درمان سرطان پستان |علائم سرطان پستان |غربالگری سرطان پستان

سرطان پستان در سلول‌های پستان اتفاق می افتد.این بیماری پس از سرطان‌پوست شایع ترین‌سرطان تشخیص داده شده‌در بانوان‌در ایالات متحده می باشد.سرطان پستان درزنان و مردان رخ می دهد، امادر زنان مانند سرطان دهانه رحم شیوع بیشتری دارد.

سرطان پستان یکی از شایعترین نوع سرطان است. اکثر زنان مبتلا به این سرطان بالای 50 سال سن دارند، اما زنان جوانتر نیز ممکن است به آن مبتلا شوند.از هر 8 زن، 1 نفر در طول زندگی خود به سرطان پستان مبتلا می شوند و اگر در مراحل اولیه تشخیص داده شود، شانس بهبودی زیادی وجود دارد. به همین دلیل، ضروری است که زنان به طور مرتب سینه های خود را برای هر گونه تغییر چک کنند و همیشه هر گونه تغییری را با پزشک متخصص خود در میان بگذارند.

درمورد سرطان پستان چه میدانید؟

حمایت قابل توجه‌از آگاهی‌در مورد سرطان‌سینه و بودجه تحقیقاتی،به پیشرفت هایی‌در زمینه تشخیص و درمان سرطان‌پستان کمک کرده است. میزان بقای‌سرطان پستان افزایش یافته اما تعداد مرگ‌های ناشی‌از آن بطور مداوم‌در حال کاهش است، که این امربه دلیل عواملی مانند تشخیص زود هنگام، رویکرد شخصی سازی جدید برای درمان و درک بهتری بیماری، می باشد.

علائم سرطان پستان

سرطان پستان می تواند علائم متعددی داشته باشد، اما اولین علامت قابل توجه معمولاً توده یا ناحیه ای از بافت ضخیم سینه است.

اکثر توده های پستان سرطانی نیستند، اما همیشه بهتر است که آنها را توسط پزشک بررسی کنید.

همچنین در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر باید به پزشک مراجعه کنید:

• تغییر در اندازه یا شکل یک یا هر دو سینه
• ترشح از هر کدام از سینه های شما که ممکن است رگه های خونی داشته باشد.
• توده یا تورم در زیر بغل شما
• فرورفتن روی پوست سینه ها
• راش روی نوک پستان یا اطراف آن
• تغییر در ظاهر نوک پستان، مانند فرورفتن در سینه شما
• تغییر در ظاهر یا احساس پوست شما، مانند چروک یا فرورفتگی، بثورات پوستی یا قرمزی
• بثورات پوستی (مانند اگزما)، پوسته پوسته شدن، پوسته پوسته شدن یا خارش پوست یا قرمزی روی پستان یا اطراف نوک پستان

درد سینه معمولاً از علائم سرطان پستان نیست.

مراحل سرطان پستان

پزشک با توجه به اندازه تومور و اینکه آیا به غدد لنفاوی یا سایر قسمت‌های بدن گسترش یافته است، مرحله سرطان را تعیین می‌کند. مرحله بندی سرطان پستان شامل 5 مرحله میباشد:

• مرحله 0: به این مرحله کارسینوم مجرای درجا نیز می گویند. سلول های سرطانی فقط در داخل مجاری هستند و به بافت های اطراف گسترش نیافته اند.
• مرحله 1: در این مرحله، اندازه تومور تا 2 سانتی مترمی رسد. هیچ غدد لنفاوی را تحت تأثیر قرار نداده است و یا شاید بخش کوچکی از غدد لنفاوی را در بربگیرد.
• مرحله 2: عرض تومور 2 سانتی متر است و شروع به گسترش به گره های مجاور کرده است، یا عرض آن 2 تا 5 سانتی متر است و به غدد لنفاوی گسترش نیافته است.
• مرحله 3: عرض تومور تا 5 سانتی متر است و به چندین غدد لنفاوی گسترش یافته است یا تومور بزرگتر از 5 سانتی متر است و به چند غدد لنفاوی گسترش یافته است.
• مرحله 4: سرطان به اندام های دورتر، اغلب استخوان ها، کبد، مغز یا ریه ها گسترش یافته است.

