علائم شما مزمن هستند یا موقتی؟کدام نشانه ها حاکی از سرطان پروستات است؟درمان قطعی ای برای سرطان پروستات وجود دارد؟تشخیص با کلینیک درمان سرطان + پروستات آروین
علائم سرطان پروستات در مردان| تشخیص+درمان سرطان پروستات
سرطان پروستات ، سرطانی است که‌در ناحیه پروستات (غده‌ای کوچک و گردویی شکل است که‌در مردان وجود دارد و مایعی برای تغذیه و حرکت اسپرم‌ها را ترشح می‌کند) رخ می‌دهد.
این نوع سرطان یکی از رایج‌ترین سرطان‌ها در مردان است. سرطان پروستات به‌آرامی رشد می‌کند و در آغاز تنها محدود به پروستات است و باعث ایجاد صدمات جدی نمی‌شود. اگرچه انواعی از این سرطان به‌آهستگی رشد می‌کنند و نیاز به درمان اندکی دارند و حتی در برخی از موارد نیاز به درمان هم ندارند اما سایر سرطان پروستات بسیار پیشرفته هستند و به‌سرعت گسترش پیدا می‌کنند.
سرطان پروستات که زود تشخیص داده می‌شوند (هنگامی‌که تنها غده‌های پروستات را درگیر کرده‌اند) شانس زیادتری برای درمان موفقیت‌آمیز دارند.
علائم سرطان پروستات
سرطان پروستات در مراحل اولیه‌اش علائم و نشانه‌های خاصی ندارد.
علائم و نشانه‌های سرطان پروستات پیشرفته عبارت‌اند از:
-
- دشواری در ادرار کردن
- کاهش قدرت جریان ادرار
- وجود خون در مایع منی
- احساس درد در ناحیه لگن
- استخوان درد
- اختلال در نعوظ
برای سرطان پروستات چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
اگر متوجه علائم و نشانه‌های نگران‌کننده شده‌اید، فوراً یک قرار ملاقات با پزشکتان ترتیب دهید.
بحث در مورد خطرات و مزایای غربالگری سرطان پروستات ادامه دارد. با پزشکتان در این باره مشورت کنید تا بتوانید بهترین تصمیم را بگیرید.
علل بیماری سرطان پروستات
هنوز مشخص نشده است که علل ایجاد سرطان پروستات چه می باشد.
پزشکان می‌دانند که سرطان پروستات زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های پروستات تغییر غیرعادی داشته باشند. جهش در دی‌ان‌ای این سلول‌های غیرعادی موجب رشد و تقسیم بیش از حد آنها می‌شود. این سلول‌های غیرعادی حتی زمانی که سایر سلول‌ها از بین روند، به بقای خود ادامه می‌دهند. تجمع این سلول‌های غیرعادی منجر به ایجاد تومور می‌شود و همچنین این سلول‌ها به بافت‌های نزدیک نیز حمله خواهند کرد.
برخی از این سلول‌های غیرعادی جدا می‌شوند و به سایر قسمت‌های بدن گسترش پیدا می‌کنند.
عوامل خطرساز سرطان پروستات (ریسک فاکتورها)
عواملی که خطر ابتلا به سرطان پروستات را افزایش می‌دهند عبارت‌اند از:
- سن. با افزایش سن خطر ابتلا به سرطان پروستات افزایش پیدا می‌کند.
- نژاد. بنا بر دلایلی که هنوز مشخص نشده است، مردان سیاه‌پوست بیشتر از نژادهای دیگر، در خطر ابتلا به سرطان پروستات قرار دارند. همچنین در این مردان اغلب اوقات سرطان پروستات پیشرفته و شدید است.
- سابقه خانوادگی. اگر مردی در یک خانواده به سرطان پروستات مبتلا باشد، خطر ابتلا سایر مردهای خانواده به این بیماری نیز افزایش پیدا خواهد کرد. همچنین اگر مردی سابقه خانوادگی از داشتن ژن‌هایی که خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می‌دهند (بی آر سی‌ای ۱ و بی آر سی‌ای ۲) داشته باشد، خطر ابتلا به سرطان پروستات افزایش پیدا خواهد کرد.
