از سرطان واژن و عوارض آن چه میدانید؟ آیا سرطان واژن قابل درمان است؟ نکات کلیدی در رابطه با مراقبت های پیش و پس از درمان در سرطان واژن. کلینیک درمان سرطان آروین

تشریح سرطان واژن | درمان +عوارض+پیشگیری+غربالگری سرطان واژن

شرح کامل سرطان واژن

سرطان واژن نوعی بیماری نادر است که در سلول‌های موجود درسطح واژن یا مهبل رخ می دهد. سرطان‌مهبل زمانی است که لبه‌های واژن درگیر می شود و درصورتی که‌قسمت داخلی واژن یا لوله واژن درگیر شود سر‌طان واژن نامیده می شود.در حالی که‌انواع مختلفی ازسرطان ازجاهای دیگر بدن به واژن فرد سرایت می کند ، سرطانی که‌از خوده واژن شروع شود نادر است.

تشخیص سر‌طان واژن درمراحل اولیه بیشترین شانس رابرای درمان دارد. درمان سر‌طان واژن که‌به خارج ازاین قسمت گسترش یابد بسیار دشوارتر است.

علائم سرطان واژن

نشانه‌های این سرطان‌با توجه به‌سیستم ایمنی افراد مختلف متفاوت است و امکان دارد درمراحل اولیه هیچ علامتی نداشته باشد بلکه باپیشرفت آن علائم ظاهر شوند. علائم سر‌طان واژن به‌طور کلی عبارتند از:

• خونریزی غیرطبیعی واژن پس از مقاربت، بین پریودها و یائسگی
• ترشحات آبکی واژن
• وجود توده دراطراف واژن
• ادرار دردناک
• تکرر ادرار
• یبوست
• درد لگن

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

در صورت مشاهده علائم و نشانه‌های مربوط‌به سر‌طان واژن ، مانند خونریزی غیرطبیعی‌از واژن ، به‌پزشک مراجعه کنید. ازآنجاکه سر‌طان واژن قادر است بدون علائم باشد ، به‌توصیه‌های پزشک درمورد زمان معاینات معمول لگن اهمیت دهید.

علل سرطان واژن

مشخص نیست که‌چه عواملی باعث سر‌طان واژن می شوند. به‌طور کلی ، سرطان‌زمانی شروع می شود که سلول‌های سالم جهش ژنتیکی پیدا کنند که‌باعث تولید سلول‌های غیرطبیعی شود. پس ممکن است ژنتیک در سرطان نقش داشته باشد.

سلول‌های سالم باسرعت رشد و تکثیر می شوند و درنهایت دریک زمان مشخص می میرند. سلول‌های سرطانی خارج ازکنترل رشد و تکثیر می شوند و نمی میرند. سلول‌های غیر طبیعی تجمع یافته ، تومور راتشکیل می دهند.

سلولهای سرطانی به‌بافت‌های مجاور حمله کرده و می توانند ازتومور اولیه جدا شده و درجاهای دیگر بدن پخش شوند (متاستاز بدهند).

انواع سرطان واژن

سرطان واژن بر اساس نوع سلول شروع سرطان‌به انواع مختلف تقسیم می شود. انواع‌سرطان آن عبارتند از:

کارسینوم سلول سنگفرشی. این بیماری‌در دیواره واژن شروع می شود و به‌آرامی رشد می کند ، این نوع ازانواع شایع این بیماری است.

آدنوکارسینوم واژن. این بیماری دربافت غدد واژینال آغاز می شود.

ملانوما واژن. این بیماری درسول ‌که رنگدانه واژن را تولید می کنند، رخ می دهد.

ساکومای واژن. این بیماری درسلول‌های بافت همبند و یا درسلول‌های ماهیچه ای دیواره‌های واژن شروع می شود.