چه زمانی برای سرطان پستان باید به پزشک مراجعه کرد

اگر توده یا تغییر دیگری‌در پستان بروز کرد، حتی اگردر ماموگرافی اخیر وضعیت طبیعی بوده باشد، برای بررسی سریع این وضعیت‌به پزشک مراجعه شود.

علل بیماری سرطان پستان

• سن – با افزایش سن خطر مبتلا شدن به سرطان پستان بیشتر میشود.
• سابقه خانوادگی سرطان پستان
• تشخیص قبلی سرطان پستان
• یک توده غیر سرطانی (خوش خیم) پستان که سابقا داشته اید.
• قد بلند، اضافه وزن یا چاق بودن
• نوشیدن الکل

سن

این عارضه در زنان بالای 50 سال که در دوران یائسگی بوده اند، شایع تر است. حدود 8 مورد از هر 10 مورد سرطان پستان در زنان بالای 50 سال رخ می دهد.

تمام زنان 50 تا 70 ساله باید هر 3 سال یکبار به عنوان بخشی از برنامه غربالگری پستان غربالگری سرطان پستان انجام دهند.

سابقه خانوادگی

اگر بستگان نزدیکی دارید که سرطان پستان یا سرطان تخمدان داشته اند، ممکن است خطر ابتلا به این بیماری در شما بیشتر باشد. با این حال، از آنجا که شایع ترین سرطان در زنان است، ممکن است به طور تصادفی در بیش از یک عضو خانواده رخ دهد. بیشتر موارد در خانواده ها مشاهده نمی شود، اما ژن های شناخته شده به عنوان BRCA1 و BRCA2 می توانند خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش دهند. این امکان وجود دارد که این ژن ها از والدین به فرزندشان منتقل شود.

ژن های TP53 و CHEK2 نیز با افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان مرتبط هستند.

اگر سرطان پستان یا تخمدان در خانواده شما وجود دارد و نگران هستید که ممکن است به آن مبتلا شوید، با پزشک متخصص صحبت کنید. آنها ممکن است شما را برای آزمایش ژنتیکی معرفی کنند، که به شما می گوید که آیا یکی از ژن های خطرناک برای سرطان را به ارث برده اید یا خیر.

محققان دریافته اند که عوامل هورمونی، سبک زندگی و محیطی خطر ابتلا به‌سرطان پستان را افزایش می دهند. اما علت اینکه برخی افراد فاقد این فاکتورهای خطرناک هستند ولی به‌سرطان مبتلا می شوند،از طرفی برخی افراد دارای عوامل خطرساز هستند ولی هرگز به‌این بیماری مبتلا نمی شوند، مشخص نیست. احتمال اینکه تعامل پیچیده ی ترکیب ژنتیکی و محیط سبب ایجادسرطان شود، وجود دارد. در رابطه با سرطان‌زنان میتوانید مقاله سرطان تخمدان را نیز مطالعه نمایید.

ارثی بودن سرطان پستان

پزشکان تخمین زده اند که 5% تا 10% سرطان‌های پستان ناشی‌از انتقال جهش‌های ژنی‌در نسل‌های یک خانواده می باشند.
تعدادی‌از ژن‌های جهش یافته ی ارثی، که احتمال بروزسرطان پستان را افزایش می دهند، شناسایی شده اند. معروف ترین ژن‌های‌ سرطان پستان، BRCA1 و BRCA2 می باشند که هر دوبه طور قابل توجهی خطر ابتلا به‌سرطان پستان و تخمدان را افزایش می دهند.

در صورت سابقه خانوادگی قوی‌در موردسرطان پستان یا سایر سرطان‌ها، پزشک آزمایش خون را برای شناسایی جهش‌های خاص ژن BRCA یا ژن‌های دیگر انتقال یافته‌از خانواده، تجویز می کند. به پزشک جهت ارجاع بیماربه مشاور ژنتیک برای بررسی سابقه سلامت خانوادگی، درخواست داده شود. مشاور ژنتیک‌در مورد مزایا، خطرات و محدودیت‌های آزمایش ژنتیکی برای کمک‌به بیماردر تصمیم گیری، کمک می کند.