- چاقی. مردان چاقی که مبتلا به سرطان پروستات هستند بیشتر در معرض بیماری‌های پیشرفته که به‌سختی درمان می‌شوند، قرار می‌گیرند.
عوارض بیماری سرطان پروستات
سرطان پروستات و درمان آن می تواند عوارض زیر را به همراه داشته باشد:
- انتشار سرطان (متاستازی). سرطان پروستات سایر اندام‌های نزدیک پروستات مانند مثانه را نیز درگیر خواهد کرد. همچنین این سرطان از طریق جریان خون و سیستم لنفاوی، استخوان‌ها و اندام‌های دیگر را نیز آلوده می‌کند. در صورت سرایت سرطان پروستات به استخوان‌ها، درد و شکستگی در آنها به وجود می‌آید. حتی در صورت انتشار سرطان پروستات در سایر قسمت‌های بدن، هنوز هم امکان کنترل سرطان و پاسخ‌دهی مثبت به درمان وجود خواهد داشت اما بعید است که بیماری به طور قطعی معالجه شود.
- بی‌اختیاری. سرطان پروستات و درمانش هر دو موجب بی‌اختیاری می‌شوند. درمان بی‌اختیاری بستگی به نوع، شدت و اینکه آیا با گذر زمان امکان بهبودی دارد یا خیر، بستگی دارد. گزینه‌های درمانی شامل مصرف دارو، استفاده از سوند و عمل‌های جراحی می‌شود.
- اختلال در نعوظ. اختلال در نعوظ به دلیل سرطان پروستات یا درمان‌های آن مانند جراحی، پرتودرمانی و هورمون‌درمانی، ایجاد می‌شود. داروها، دستگاه‌های انقباض خلأ (وکیوم مردانه) که به دستیابی به نعوظ کمک می‌کنند و جراحی، برای درمان این اختلال بکار می‌روند.
پیشگیری از بروز بیماری سرطان پروستات
با انجام موارد زیر از ابتلا به سرطان پروستات پیشگیری کنید:
انتخاب یک رژیم غذایی سالم غنی از میوه و سبزیجات. از مصرف غذاهای پرچرب خودداری کنید و در عوض از انواع میوه‌ها و سبزیجات و مواد سبوس‌دار استفاده کنید. میوه‌ها و سبزیجات حاوی مقادیر زیادی مواد مغذی و ویتامین هستند. اینکه آیا می‌توان از طریق رژیم غذایی از سرطان پروستات جلوگیری کرد یا خیر، هنوز به طور قطعی اثبات نشده است. اما داشتن رژیم غذایی غنی از میوه‌ها و سبزیجات سلامت کلی بدن را بهبود می‌بخشد.
انتخاب غذاهای سالم به‌جای مکمل. مطالعات نشان داده‌اند که مکمل‌ها نقشی در کاهش خطر ابتلا به سرطان پروستات ایفا نمی‌کنند. در عوض از غذاهایی استفاده کنید که غنی از ویتامین‌ها و مواد مغذی هستند. بالا بودن سطح ویتامین‌ها در بدن سلامتی آن را حفظ می‌کند.
ورزش‌کردن در بیشتر روزهای هفته. ورزش سلامت عمومی بدن را بهبود می‌بخشد، وزنتان را متعادل نگه می‌دارد و روحیه‌تان را نیز بهتر می‌کند. مطالعات نشان داده است که مردانی که ورزش می‌کنند نسبت به مردانی که ورزش نمی‌کنند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان قرار می‌گیرند.
سعی کنید در بیشتر روزهای هفته ورزش کنید. اگر تازه شروع به ورزش‌کردن کرده‌اید، به‌آرامی زمان آن را افزایش دهید و سعی کنید به‌صورت روزانه آن را انجام دهید.
حفظ کردن وزن ایده‌آل. اگر وزن مناسبی دارید سعی کنید با ورزش‌کردن در بیشتر روزهای هفته آن را حفظ نمایید. اگر نیاز به کم کردن وزن دارید، تمرینات ورزشی بیشتری را انجام دهید و کالری دریافتی‌تان را نیز کاهش دهید. از پزشک خود بخواهید که یک برنامه مناسب برای کاهش وزنتان، طراحی کند.