عوامل خطرساز( ریسک فاکتورها)

عواملی که‌خطر ابتلا به‌بیماری را افزایش می دهند عبارتند از:

• افزایش سن. خطر ابتلا به‌سرطان واژن باافزایش سن بالا میرود. بیشتر افرادی که‌مبتلا به‌سرطان واژن تشخیص داده می شوند ، بالای 60 سال هستند.
• نئوپلازی اپیتلیال واژن. باتشخیص نئوپلازی داخل اپیتلیال واژن (VAIN) خطر ابتلا به‌سرطان واژن افزایش می یابد.

با استفاده ازVAIN ، سلولهای واژن متفاوت‌از سلولهای طبیعی به‌نظر می رسند ، امابه اندازه ای که‌سرطان نامیده شوند متفاوت نیستند.

تعداد کمی ازمبتلایان به‌VAIN سرانجام به‌سرطان واژن مبتلا می شوند ، اگرچه پزشکان مطمئن نیستند که‌چه عواملی باعث‌سرطان می شود و برخی دیگر خوش خیم باقی می مانند.

VAIN اغلب توسط ویروس مقاربتی پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شود که می تواند باعث سرطان‌های دهانه رحم ، واژن و ولوا شود. واکسن هایی که‌از برخی انواع عفونت HPV جلوگیری می کنند در، دسترس هستند.

• قرار گرفتن درمعرض داروی پیشگیری ازسقط جنین. اگر مادر در، دوران بارداری در، دهه 1950 دارویی به‌نام دی اتیل استیل بسترول (DES) مصرف کند ، خطر ابتلا به‌نوع خاصی‌از سرطان‌واژن به‌نام آدنوکارسینوم سلول شفاف وجود دارد.

عوامل خطر دیگری که‌با افزایش خطر ابتلا به‌سرطان واژن در،ارتباط هستند عبارتند از:

• شریک‌های جنسی متعدد
• سن پایین دراولین رابطه
• سیگار کشیدن
• عفونت HIV

عوارض سرطان واژن

سر‌طان واژن امکان داردبه مناطق دیگر بدن مانند ریه ها ، کبد و استخوان ها گسترش یابد (متاستاز بدهد).

پیشگیری از بروز سر‌طان واژن

هیچ راه مطمئنی‌برای پیشگیری‌از سرطا‌ن‌ واژن وجود ندارد. بااین حال چند راهکار وجود دارد:

• معاینات منظم لگن و آزمایش‌های مرتبط. باانجام معاینات معمول لگن و آزمایش می توانید احتمال کشف زودهنگام سر‌طان واژن را افزایش دهید. هنگامی که‌سرطان درمراحل اولیه کشف شود ،سر‌طان واژن بهبود می یابد. باپزشک خود درمورد زمان شروع این آزمایش ها و تعداد دفعات تکرار آنها صحبت کنید.
• واکسن HPV. دریافت واکسن برای جلوگیری ازعفونت HPV خطر ابتلا به‌سر‌طان واژن و سایر سرطان‌های مرتبط باHPV راکاهش می دهد. ازپزشک خود درباره لزوم استفاده ازاین واکسن مشورت کنید.
• ترک سیگار. اگر سیگار می کشید ، آن راترک کنید. اگر سیگار نمی کشید مصرف آن‌را شروع نکنید. سیگار کشیدن خطر ابتلابه سر‌طان‌واژن راافزایش می دهد.

تشخیص سرطان‌ واژن

غربالگری سرطان‌واژن

سرطان‌ واژن گاهی اوقات قبل ازآشکار شدن علائم و نشانه ها درمعاینه معمول لگن مشاهده می شود.

در طی معاینه لگن ، پزشک بادقت دستگاه تناسلی خارجی رابررسی می کند ، و سپس دو انگشت یک دست‌را وارد واژن می کند و همزمان دست دیگر راروی شکم فشار می دهد تا رحم و تخمدان رالمس کند. وی همچنین وسیله ای به‌نام اسپکولوم‌را وارد واژن می کند. اسپکولوم کانال واژن راباز کرده تا پزشک بتواند واژن و دهانه رحم رااز نظر وجود ناهنجاری بررسی کند.