سرطان پستان یا توده قبلی

اگر قبلاً سرطان پستان یا تغییرات اولیه سلول های سرطانی غیرتهاجمی در مجاری پستان داشته اید، در خطر بیشتری برای ابتلا مجدد به آن، چه در سینه دیگر خود یا در همان سینه، خواهید بود. توده خوش  خیم سینه به معنای ابتلا به سرطان پستان نیست، اما انواع خاصی از توده های سینه ممکن است کمی خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهند.

برخی تغییرات خوش خیم در بافت سینه شما، مانند رشد غیر طبیعی سلول ها در مجاری (هیپرپلازی مجرای غیر معمول)، یا سلول های غیرطبیعی در داخل لوب سینه (کارسینوم لوبولار در محل)، می تواند احتمال ابتلا به سرطان پستان را افزایش دهد.

بافت متراکم سینه

سینه های شما از هزاران غده ریز (لوبول) تشکیل شده است که شیر تولید می کنند. این بافت غده ای حاوی غلظت بالاتری از سلول های سینه نسبت به سایر بافت های سینه است که آن را متراکم تر می کند.

زنانی که بافت سینه متراکم دارند ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان پستان باشند زیرا سلول‌های بیشتری وجود دارد که می‌توانند سرطانی شوند.

بافت متراکم سینه همچنین می‌تواند اسکن سینه یا ماموگرافی را دشوار کند، زیرا هر توده یا ناحیه‌ای از بافت غیرطبیعی به سختی دیده می‌شود.

زنان جوان معمولا سینه های متراکم تری دارند.علت تراکم بسیار بالا در سینه ها کاهش بافت غدد سینه و جایگزین شدن آنها با چربی میباشد که این به دلیل بالا رفتن سن شخص اتفاق می افتد.

هورمون ها و داروهای هورمونی

• قرار گرفتن در معرض استروژن

هورمون زنانه استروژن گاهی اوقات می تواند سلول های سرطان پستان را تحریک کرده و باعث رشد آنها شود.

تخمدان‌ها، جایی که تخمک‌های شما در آن ذخیره می‌شوند، با شروع بلوغ شروع به تولید استروژن می‌کنند تا دوره‌های شما را تنظیم کند.

خطر ابتلا به سرطان پستان ممکن است با میزان استروژنی که بدن در معرض آن قرار می گیرد کمی افزایش یابد.

به عنوان مثال، اگر در سنین پایین شروع به پریود شدن کرده اید و یائسگی را دیرتر از حد متوسط تجربه کرده اید، در مدت زمان طولانی تری در معرض استروژن قرار گرفته اید.

به همین ترتیب، بچه دار نشدن یا بچه دار شدن در مراحل بعدی زندگی ممکن است کمی خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش دهد. زیرا باردار شدن استروژن را قطع نمیکند.

• درمان جایگزینی هورمونی

این درمان با افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان مرتبط است.

همه انواع هورمونHRT  می توانند خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش دهند، به جز استروژن واژینال.

اگر HRT را کمتر از 1 سال مصرف میکنید، خطر ابتلا به سرطان پستان افزایش نمی یابد.

اما اگر HRT را بیش از 1 سال مصرف میکنید، در مقایسه با زنانی که هرگز از HRT استفاده نمی کنند، خطر ابتلا به سرطان پستان بیشتر است.

افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان پس از قطع مصرف HRT کاهش می‌یابد، اما مقداری افزایش خطر در مقایسه با زنانی که هرگز از HRT استفاده نکرده‌اند، برای بیش از 10 سال باقی می‌ماند.

قرص های پیشگیری از بارداری

تحقیقات نشان می‌دهد زنانی که از  قرصهای ضد بارداری استفاده می‌کنند، کمی بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان پستان هستند. با این حال، پس از قطع مصرف قرص، خطر شروع به کاهش می کند و خطر ابتلا به سرطان پستان 10 سال پس از قطع مصرف به حالت عادی باز می گردد.