درباره عواملی که خطر ابتلا به سرطان پروستات را افزایش می‌دهند، با پزشکتان صحبت کنید. مردانی که بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان پروستات قرار دارند نیاز به استفاده از دارو و درمان‌های دیگر برای کاهش این خطر، دارند. برخی از مطالعات نشان داده است که استفاده از مهارکننده‌های ۵ آلفا ردوکتاز که شامل فیناستراید و دوتاستراید، به طور عمومی خطر ابتلا به سرطان پروستات را کاهش می‌دهند. از این داروها همچنین برای کنترل بزرگ شدن غده‌های پروستات و ریزش مو در مردان نیز، استفاده می‌شود.
اگرچه برخی از تحقیقات نشان داده است که مردانی که در حال استفاده از این دارو هستند، در معرض خطر ابتلا به فرم پیشرفته سرطان پروستات قرار دارند. اگر درباره این موضوع نگران هستید، حتماً با پزشک خود صحبت کنید.
غربالگری سرطان پروستات
این موضوع که آیا مردان سالم و بدون هیچ علامتی باید آزمایش‌های غربالگری سرطان پروستات را انجام بدهند یا خیر، یک مسئله بحث‌برانگیز است.
برخی از سازمان‌های پزشکی با این مسئله موافق نیستند و فواید غربالگری را کافی نمی‌دانند.
برخی از سازمان‌های پزشکی دیگر بر این عقیده‌اند مردانی که ۵۰ سال دارند باید این غربالگری را انجام دهند و مردانی که بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان پروستات قرار دارند در سنین کمتر باید آن را انجام دهند.
باتوجه‌به شرایط خاص شما و فواید و ضررهای غربالگری پزشک به شما توصیه می‌کند که این غربالگری را انجام دهید یا خیر.
آزمایش غربالگری سرطان پروستات عبارت‌اند از:
معاینه انگشتی مقعد (توش رکتال). در این روش پزشک انگشت خودش را درحالی‌که دستکش به دست کرده و انگشتش را نیز به روغن آغشته کرده برای معاینه پروستات وارد مقعد بیمار (که کنار ناحیه پروستات قرار دارد) می‌کند. اگر پزشک متوجه هرگونه علائم غیرعادی در بافت، ساختار و اندازه غده‌های پروستات شد، آزمایش‌های بیشتری را توصیه می‌کند.
آزمایش آنتی‌ژن اختصاصی پروستات. برای انجام این آزمایش یک نمونه خون از سیاهرگ بازویی گرفته می‌شود و سپس این آنتی‌ژن موجود در خون که توسط غدد پروستات و به‌صورت طبیعی تولید می‌شود را، بررسی می‌کنند. وجود مقدار کم این آنتی‌ژن در جریان خون، یک امر طبیعی است ولی بالا بودن سطح این آنتی‌ژن در خون نشان‌دهنده وجود التهاب، عفونت، بزرگ شدن و یا سرطان در پروستات است.
این دو آزمایش به شناسایی سرطان پروستات در مراحل اولیه‌اش، کمک می‌کنند.
بنابراین، بحث در مورد غربالگری سرطان پروستات، ادامه دارد.
تشخیص سرطان پروستات
اگر آزمایش‌های غربالگری ذکر شده، موارد غیرعادی را تشخیص دادند، پزشک آزمایش‌های زیر را برای تشخیص قطعی سرطان پروستات، توصیه می‌کند:
سونوگرافی. اگر آزمایش‌های دیگر نگرانی ایجاد کنند، پزشک سونوگرافی ترانس رکتال را برای ارزیابی غدد پروستات، توصیه خواهد کرد. در این روش یک میله کوچک، تقریباً به شکل و اندازه یک سیگار وارد مقعد می‌شود و سپس با استفاده از امواج صوتی تصویری از غده پروستات، ایجاد خواهد کرد.
جمع‌آوری نمونه از بافت پروستات. اگر آزمایش‌های اولیه وجود سرطان پروستات را تأیید کرده باشند، پزشک نمونه‌برداری از پروستات را توصیه خواهد کرد. نمونه‌برداری از پروستات اغلب با استفاده از یک سوزن باریک انجام می‌شود و سپس این نمونه‌ها به آزمایشگاه فرستاده می‌شوند تا به‌صورت قطعی مشخص شود که آیا سلول‌های پروستات سرطانی شده‌اند یا خیر.