پزشک همچنین تست پاپ راانجام می دهد. ازآزمایش پاپ معمولاً‌برای غربالگری سرطان دهانه رحم استفاده می شود ، اما گاهی اوقات می توان سلول‌های سرطانی واژن رابا آزمایش پاپ تشخیص داد.

تعداد دفعات غربالگری ، به‌عوامل خطر ابتلا به‌سرطان و اینکه آیا درگذشته آزمایش انجام داده اید ، بستگی دارد. باپزشک خود درمورد انجام این آزمایش ها مشورت کنید.

آزمایش هایی برای تشخیص سرطان‌ واژن

پزشک معاینه لگن و تست پاپ رابرای بررسی ناهنجاری هایی که‌نشان دهنده سرطان‌ واژن باشد انجام خواهد داد. بر اساس این یافته ها ، پزشک اقدامات دیگری رابرای تشخیص سرطان، انجام می دهد ، مانند:

• کولپوسکوپی واژن. کولپوسکوپی معاینه واژن به‌وسیله دستگاه بزرگنمایی به‌نام کولپوسکوپ است. کولپوسکوپی به‌پزشک کمک می کند تا سطح واژن رابزرگتر کند تا وجود سلول‌های غیر طبیعی رابرسی کند.
• نمونه برداری ازبافت. بیوپسی روشی‌برای برداشتن نمونه ای ازبافت مشکوک برای آزمایش سلول‌های سرطانی است. پزشک درطول معاینه کولپوسکوپی ازبافت نمونه برداری می کند. پزشک نمونه بافت رابه آزمایشگاه می فرستد.

مرحله بندی

به محض تشخیص سرطان واژن توسط پزشک ، اقدامات لازم‌برای تعیین میزان سرطان(مرحله بندی بیماری) انجام می شود

مرحله سرطان‌به پزشک کمک می کند تا تصمیم بگیرد که‌چه روشهای درمانی‌برای بیمار مناسب است. به‌منظور تعیین مرحله سرطان، پزشک ازموارد زیر استفاده می کند:

• تست‌های تصویربرداری. پزشک آزمایش‌های تصویربرداری رابرای تعیین گسترش سرطان‌تعیین می کند. آزمایش‌های تصویربرداری شامل اشعه ایکس ، اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) ، تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) یا توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) می باشد.
• مشاهده داخل بدن. روش هایی که‌از دوربین‌های کوچک‌برای برسی داخل بدن استفاده می کنند ، به‌پزشک کمک کرده تا تشخیص دهد آیا سرطان‌به مناطق خاصی سرایت کرده است یا خیر. دوربین ها به‌پزشک کمک می کنند تا داخل مثانه (سیستوسکوپی) و راست روده (پروکتوسکوپی) رامشاهده نماید.

درمان سرطان‌ واژن

گزینه‌های درمانی شخص برای‌درمان به‌عوامل مختلفی ازجمله نوع سرطان‌واژن و مرحله آن بستگی دارد. فرد و پزشک با توجه به‌اهداف درمان و عوارض جانبی ، روش مناسب درمان راشناسایی خواهند کرد.

درمان سرطان‌ واژن به‌طور معمول شامل جراحی و پرتودرمانی است.

عمل جراحی

انواع جراحی که‌برای درمان سرطان‌ واژن استفاده شود عبارتند از:

• برداشتن تومورها یا ضایعات کوچک. سرطان‌محدود به‌سطح واژن همراه‌با کمی‌از حاشیه بافت سالم اطراف جداسازی می شود تا اطمینان حاصل شود که‌همه سلولهای سرطانی برداشته شده اند.
• برداشتن واژن (واژینکتومی). برداشتن بخشی‌از واژن (واژینکتومی جزئی) یا کل واژن (واژینکتومی رادیکال) امکان دارد برای‌از بین بردن همه سرطان‌لازم باشد. بسته به‌میزان سرطان، جراح همزمان‌با واژینکتومی ، جراحی برداشتن رحم و تخمدان (هیسترکتومی) و غدد لنفاوی مجاور (لنفادنکتومی) راتوصیه می کند.
• برداشتن اندام‌های لگنی. اگر سرطان‌در سراسر ناحیه لگن گسترش یافته باشد یا سرطان‌واژن دوباره عود کرده باشد ، این جراحی گسترده می تواند یک گزینه باشد.