اضافه وزن یا چاق بودن

اگر یائسگی را تجربه کرده اید و اضافه وزن دارید، ممکن است بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان پستان باشید. تصور می شود که این به میزان استروژن در بدن شما مرتبط باشد، زیرا اضافه وزن یا چاقی بعد از یائسگی باعث تولید بیشتر استروژن می شود.

الکل

نوشیدن الکل خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش می دهد.

افرادی که به طور منظم حتی مقادیر کمی الکل می نوشند نسبت به افرادی که اصلا الکل نمی نوشند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان پستان قرار دارند. هرچه الکل بیشتری بنوشید، خطر ابتلا در شما افزایش می یابد.

تابش – تشعشع

برخی از روش های پزشکی که از پرتودرمانی استفاده می کنند، مانند  اشعه ایکس و سی تی اسکن ، ممکن است خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش دهند.اگر برای لنفوم هوچکین در ناحیه قفسه سینه خود رادیوتراپی انجام داده اید، برای پیشگیری از ابتلا به سرطان پستان باید در آینده مورد معاینات پزشکی قرار بگیرید.اگر در حال حاضر برای لنفوم هوچکین به پرتو درمانی نیاز دارید، متخصص شما باید قبل از شروع درمان در مورد خطر سرطان پستان با شما صحبت کند.

نژاد

مرگ و میر ناشی در میان زنان سیاه پوست حدود 40 درصد بیشتر از زنان سفید پوست است. دلایل این امر احتمالاً بیولوژیکی و اجتماعی-اقتصادی است. زنان سیاه پوست ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به تومورهای تهاجمی پستان باشند.

ایمپلنت های زیبایی و خطر ابتلا به سرطان پستان

ایمپلنت سینه سیلیکونی معمولا خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش نمی دهد.

عوامل خطرساز سرطان پستان (ریسک فاکتورها)

عامل خطرساز سبب افزایش خطر ابتلابه‌سرطان پستان می شود. اما واجد یکی یا چند عامل خطرساز بودن، دلیل بر قطعیت ابتلا به‌سرطان‌ پستان نمی باشد. بسیاری‌از زنان مبتلابه سزطان پستان ، عامل خطرساز شناخته شده ی دیگری جز زن بودن ندارند.
عواملی که‌با افزایش خطر ابتلا به‌سرطان همراه می باشند، عبارتند از:

1-زن بودن. زنان بسیار بیشتراز مردان درمعرض‌سرطان پستان قرار دارند.

2-افزایش سن. خطر ابتلا به‌سرطان باافزایش سن رابطه مستقیم دارد.

3-سابقه شخصی بیماری پستان. درصورت تشخیص‌سرطان لوبولار درمحل (LCIS) یا هیپرپلازی غیرمعمول پستان، که‌از نمونه برداری حاصل می شود، احتمال ابتلا به‌سرطان پستان افزایش می یابد.

شروع قاعدگی درسنین پایین. شروع قاعدگی قبلا از 12 سالگی خطر ابتلا را افزایش می دهد.
شروع یائسگی درسنین بالاتر. اگر یائسگی درسنین بالاتر شروع شود، احتمال ابتلا به‌سرطان پستان افزایش پیدا خواهد کرد.

اقدام‌به فرزنددار شدن برای‌اولین بار درسنین بالاتر. زنانی‌که پس‌از 30 سالگی اولین فرزند رابه دنیا می آورند، درمعرض خطر ابتلا به‌سرطان پستان می باشند.
بانوانی‌که هرگز باردار نشده اند. خطر ابتلا به‌سرطان پستان درزنانی که‌هرگز باردار نشده اند بیشتراز زنانی که‌یک یا چند بارداری داشته اند، می باشد.
هورمون‌درمانی پس‌از یائسگی. استفاده‌از داروهای هورمونی‌که ترکیبی‌از استروژن و پروژسترون می باشند وبرای درمان علائم یائسگی کاربرد دارند، خطر ابتلا به‌ سرطان پستان‌ را افزایش می دهد.با قطع مصرف این داروها، خطر ابتلا به‌سرطان پستان کاهش می یابد.