تعیین تهاجمی بودن سرطان پروستات
قدم بعدی پس از انجام نمونه‌برداری، تعیین مرحله و شدت سرطان است. پاتولوژیست آزمایشگاه، سلول‌های سرطانی نمونه را بررسی می‌کند تا متوجه شود که چقدر با سلول‌های سالم تفاوت دارند. در سطح پیشرفته این سرطان، سلول‌های سرطانی بسیار تهاجمی عمل می‌کنند و به‌سرعت به قسمت‌های مختلف بدن، سرایت می‌کنند.
رایج‌ترین معیار سنجش شدت سرطان پروستات جدولی است که نمره گلیسون نامیده می‌شود که ترکیبی از دو شماره است و از شماره دو (غیرتهاجمی‌ترین سرطان) شروع می‌شود و تا شماره ده (تهاجمی‌ترین سرطان) ادامه پیدا می‌کند. در اغلب اوقات، پایین‌ترین بخش این جدول، استفاده نمی‌شود.
برای بیشتر سرطان‌های پروستات، از اعداد بین ۶ تا ۱۰ استفاده می‌شود. نمره ۶ نشان‌دهنده سرطان پروستات ضعیف، نمره ۷ سرطان پروستات متوسط و نمره‌های ۸ تا ۱۰ نشان‌دهندهٔ یک سرطان پروستات شدید است.
علاوه بر این، آزمایش‌های ژنتیکی در تعیین شدت و مرحله سرطان، نقش مهمی ایفا می‌کنند.
تکنولوژی کمک می‌کند تا متخصصان بتوانند سرطان‌های پراهمیت را از سرطان‌های کم‌اهمیت تشخیص بدهند و همچنین در مردان تحت عمل جراحی، تهاجمی بودن سرطان پروستات را تشخیص دهند.
تعیین میزان گسترش سرطان پروستات
زمانی که پزشک متوجه وجود سرطان پروستات می‌شود، تلاش می‌کند تا مرحله و شدت آن را نیز تعیین کند. اگر پزشک تشخیص دهد که سرطان پروستات به خارج از آن گسترش پیدا کرده است، انجام یک یا تعداد بیشتری از این آزمایش‌ها را توصیه خواهد کرد:
-
- اسکن از استخوان
- سونوگرافی
- سی‌تی‌اسکن (CT Scan)
- ام‌آرآی (MRI)
- مقطع‌نگاری با نشر پوزیترون (PET Scan)
هر فردی نباید تمامی آزمایش‌های ذکر شده را انجام دهید. پزشک بنا بر نظر خود یکی از این آزمایش‌ها را برای بیمارانش توصیه خواهد کرد.
پزشک باتوجه‌به نتایج این آزمایش‌ها، سطح و مرحله سرطان را متوجه خواهد شد. سطح سرطان پروستات با ارقام رومی I تا IV نمایش داده می‌شود. پایین‌ترین سطح نشان‌دهنده این است که سرطان محدود به پروستات است. سطح IV نشان می‌دهد که سرطان به خارج از پروستات نیز راه‌یافته و سایر قسمت‌های بدن را نیز درگیر کرده است.
مراحل سرطان به طور پیوسته تغییر می‌کنند و این امر تجویز درمان مناسب توسط پزشکان را پیچیده کرده است. پزشک با توجه به مرحله و سطح سرطان می‌تواند درمان مناسب هر شخص را تعیین کند.
درمان سرطان پروستات
درمان سرطان پروستات به عوامل مختلفی مانند سرعت رشد سرطان، میزان پراکندگی سرطان و سلامت عمومی بدن و همچنین مزایا و عوارض جانبی درمان بستگی دارد. برای پیشگیری از آسیب های روحی پس از درمان مقاله روانشناسی سرطان را خوب است بخوانید.
ضروری نبودن درمان فوری سرطان پروستات
مردانی که سرطان پروستات خفیف دارند، نیاز به درمان فوری ندارند. برخی از مردان نیز کلاً نیازی به درمان ندارند، در عوض پزشک به‌صورت مرتب بر آنها نظارت فعالی خواهد داشت.