در طول عمل لگن ، جراح بسیاری‌از اندام‌های منطقه لگن را‌از جمله مثانه ، تخمدان ها ، رحم ، واژن ، راست روده و قسمت تحتانی روده بزرگ راخارج می کند. روزنه هایی درشکم ایجاد می شود تا ادرار (اوروستومی) و مواد زائد (کولوستومی) ازبدن خارج شده و درکیسه‌های استومی جمع شوند.

اگر واژن به‌طور کامل برداشته شود ، می توانید‌برای ساخت واژن جدید تحت عمل جراحی قرار بگیرید. جراحان برای تشکیل واژن جدید از تکه‌های پوست ، بخشهایی‌از روده یا عضله سایر نواحی بدن استفاده می کنند.

با برخی تغییرات ، واژن بازسازی شده به‌شخص امکان می دهد مقاربت واژینال داشته باشد. بااین حال ، واژن بازسازی شده مشابه حالت اولیه نیست. به‌عنوان مثال ، واژن بازسازی شده فاقد روان کنندگی طبیعی است و هنگام لمس به‌دلیل تغییر دراعصاب اطراف ، احساس متفاوتی ایجاد می شود.

رادیوتراپی (پرتو درمانی)

در پرتودرمانی ازپرتوهای پرانرژی مانند اشعه ایکس‌برای ازبین بردن سلول‌های سرطانی استفاده می شود. تابش‌را می توان به‌دو طریق انجام داد:

• تشعشع خارجی. تابش پرتوی خارجی بسته به‌میزان سرطان، به‌سمت کل شکم یا فقط لگن هدایت می شود. درطول تابش پرتوی خارجی ، شخص روی یک میز قرار گرفته و یک ماشین تابش بزرگ دراطراف حرکت میکند تا منطقه درمان راتحت هدف قرار دهد. اکثر زنان مبتلابه سرطان‌واژن تحت پرتودرمانی خارجی قرار می گیرند.
• تابش پرتو داخلی. درطی براکی تراپی، دستگاه‌های رادیواکتیو در واژن یا بافت اطراف قرار می گیرند. پس ازمدت زمان تعیین شده ، دستگاه ها برداشته می شوند. کسانی که‌سرطان واژن درمراحل اولیه دارند ممکن است فقط تابش داخلی دریافت کنند. اما دربرخی دیگر پس ازتابش داخلی تحت تابش خارجی نیز قرار میگیرند.

پرتودرمانی سلول‌های سرطانی را‌که به‌سرعت درحال رشد هستند ازبین می برد ، اما امکان دارد به سلول‌های سالم اطراف نیز آسیب برساند و عوارض جانبی ایجاد کند. عوارض جانبی تابش به‌شدت تابش و محل آن بستگی دارد.

گزینه های درمانی دیگر

اگر جراحی و پرتو درمانی قادر نباشد سرطان‌را درمان نماید ، سایر روش‌های درمانی به‌شخص پیشنهاد می شود ، ازجمله:

• شیمی درمانی. درشیمی درمانی ازمواد شیمیایی برای ازبین بردن سلولهای سرطانی استفاده می شود. مشخص نیست‌که شیمی درمانی برای‌درمان سرطان‌واژن مفید است یا خیر. به همین دلیل ، شیمی درمانی به‌طور کلی به‌تنهایی برای‌درمان سرطان واژن استفاده نمی شود. شیمی درمانی درطول پرتودرمانی برای‌افزایش اثر بخشی پرتودرمانی استفاده می شود.
• آزمایش‌های بالینی. برای‌انتخاب روش‌های جدید درمانی در دسترس می باشد. آزمایش بالینی به‌شما فرصتی می دهد تا جدیدترین پیشرفت‌های درمانی‌را امتحان کنید ، اما درمان تضمین نشده است.