پیشگیری از بروز بیماری سرطان پستان

از آنجایی که علل به طور کامل شناخته نشده است، در حال حاضر نمی توان دانست که آیا می توان از آن پیشگیری کرد یا خیر.

اما با رعایت موارد زیر میتوان تا حد زیادی از این بیماری جلوگیری کرد:

• حفظ وزن سالم
• انجام تمرینات ورزشی
• مصرف کم چربی اشباع شده
• اجتناب از نوشیدن الکل

پیشنهاد شده است که ورزش منظم می تواند خطر ابتلا را تقریبا تا یک سوم کاهش دهد.

اگر دوران یائسگی را پشت سر گذاشته اید، بسیار مهم است که سعی کنید به وزن سالم برسید و آن را حفظ کنید. این به این دلیل است که اضافه وزن یا چاقی باعث تولید بیشتر استروژن می شود که می تواند خطر ابتلا را افزایش دهد.

کاهش احتمال‌سرطان پستان با‌میزان خطر متوسط درزنان
ایجاد تغییراتی درزندگی روزمره‌به کاهش خطر ابتلا به‌سرطان پستان کمک می کند. کارهای زیر انجام شوند:
ازپزشک درمورد غربالگری‌سرطان پستان سؤال شود. با پزشک درمورد زمان شروع آزمایش ها و غربالگری‌ سرطان پستان ، مانند آزمایش‌های بالینی پستان و ماموگرافی مشورت شود.

همچنین با‌پزشک درمورد مزایا و خطرهای غربالگری صحبت شود. به‌این صورت درمورد مناسب بودن استراتژی‌های غربالگری‌سرطان پستان تصمیم گرفته خواهد شد.
آگاهی ازوضعیت پستان‌ از طریق خودآرمایی پستان. زنان ترجیح می دهندبا خودآزمایی پستان ازوضعیت پستان های خود آگاه شوند.در صورت مشاهده ی تغییر جدید، توده ها یا سایر علائم غیر معمول‌در پستان ،به پزشک مراجعه شود.

آگاهی‌از وضعیت پستان از‌سرطان پستان جلوگیری نمی کند، امادر درک بهتر تغییرات طبیعی پستان و شناسایی علائم غیر معمول کمک کننده می باشد.
درصورت نوشیدن الکل، به‌اندازه کافی استفاده شود.در روز تنها یک بار الکل نوشیده شود.
ورزش کردن دربیشتر روزهای هفته. حداقل 30 دقیقه‌در بیشتر روزهای هفته ورزش انجام شود. درصورت عدم فعالیت،‌با پزشک‌در مورد بطور آرام شروع کردن آن صحبت شود.

محدود کردن هورمون‌درمانی بعداز یائسگی. هورمون‌درمانی ترکیبی، خطر ابتلا به‌سرطان پستان را افزایش می دهد.با پزشک‌در مورد مزایا و خطرهای هورمون‌درمانی صحبت شود.

افزایش خطرسرطان پستان برای‌زنانی که‌در دوران یائسگی دچار علائم آزاردهنده ای می باشند،به منظور تسکین علائم قابل قبول می باشد.
برای پیشگیری سرطان پستان ،از کمترین دوز داروهای هورمونی وبه مدت کم استفاده شود.

1-وزن سالم.برای داشتن وزن مناسب، باید تلاش شود.در صورت نیاز به‌کاهش وزن،با پزشک‌در مورد راهکارهای آن صحبت شود. میزان کالری مصرفی‌در روز کاهش داده شود واز طرفی میزان ورزش افزایش داده شود.

2-رژیم غذایی سالم. استفاده‌از رژیم غذایی مدیترانه ای‌که شامل روغن زیتون‌های طبیعی و آجیل‌های مخلوط، خطر ابتلا به‌ سرطان پستان‌ را افزایش می دهد. رژیم غذایی بیشتر بر روی غذاهای گیاهی مانند میوه ها، سبزیجات، غلات کامل، حبوبات و مغزها متمرکز می باشد. رژیم غذایی مدیترانه ای چربی‌های سالم مانند روغن زیتون را جایگزین کره و ماهی را جایگزین گوشت قرمز می کند.