در نظارت فعال پزشک، دادن آزمایش‌های خون، آزمایش مقعدی و نمونه‌برداری را توصیه خواهد کرد. در صورت پیشرفته بودن سرطان، بیمار باید روش‌هایی مانند جراحی یا پرتودرمانی را انتخاب کند.
گزینه نظارت فعال تنها برای سرطان‌هایی استفاده می‌شود که علائمی نداشته باشند، بسیار آهسته رشد کنند و قسمت کوچکی از پروستات را درگیر کرده باشند. این نوع درمان همچنین برای شخصی که مبتلا به بیماری خطرناک دیگری هست یا در یک سن حساس که درمان سرطان‌ها را مشکل‌تر می‌کند، قرار دارد، مناسب است.
البته ایرادی که گزینه درمانی نظارت فعال دارد این است که بین چکاپ‌های مختلف خطر پیشرفت سرطان وجود دارد و همین امر احتمال بهبودی و درمان سرطان را کاهش می‌دهد.
جراحی برداشتن پروستات (پروستاتکتومی)
در این جراحی غده پروستات، برخی از بافت‌های نزدیک آن و تعداد اندکی از گره‌های لنفاوی، برداشته می‌شوند. این جراحی با روش‌های مختلفی انجام می‌شود:
استفاده از یک روبات برای کمک به جراحی. در طول این جراحی، ابزار جراحی همراه با یک دستگاه مکانیکی مندرج (روبات) از طریق شکاف‌های کوچکی که بر روی شکم ایجاد می‌کنند وارد ناحیه شکمی می‌شود. هم‌زمان با این اتفاق، جراح پشت میز فرمان نشسته است و با استفاده از دست‌هایش روبات را کنترل و هدایت می‌کند تا ربات بتواند به‌خوبی از ابزار استفاده کند و آنها را تکان دهد. این جراحی به جراح این اجازه را می‌دهد که با دقت بسیار زیاد از ابزار جراحی استفاده کنند.
ایجاد شکاف در ناحیه شکمی. در طول این جراحی پزشک در نواحی پایینی شکم، شکاف‌هایی را ایجاد می‌کند و سپس از طریق آنها، غده پروستات را از بدن خارج می‌کند.
پزشک می تواند بیمار را در جهت انتخاب بهترین روش درمان راهنمایی کند. و همینطور شما میتوانید برای پیدا کردن بهترین کلینیک سرطان به این مقاله مراجعه کنید.
البته این نوع جراحی سرطان عوارض خطرناکی مانند بی‌اختیاری در دفع ادرار و اختلال در نعوظ را نیز به دنبال دارد. از پزشک خود درخواست کنید که باتوجه‌به موقعیتتان، نوع جراحی که انتخاب می‌کنید، سنتان، نوع بدنتان و سلامت عمومی بدنتان، خطرهای هر یک از این جراحی‌ها را برایتان توضیح دهد.
پرتودرمانی سرطان پروستات
در پرتودرمانی از امواج پرقدرت برای کشتن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. پرتودرمانی به یکی از دو روش زیر انجام می شود:
پرتوهایی که از خارج بدن وارد می‌شوند. در این روش شما بر روی یک میز دراز می‌کشید و در همین حال ماشینی در دورتادور بدنتان به حرکت در می‌آید که این ماشین امواج قدرتمندی مانند اشعه ایکس یا پروتون به سمت بدن شما ارسال می‌شود. معمولاً از این روش ۵ روز در هفته استفاده می‌شود.
پرتوهایی که در داخل بدن قرار دارد. در این روش تعداد زیادی از دستگاه‌های رادیواکتیو بسیار کوچک را که سایزی به‌اندازه یک برنج دارند، در داخل پروستات جای‌گذاری می‌کنند. این دستگاه‌ها با یک دوز کم در یک دوره طولانی‌مدت، پرتو ساطع می‌کنند. پزشک با استفاده از یک سوزن این دستگاه‌ها را در داخل پروستات جای‌گذاری می‌کند. پرتو این دستگاه‌ها به طور خودبه‌خودی متوقف می‌شود و نیازی به در آوردن آنها نیست.