برای برسی گزینه‌های درمانی موجود، آزمایش‌های بالینی رابا پزشک خود درمیان بگذارید یابا موسسه ملی سرطان‌یا انجمن سرطان‌آمریکا درتماس باشید تا آزمایش‌های بالینی در دسترس به‌اطلاع شما برسد.

مراقبت های حمایتی (تسکینی)

مراقبت تسکینی نوعی مراقبت پزشکی ویژه است که بر روی تسکین درد و سایر علائم یک بیماری جدی متمرکز است. متخصصان مراقبت تسکینی بابیمار ، خانواده و سایر پزشکان همکاری می کنند تا پشتیبانی هایی‌را ارائه دهند‌که مکمل مراقبتهای پزشکی باشد.

وقتی ازمراقبت تسکینی همراه باسایر روشهای درمانی مناسب استفاده می شود ، افراد مبتلا به‌سرطان احساس بهتری داشته و عمر طولانی تری خواهند داشت.

مراقبت‌های تسکینی توسط تیمی ازپزشکان ، پرستاران و سایر افراد متخصص آموزش دیده ارائه می شود. تیم‌های مراقبت تسکینی باهدف بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به‌سرطان و خانواده‌های آن‌ها انجام می شود. این نوع مراقبت درکنار درمان‌های دیگری که دریافت می کنید ارائه می شود.

مراقبت و پشتیبانی

نحوه پاسخ هر فردبه تشخیص‌سرطان متفاوت است. امکان دارد بخواهیدبا دوستان و خانواده خود وقت بگذرانید ، یابه تنهایی وقت بگذارید تا احساسات خود راسرو سامان بدهید. شوک و سردرگمی درتشخیص باعث می شود احساس عدم اطمینان ازخود داشته باشید. برای‌کمک جهت کنار آمدن بابیماری ، سعی کنید:

• در رابطه باسرطان‌خود به‌حد کافی اطلاعات کسب کنید. درمورد شرایط خود، گزینه‌های درمانی و درصورت تمایل چشم انداز بیماری اطلاعات بگیرید، هرچه بیشتر دراین باره بدانید، بااطمینان بیشتری می توانید درمورد روش درمان تصمیم بگیرید درمورد منابع معتبربرای اطلاعات بیشتر نیز سوال کنید. اگر دراین زمینه تحقیق می کنید، بهترین مکان برای‌شروع تحقیقات، مراکز و موسسات بین المللی‌سرطان هستند.
• صمیمیت خود رابا شریک زندگی خود حفظ کنید. درمان‌های سرطان واژن احتمالاً عوارض جانبی ایجاد می کند که‌صمیمیت جنسی رابرای شخص و همسرش دشوارتر می کند. درصورت دردناک یا ناممکن بودن رابطه جنسی ، سعی کنید راه‌های جدیدی برای‌حفظ صمیمیت پیدا کنید.

راه‌های زیادی برای‌ایجاد صمیمیت عاطفی وجود دارد، مانند گذراندن باکیفیت زمان درکنار هم و داشتن مکالمات عاطفی.

در صورت آسیب رساندن عوارض جانبی جنسی درمان سرطان‌به رابطه باشریک زندگی ، باپزشک خود مشورت کنید. پزشک روش هایی برای کنار آمدن باعوارض جانبی جنسی ارائه میدهد و شاید فرد رابه یک متخصص ارجاع دهد.

• با دوستان و اعضای خانواده خود نزدیک باشید حفظ روابط قوی و نزدیک، می تواند به‌شما درمقابله بااین تومورها کمک کند دوستان و خانواده درصورت نیاز می توانند حمایت عملی که‌به آن نیاز دارید مانند مراقبت ازخانه زمانی که‌در بیمارستان بستری هستید یا حمایت عاطفی وقتی تحت فشار بیماری هستید رابرایتان فراهم کنند.