کاهش احتمال‌سرطان پستان بامیزان خطر بالادر زنان‌در صورت تشخیص وضعیت پیش سرطانی توسط پزشک، خطر ابتلا به‌سرطان پستان افزایش می یابد. مواردی‌که سبب کاهش خطر ابتلا می شوند عبارتند از:

1-داروهای پیشگیری (پیشگیری شیمیایی). داروهای مسدود کننده استروژن، مانند تعدیل کننده‌های انتخابی گیرنده استروژن و مهارکننده‌های آروماتاز، احتمال ابتلا به‌سرطان پستان رادر زنانی‌با درمعرض خطر بالای بیماری قرار دارند، کاهش می دهد.

2-این داروها، عوارض جانبی رابه همراه دارند به‌همین علت پزشکان این داروها رابرای زنانی‌که خطر بالای بیماری تهدیدشان می کند تجویز می کند. دباره مزایا و خطرهای این داروها‌با پزشک مشورت شود.

3-جراحی پیشگیرانه در صورت احتمال بالای ابتلا به‌ سرطان پستان ، برداشتن پستان سالم توسط جراحی (ماستکتومی پیشگیرانه) تجویز می شود. همچنین ممکن است‌برای کاهش خطرسرطان پستان و تخمدان، اقدام به‌یرداشتن تخمدان‌های سالم (اووفورکتومی پیشگیرانه) شود.

تشخیص سرطان پستان

پس از معاینه پستان‌ها، پزشک عمومی ممکن است شما را برای آزمایش‌های بیشتر به کلینیک تخصصی سرطان پستان ارجاع دهد. این ممکن است شامل غربالگری پستان( مامو گرافی) یا گرفتن نمونه کوچکی از بافت پستان برای بررسی زیر میکروسکوپ( بیوپسی) باشد.

تست های تصویربرداری

چندین نوع اسکن می تواند به تشخیص کمک کند، از جمله:

ماموگرافی: این یک نوع اشعه ایکس است که در طول غربالگری اولیه سرطان پستان انجام میشود و تصاویری تولید می کند که می تواند توده ها یا ناهنجاری ها را نشان دهد. اگر نشانه ای از یک مشکل بالقوه وجود داشته باشد، پزشک معمولا آزمایشات بیشتری را انجام می دهد.

اولتراسوند: این اسکن از امواج صوتی برای کمک به پزشک در تشخیص توده جامد و کیست پر از مایع استفاده می کند.

ام آر آی: تصاویر مختلف از پستان را ترکیب می کند تا به پزشک کمک کند سرطان یا سایر ناهنجاری ها را شناسایی کند. ام آر آی میتواند به عنوان پیگیری ماموگرافی یا سونوگرافی توصیه شود. پزشکان همچنین ممکن است از این تصویربرداری ​​برای غربالگری افراد با خطر بالاتر سرطان پستان استفاده کنند.

بیوپسی

استخراج نمونه از بافت و ارسال آن به آزمایشگاه برای تجزیه و تحلیل.نتایج نشان می‌دهد که آیا سلول‌ها سرطانی هستند یا خیر، و اگر سرطانی هستند، کدام نوع سرطان ایجاد شده است. با توجه به نتیجه بیوپسی همچنین میتوان متوجه شد که آیا سرطان به هورمون خاصی حساس است یا خیر.

سپس پزشک سرطان را مرحله بندی می کند تا مشخص شود:

• اندازه تومور چقدر است؟
• چقدر گسترش یافته است؟
• تهاجمی است یا خیر؟

مرحله بندی سرطان پستان

پزشک پس‌از تشخیص‌سرطان پستان به‌تعیین مرحله آن می پردازد. تعیین مرحله سرطان‌به انتخاب روش‌درمانی کمک می کند.
ممکن است تا قبل‌از جراحی‌ ، اطلاعات کاملی‌از مرحله سرطان‌در دسترس نباشد.