عوارض جانبی روش پرتودرمانی و رادیوتراپی عبارت‌اند از: درد و فشار در هنگام دفع ادرار و تکرر ادرار، مدفوع شل، درد در هنگام دفع مدفوع و اختلال در نعوظ
هورمون‌درمانی سرطان پروستات
در این روش بدن را از تولید هورمون‌های مردانه (تستوسترون) بازمی‌دارند. سلول‌های سرطانی پروستات برای رشد کردن به تستوسترون نیاز دارند. با قطع این هورمون‌ها این سلول‌های سرطانی از بین می‌روند.
هورمون‌درمانی به دو روش زیر انجام می‌شود:
داروهایی که بدن را از ایجاد این هورمون‌ها بازمی‌دارد. هورمون‌هایی که به‌عنوان هورمون‌های لوتئینی کننده شناخته می‌شوند. داروهایی که در این هورمون‌درمانی استفاده می‌شوند عبارت‌اند از: لوپرورلین، بوسرلین، تریپتورلین و هیسترلین. سایر داروهایی که گاهی اوقات استفاده می‌شوند عبارت‌اند از کتوکونازول و آبیراترون.
داروهایی که از رسیدن تستوسترون به سلول‌های سرطانی جلوگیری می‌کند. نمونه‌هایی از این دارو عبارت‌اند از بیکالوتامید، نیلوتامید و فلوتامید.
زمانی که هورمون‌درمانی‌های دیگر برای طولانی‌مدت مؤثر واقع نمی‌شوند از داروی انزالوتامید استفاده می‌شود.
جراحی برداشتن بیضه. با انجام این جراحی سطح تستوسترون در بدن کاهش می‌یابد.
هورمون‌درمانی در مردانی انجام می‌شود که مبتلا به سرطان پروستات پیشرفته هستند و نیاز است تا سرعت پیشرفت تومورها را کاهش دهند. در مردانی که بیماری در مراحل اولیه قرار دارد، برای کوچک کردن نواحی سرطانی هورمون‌درمانی پیش از پرتودرمانی انجام می‌شود که می‌تواند احتمال موفقیت پرتودرمانی را افزایش دهد.
عوارض جانبی هورمون‌درمانی عبارت‌اند از: اختلال در نعوظ، گرگرفتگی، کاهش تراکم استخوان، کاهش میل جنسی و افزایش وزن.
منجمد کردن بافت پروستات. سرما جراحی (کرایوسرجری) شامل منجمد کردن بافت‌ها برای کشتن سلول‌های سرطانی است. در طول این جراحی سوزن‌های کوچکی را با کمک تصویر سونوگرافی به‌عنوان یک راهنما، در داخل پروستات جای می‌دهند. یک گاز بسیار سرد در داخل این سوزن‌ها قرار داده می‌شود و این‌گونه بافت پروستات را منجمد می‌کنند. سپس گاز دومی درون سوزن قرار داده می‌شود که منجر به گرم‌شدن دوباره بافت می‌شود. این چرخه یخ‌زدن و دوباره گرم‌شدن (ذوب شدن) باعث کشته‌شدن سلول‌های سرطانی و برخی از بافت‌های سالم می‌شود.
تلاش‌های اولیه برای استفاده از این جراحی و ازبین‌بردن سلول‌های سرطانی عوارض جانبی زیادی دارد. تکنولوژی‌های جدیدتر سرطان را بهتر کنترل می‌کنند. کرایوسرجری (سرما جراحی) برای مردانی که از پرتودرمانی نتیجه‌ای نگرفته‌اند، مناسب است.
شیمی‌درمانی سرطان پروستات
شیمی‌درمانی استفاده از داروها برای جلوگیری از رشد سلول‌های سرطانی و کشتن آنها است. این داروها می‌توانند از طریق سیاهرگ بازویی تزریق شوند یا به شکل قرص تجویز شوند یا هر دو.
شیمی‌درمانی مناسب مردانی است که سرطان به قسمت‌های بسیار دور بدن از پروستات نیز رسیده است و یا آنهایی که از پرتودرمانی نتیجه‌ای نگرفته‌اند.
ایمونوتراپی (اایمنی درمانی)
در زیست درمانی از سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود که یکی از انواع آن سیپولوسل نامیده می‌شود که در آن به درمان سرطان پیشرفته پروستات می‌پردازند.
