که غدد لنفاوی برداشته نمی شوند، باروری ممکن است متعاقبا کاهش یابد.

به همین دلیل، با توجه به اینکه میزان بقای طولانی مدت در این موارد نزدیک به 100 درصد است، توصیه می شود به آینده این بیماران که بسیار فراتر از مرحله درمان است فکر کرده و انجماد مایع منی تجویز شود. قبل از شروع درمان سرطان مردان در مورد سرطان پروستات ، اثرات درمان می تواند شامل تغییر عملکرد ادرار و همچنین عملکرد جنسی باشد.

پس از سه ماه، در واقع، با جراحی کلاسیک برای برداشتن پروستات، از هر ده بیمار، چهار بیمار دچار بی اختیاری ادرار می شوند و پس از یک سال، این علامت در بیش از دو مورد از هر ده مورد باقی می ماند. حتی از دست دادن ظرفیت نعوظ مکررتر است: سه ماه پس از برداشتن تومور، از هر 10 مرد، 8 مرد از ناتوانی جنسی رنج می برند و از هر 10 مرد، 6 نفر حتی پس از یک سال نیز همچنان مشکل دارند.

دلیل اینکه همه این اتفاق می افتد آناتومیکی است: دسته ای از اعصاب که کنترل ادرار، عملکرد مثانه و تحریک نعوظ را دقیقاً در مرکز غده می گذراند، بنابراین برداشتن پروستات بدون تأثیر بر آن بسیار دشوار و اغلب غیرممکن است. با این حال، باید گفت که از زمان ظهور جراحی رباتیک، به ویژه در مراکز عالی (که سالانه بیش از 100 بیمار در آن جراحی می شوند)، عملکرد نعوظ در بیش از 70 درصد موارد حفظ شده است.

حتی در مواردی که با وجود برداشتن غده، فعالیت جنسی از سر گرفته می‌شود، احساسات خوشایند مرتبط با ارگاسم با انزال واقعی همراه نخواهد بود، زیرا پروستات و وزیکول‌های منی مسئول تولید اسپرم برداشته شده‌اند . گاهی اوقات در حین ارگاسم مایع مجرای ادرار دفع می شود. از سوی دیگر، جراحی میل را تغییر نمی دهد، که بستگی به شرایط روانی و وجود هورمون تستوسترون دارد. در نهایت، جراحی پروستاتکتومی، تولید مثل را غیرممکن می‌ کند، اما با توجه به سن بالای بیماران، معمولاً این مشکل در نظر گرفته نمی‌ شود.

درمان‌ های غیر از جراحی نیز می‌ توانند بر فعالیت جنسی تأثیر بگذارند، مانند  رادیوتراپی موضعی ، که در برخی موارد سرطان پیشرفته ‌تر یا تهاجمی ‌تر ضروری است، یا  درمان ‌های هورمونی که برای جلوگیری از عود توصیه می ‌شود. دومی، در حالی که در انتقال عصبی دخالت نمی کند، تولید تستوسترون (هورمون مردانه) را مهار می کند و در نتیجه نعوظ را دشوار می کند.

بیمار همچنین علائم آندروپوز را نشان خواهد داد: تحلیل استخوان، مشکلات جنسی، از دست دادن میل، گرگرفتگی. حتی در این موارد لازم است با یک آندرولوژیست متخصص صحبت کنید: در واقع، چندین استراتژی ممکن وجود دارد، مانند، برای مثال، هورمون درمانی متناوب در درمان سرطان مردان، که شامل دوره ‌های سرکوب دارویی تستوسترون متناوب با دوره‌ های قطع دارو می ‌شود. هورمون به سطح نرمال باز می گردد – که البته باید به صورت موردی مورد مطالعه قرار گیرد.

همان عوارض جانبی روی فعالیت جنسی نیز می تواند پس از جراحی  سرطان مثانه رخ دهد.

عوارض جانبی احتمالی سرطان مردان

عوارض جانبی برخی از درمان های سرطان مردان معمولاً پس از پایان درمان برطرف می شود. اغلب موارد: گرگرفتگی، تعریق بیش از حد، خستگی، کاهش توده عضلانی، افزایش وزن، اختلالات خلقی، کم خونی ، پوکی استخوان ، کاهش میل جنسی و اختلال نعوظ ، افزایش احساس خستگی جسمی و روحی رخ می دهد. برخی از داروهای هورمونی (فلوتامید و بیکالوتامید) تمایل به بزرگ کردن سینه ها دارند و باعث ایجاد حس تنش و گاهی دردناک می شوند. این اختلال را می توان با تجویز داروهای خاص همراه با هورمون درمانی کنترل کرد.

عوارض جانبی می تواند به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی بیماران تأثیر بگذارد، به خصوص اگر نیاز به درمان طولانی مدت داشته باشند. برای کاهش عوارض جانبی درمان، برخی از متخصصان روش تجویز متناوب را اتخاذ می کنند، یعنی درمان را برای مدت معینی انجام می دهند، در صورت کاهش قابل توجه PSA آن را به حالت تعلیق در می آورند و پس از افزایش مجدد آن را از سر می گیرند. با این حال، اثربخشی این روش درمانی هنوز از طریق آزمایشات بالینی ارزیابی نشده است. در برخی موارد انتخاب شده، می توان استفاده از درمان آنتی آندروژن را به تنهایی در نظر گرفت تا برخی از عوارض جانبی را محدود کند.

درمان سرطان مردان با شیمی درمانی نئوادجوانت

در مورد اول، ما از درمان نئوادجوانتدر سرطان مردان صحبت می کنیم که برای  کاهش اندازه تومور و افزایش شانس موفقیت درمان های انجام شده برای اهداف درمانی مفید است. هورمون درمانی، در این مورد، در تومورهای محدود به غده پروستات ، اما بالقوه در معرض خطر استفاده می شود . یا در مواردی که فراتر از  کپسول پروستات گسترش یافته اند ، اما هنوز از دور گسترش نیافته اند. درمان معمولاً 3-6 ماه طول می کشد .

شیمی درمانی کمکی در درمان سرطان مردان

هورمون درمانی برای اهداف کمکی همانطور که استفاده پس از درمان با هدف از بین بردن سرطان تعریف می شود  در عوض برای کاهش خطر عود و متاستاز در نظر گرفته شده است. این درمان سرطان مردان زمانی استفاده می شود که آزمایشات نشان دهد که شما سرطان پرخطری دارید. درمان از 3 تا 36 ماه طول می کشد ، اگرچه بیمارانی وجود دارند که آن را مادام العمر ادامه می دهند.

با این حال، تا به امروز، سودمندی واقعی آن پس از جراحی پروستاتکتومی رادیکال هنوز موضوع بحث است. مردانی که بعد از جراحی تحت هورمون درمانی قرار می گیرند به نظر می رسد احتمال عود تومور کمتر است، اما به نظر نمی رسد که این رقم از نظر امید به زندگی به افزایش موثری تبدیل شود . بنابراین، استفاده از آن باید با توجه به مزایا و خطرات توسط پزشک به دقت مورد بررسی قرار گیرد.

درمان سرطان مردان با هورمون تراپی

مورد درمان کمکی هورمونی که پس از  پرتودرمانی خارجی انجام می شود متفاوت است. در این مورد نشان داده شده است که مردانی که تحت درمان قرار می گیرند، امید به زندگی بیشتری نسبت به افرادی که به تنهایی تحت رادیوتراپی قرار می گیرند، دارند.