آزمایش هایی که‌برای تعیین مرحله‌سرطان استفاده می شوند، شامل موارد زیر می باشند:

1-آزمایش خون، مانند شمارش کامل سلول‌های خونی

2-ماموگرافی پستان دیگربرای یافتن علائم سرطان

3-MRI پستان

4-اسکن استخوان

5-اسکن توموگرافی رایانه ای (CT)

6-اسکن توموگرافی انتشار پوزیترون (PET)

همه خانم به‌انجام تمام این آزمایش ها نیازی ندارند. پزشک با توجه‌به شرایط بیمار ودر نظر گرفتن علائم، آزمایش‌های مناسب را تجویز می کند. مراحل‌سرطان پستان از0 تا IV متغیر می باشندکه 0 بیانگر غیرتهاجمی بودن‌سرطان یا وجود آن‌در مجاری شیر می باشد اما مرحله چهارم، متاستاتیک نامیده می شود و بیانگر گسترش سرطان‌به سایر مناطق بدن می باشد.

مرحله بندی سرطان، درجه آن، وجود نشانگرهای توموری مانند گیرنده‌های استروژن و پروژسترون و HER2، همچنین عوامل تکثیر آن را نشان می دهد.

انواع سرطان پستان

انواع مختلفی وجود دارد که در قسمت های مختلف سینه ایجاد می شود.

سرطان پستان اغلب به دو دسته تقسیم می شود:

• سرطان غیر تهاجمی پستان (کارسینوم درجا) که در بافت پستان و اطراف مجاری گسترش نیافته است. سرطان غیر تهاجمی پستان معمولاً در طول ماموگرافی یافت می شود و به ندرت به صورت توده سینه ظاهر می شود.
• سرطان پستان مهاجم – جایی که سلول های سرطانی از طریق پوشش مجاری به بافت سینه اطراف گسترش یافته اند. رایجترین نوع این مورد میباشد.

انواع دیگر سرطان پستان که کمتر شایع هستند عبارتند از:

• سرطان پستان لوبولار مهاجم (و پیش تهاجمی).
• سرطان پستان التهابی
• بیماری پاژه پستان

این امکان وجود دارد که به سایر نقاط بدن، معمولاً از طریق خون یا غدد لنفاوی زیر بغل گسترش یابد. اینها غدد لنفاوی کوچکی هستند که باکتری ها و سلول های غده پستانی را فیلتر می کنند.

اگر این اتفاق بیفتد، به عنوان سرطان پستان ثانویه یا متاستاتیک شناخته می شود.

غربالگری سرطان پستان

غربالگری ماموگرافی، که در آن تصاویر اشعه ایکس از پستان گرفته می‌شود، رایج‌ترین راه برای یافتن تغییر در بافت پستان (ضایعه) در مراحل اولیه است.

با این حال، باید توجه داشته باشید که ماموگرافی ممکن است برخی از سرطان‌های سینه را تشخیص ندهد.

همچنین ممکن است شانس شما را برای انجام آزمایشها و مداخلات اضافی، از جمله جراحی، افزایش دهد، حتی اگر تحت تأثیر قرار نگیرید.

به زنانی که خطر ابتلا بالاتر از حد متوسط ​​است، ممکن است غربالگری و آزمایش ژنتیکی برای این بیماری ارائه شود.

از آنجایی که خطر ابتلا با افزایش سن افزایش می‌یابد، به همه زنان 50 تا 70 ساله توصیه میشود هر 3 سال یکبار برای غربالگری سرطان پستان مراجعه کنند.

درمان سرطان پستان

اگر سرطان در مراحل اولیه تشخیص داده شود، می توان آن را قبل از گسترش به سایر قسمت های بدن درمان کرد.

سرطان پستان با ترکیبی از موارد زیر درمان می شود:

• عمل جراحي
• شیمی درمانی
• رادیوتراپی

جراحی معمولاً اولین نوع درمانی است که در نظر گرفته میشود و به دنبال آن شیمی درمانی یا رادیوتراپی یا در برخی موارد هورمون درمانی یا درمان های هدفمند انجام می شود. البته نوع جراحی و درمان به نوع سرطان پستان شما بستگی دارد.