در این روش از سلول‌های ایمنی خود بدن استفاده می‌شود و در آزمایشگاه به روش مهندسی ژنتیک بر روی آنها برای مبارزه با سلول‌های سرطانی اعمالی را انجام می‌دهند و از طریق سیاهرگ آنها را به بدن بازمی‌گردانند. برخی از مبتلایان از این روش نتیجه خوبی می‌گیرند اما این یک روش با هزینه زیاد است و نیاز به درمان‌های متعددی دارد.
درمان های جایگزین سرطان پروستات
هیچ‌گونه طب جایگزینی برای ازبین‌بردن سرطان پروستات وجود ندارد. اگرچه این طب‌های جایگزین به مبتلایان کمک می‌کنند تا با سرطان سازگاری پیدا کنند یا عوارض جانبی را بهبود می‌بخشند.
تقریباً هر شخصی که به سرطان مبتلا می‌شود استرس‌ها و دردهای مختلفی را متحمل می‌شود. ممکن است احساس خشم، عصبانیت یا اضطراب داشته باشد. ممکن است که سخت به خواب برود و به‌صورت مداوم به بیماری خود بیندیشد.
تکنیک‌های زیر برای سازگاری پیداکردن با سرطان و کاهش استرس ناشی از آن مفید واقع خواهند شد:
- هنردرمانی
- رقص یا حرکت‌درمانی
- ورزش
- مدیتیشن
- موزیک درمانی
- تکنیک‌ها و روش‌های آرام‌سازی
احساسات و اضطراب خود را با پزشکتان در میان بگذارید، گاهی اوقات نیاز به مصرف دارو است.
راهکارهایی برای کنار آمدن با سرطان پروستات
زمانی که شخصی متوجه می‌شود که به بیماری سرطان پروستات مبتلا شده است ممکن است احساسات مختلفی را مانند ناباوری، ترس، عصبانیت، اضطراب و افسردگی را تجربه کند. با گذر زمان هر شخص متوجه می‌شود که چگونه خودش را با این بیماری وفق دهد.
تا آن زمان استفاده از روش‌های زیر می‌تواند کمک‌کننده باشد:
به‌اندازه کافی درباره سرطان پروستات بیاموزید تا بتوانید بهترین تصمیم را برای انتخاب روش درمانی‌تان، بگیرید. به‌اندازه کافی درباره سرطان پروستات بیاموزید و متوجه شوید که باید چه انتظاراتی از ورمان و زندگی پس از درمان داشته باشید. از پزشک یا پرستارتان بخواهید که منابعی را برای مطالعه به شما توصیه کنند
اعضای خانواده و دوستانتان را نزدیک به خود نگه دارید. آنها می‌توانند در طول درمان یا پس از آن از شما حمایت بکنند. می‌توانند وظایف کوچکی که توانایی انجام آنها را ندارید، انجام دهند و همچنین صحبت‌کردن با یکی از اعضای خانواده یا یکی از دوستان هنگام داشتن اضطراب، بسیار مفید است
ارتباط برقرار کردن با افرادی که قبلاً مبتلا به سرطان بوده‌اند. خانواده و دوستان گاهی اوقات نمی‌توانند متوجه دشواری‌های بیماری سرطان شوند. در این هنگام ارتباط برقرار کردن با افراد مبتلا به این بیماری، بسیار مفید واقع خواهد شد. از پزشک خود بخواهید که درباره گروه‌های پشتیبانی و یا انجمن‌هایی که این اشخاص تشکیل داده‌اند، شما را مطلع سازد. سازمان‌هایی مانند انجمن سرطان آمریکا استفاده از چت روم را نیز مفید دانسته است.
مراقبت از خود. در حین درمان با داشتن رژیم غذایی غنی از میوه‌ها و سبزیجات، از خود مراقبت کنید. سعی کنید که بیشتر روزهای هفته ورزش کنید و به‌اندازه کافی بخوابید و استراحت کنید.
می‌توان به فعالیت‌های جنسی ادامه داد. اگرچه درمان سرطان پروستات ممکن است که باعث اختلال در نعوظ شده باشد و واکنش طبیعی این باشد که تمایلی به فعالیت‌های جنسی وجود نداشته باشید.