آمادگی برای ملاقات با پزشک

اگر علائم یا نشانه ای موجب نگرانیتان شد، به‌یک پزشک متخصص زنان مراجعه کنید. همچنین ممکن است پزشک‌برای بررسی علائم بیشتر، آزمایش هایی راتجویز نماید.

از آنجا که‌زمان ملاقات باپزشک محدود است و سوال‌های زیادی وجود دارد، آمادگی برای‌ملاقات با پزشک اهمیت زیادی دارد،در اینجا برخی‌از اطلاعات برای‌کمک به‌شخص برای‌آماده شدن‌برای قرار ملاقات خود آورده شده است.

آن چه می توانید انجام دهید

علائمی که‌تجربه می کنید رایادداشت کنید ، ازجمله علائمی که‌به نظر می رسد ارتباطی بابیماری فعلی ندارد.

• اگر پیش ازملاقات باپزشک پرهیز خاصی مثل پرهیز غذایی لازم است، ازآن مطلع شده و آن‌را رعایت کنید.
• اطلاعات شخصی مهم خود رایادداشت کنید، ازجمله هرگونه استرس یا تغییر عمده که‌به تازگی درزندگی تان رخ داده است.
• فهرستی از داروهایتان تهیه کنید، همچنین ویتامین ها یا مکمل هایی که‌مصرف می کنید.
• یکی‌از اعضای خانواده یا دوستانتان رابه همراه خود ببرید تا تمامی گفته‌های پزشک رابه خاطر داشته باشید.
• سوال هایی‌که می خواهید ازپزشک بپرسید رایادداشت کنید.

در مورد سرطان‌واژن ، برخی ازسوالات اساسی که بهتر است‌از پزشک بپرسید شامل موارد زیر است:

• علت علائم من چیست؟
• آیا علل احتمالی دیگری برای علائم من وجود دارد؟
• به چه نوع آزمایش هایی نیاز دارم؟
• چه نوع روش‌های درمانی موجود است؟ چه نوع عوارض جانبی می توانم از هر درمان انتظار داشته باشم؟ این روش های درمانی چه تاثیری بر زندگی جنسی من دارند؟
• به نظر بهترین اقدام درمانی‌برای من کدام است؟
• گزینه‌های درمانی جایگزین ، روش پیشنهادی شما چیست؟
• دچار بیماری‌های دیگری نیز می باشم، چگونه می توانم به‌بهترین صورت این وضعیت راکنترل کنم؟
• آیا محدودیتی وجود دارد که لازم باشد آنها رادنبال کنم؟
• آیا سرطان‌من گسترش یافته است؟ درچه مرحله ای است؟
• پیش آگهی بیماری من چیست؟
• آیا باید به‌متخصص مراجعه کنم؟ هزینه آن چقدر است و آیا بیمه من آن را‌پوشش می دهد؟
• چه مجله ها و بروشورهایی در دسترس هستند؟ چه سایت هایی را‌برای کسب اطلاعات بیشتر پیشنهاد می دهید؟

علاوه بر سوالاتی که‌از قبل آماده کرده اید ، ازپرسیدن سوالاتی که‌در هنگام قرار ملاقات برای‌شما پیش آمده است تردید نکنید.

از پزشک چه انتظاری می رود

پزشک معالج احتمالاًدر روند معاینه و تشخیص تعدادی سؤال ازشخص خواهد پرسید، ازجمله:

• چه زمانی علائم راتجربه کردید؟
• آیا علائم مداوم یا گاه به گاه بوده است؟
• شدت علائم چقدر است؟
• چه مواردی ، علائم رابهبود می بخشد؟
• چه مواردی ، علائم رابدتر می کند؟
• آیا مادر شما هنگام بارداری از DES مصرف کرده است؟
• آیا سابقه شخصی سرطان داشته اید؟
• آیا تا به حال به HPV دچار شده اید ؟
• آیا تاکنون آزمایش پاپ انجام داده اید؟