آمادگی برای ملاقات با پزشک
اگر متوجه وجود علائم و نشانه‌های نگران‌کننده‌ای شده‌اید، یک قرار ملاقات با پزشکتان ترتیب دهید.
اگر پزشک تشخیص دهد که مشکلی در پروستات شما وجود دارد شما را به یک متخصص مجاری ادراری ارجاع خواهد داد و اگر این متخصص وجود سرطان را تشخیص دهد، شما را به یک پزشک متخصص در زمینه سرطان ارجاع می‌دهد.
به دلیل اینکه زمان ملاقات محدود است در این جا اطلاعاتی آورده شده است که با کمک آنها میتوانید برای ملاقات با پزشک آماده شوید:
آن چه میتوانید برای سرطان پروستات انجام دهید
از هرگونه محدودیت‌های پیش از قرار ملاقات آگاه باشید. هنگام گرفتن وقت از پزشک مطمئن شوید که آیا باید محدودیتی را رعایت کنید یا خیر
تمام علائمی که تجربه کرده‌اید را یادداشت نمایید که این شامل علائمی که به دلیل مراجعه شما به پزشک نامربوط هستند نیز می‌شود.
یادداشت کردن اطلاعات کلیدی. مانند استرس‌های شدید یا تغییراتی که اخیراً در زندگی‌تان ایجاد شده است
تهیه کردن لیستی از تمام داروها، ویتامین‌ها و مکمل‌های مصرفی
یکی از اعضای خانواده یا دوستانتان را همراه با خود ببرید. گاهی اوقات به‌خاطر سپردن همه اطلاعات دریافتی در یک قرار ملاقات کار دشواری است. بهتر است که شخصی را همراه با خود ببرید تا اطلاعاتی که شما فراموش کرده‌اید را او به‌خاطر داشته باشد.
تمام سؤالاتی که می‌خواهید از پزشک بپرسید را یادداشت کنید
زمان ملاقات با پزشک محدود است بنابراین بهتر است سؤالاتی که می‌خواهید از او بپرسید را یادداشت نمایید تا بتوانید زمان بیشتری را با پزشکتان سپری کنید.
برای بیماری سرطان پروستات سؤال‌های اساسی که باید پرسیده شوند عبارت‌اند از:
- آیا به سرطان پروستات مبتلا هستم؟
- این سرطان چقدر بزرگ است؟
- آیا این سرطان به خارج از پروستات هم سرایت کرده‌اید؟
- نمره گلیسون من چه عددی است؟
- سطح آنتی‌ژن اختصاصی پروستات من در چه حدی است؟
- آیا نیاز به دادن آزمایش‌های بیشتری است؟
- چه گزینه‌های درمانی برای من موجود است؟
- به نظر شما کدام‌یک از آنها برای من مناسب‌تر است؟
- آیا باید فوراً به درمان سرطان بپردازم یا صبر کنم؟
- عوارض جانبی هر یک از این گزینه‌های درمانی چه هست؟
- آیا امکان درمان کامل سرطان پروستات در من وجود خواهد داشت؟
- اگر یکی از دوستانتان یا اعضای خانواده‌تان در موقعیت من قرار داشت، چه توصیه‌ای به او می‌کردید؟
- آیا باید به ملاقات یک متخصص بروم؟ در این صورت آیا بیمه من هزینه‌های آن را متقبل می‌شود؟
- آیا بروشور یا مجلاتی دارید که همراه خود داشته باشم؟ چه وبسایتی را برای کسب اطلاعات بیشتر توصیه می‌کنید؟
علاوه بر سؤالات بالا ممکن است سؤال‌های دیگری نیز داشته باشید. در این صورت حتماً آنها را از پزشکتان بپرسید.
از پزشک سرطان پروستات چه انتظاری می رود ؟
پزشک احتمالاً سؤالاتی از شما خواهد پرسید. آماده باشید تا به آنها جواب بدهید. این‌گونه زمان بیشتری برای صحبت‌کردن با پزشک دارید. این سؤالات عبارت‌اند از:
- چه زمانی برای اولین‌بار متوجه علائم شدید؟
- علائم مزمن هستند یا موقتی؟
- شدت علائم در چه حد است؟
- آیا مواردی وجود دارد که علائم را بهبود ببخشد؟
- آیا مواردی وجود دارد که علائم را تشدید کند؟