در تعداد کمی از زنان، پس از انتشار به سایر قسمت‌های بدن کشف می‌شود (سرطان متاستاتیک سینه). سرطان ثانویه که سرطان پیشرفته یا متاستاتیک نیز نامیده می شود، قابل درمان نیست، بنابراین هدف از درمان برای این مورد، تسکین علائم است.

• عمل جراحي

انواع عملهای جراحی عبارتند از:

لامپکتومی: این درمان شامل برداشتن کامل تومور و یا برداشتن آن به همراه درصد کمی از بافت سالم اطراف محل بیماری میباشد.

لامپکتومی می تواند به جلوگیری از گسترش سرطان کمک کند. اگر تومور کوچک باشد و به راحتی از بافت اطراف جدا شود این یک گزینه مناسب است.

ماستکتومی: ماستکتومی ساده شامل برداشتن لوبول‌ها، مجاری، بافت چربی، نوک پستان، آرئول و مقداری پوست است. در برخی از انواع، جراح غدد لنفاوی و ماهیچه های دیواره قفسه سینه را نیز برمی دارد.

• بیوپسی گره نگهبان:اگر به غدد لنفاوی نگهبان برسد، اولین گره هایی که می تواند به آن گسترش یابد، می تواند از طریق سیستم لنفاوی به سایر قسمت های بدن برود. اگر پزشک سرطان را در گره های نگهبان پیدا نکرد، معمولاً نیازی به برداشتن سایر گره ها نیست.
• تشریح غدد لنفاوی زیر بغل:اگر پزشک سلول های سرطانی را در غدد نگهبان پیدا کند، ممکن است برداشتن چندین غدد لنفاوی زیر بغل را توصیه کند. این عمل یکی از راههای جلوگیری از گسترش سرطان پستان است.
• بازسازی:پس از ماستکتومی، جراح می تواند سینه را بازسازی کند تا طبیعی تر به نظر برسد. این می تواند به فرد کمک کند تا با اثرات روانی برداشتن سینه کنار بیاید. جراح می تواند سینه را در طول ماستکتومی یا در زمان دیگری بازسازی کند. آنها ممکن است از ایمپلنت سینه یا بافتی از قسمت دیگری از بدن برای انجام این عمل استفاده کنند.
• پرتو درمانی

پرتو درمانی قبل یا بعد از ابتلا مورد استفاده قرار میگیرد. این شامل هدف قرار دادن تومور با دوزهای کنترل شده اشعه است که سلول های سرطانی را از بین می برد.

• شیمی درمانی

پزشک ممکن است داروهای شیمی درمانی سیتوتوکسیک را برای از بین بردن سلول های سرطانی در صورت وجود تجویز کند. در صورت وجود ریسک عود یا گسترش بیماری هنگامی که فرد پس از جراحی شیمی درمانی می کند، پزشکان از شیمی درمانی کمکی استفاده میکنند.

گاهی اوقات، پزشک ممکن است شیمی درمانی را قبل از جراحی توصیه کند تا تومور را کوچک کند و برداشتن آن آسان تر شود. به این نوع شیمی درمانی، نئوادجوانت اطلاق میشود.

• درمان بلوک کننده هورمونی

پزشکان برای جلوگیری از بازگشت سرطان پستان حساس به هورمون، پس از درمان، از مسدودکننده هورمون استفاده می کنند. این درمان ممکن است به درمان سرطان های گیرنده استروژن مثبت و گیرنده پروژسترون مثبت کمک کند. درمان مسدودکننده هورمون در جایی استفاده میشود که جراحی، شیمی درمانی یا رادیوتراپی برای فرد مناسب نیست.

نمونه هایی از داروهای مسدود کننده هورمون ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تاموکسیفن
• مهارکننده های آروماتاز
• فرسایش یا سرکوب تخمدان
• گوسرلین

این نوع درمان ممکن است بر باروری تأثیر بگذارد.

• درمان بیولوژیکی

داروهای هدفمند می توانند انواع خاصی از سرطان پستان را از بین ببرند. نمونه این داروها عبارتند از:

• تراستوزوماب (هرسپتین)
• لاپاتینیب
• بواسیزوماب (آواستین)

درمان و سایر سرطان ها می تواند عوارض جانبی شدیدی داشته باشد. هنگام تصمیم گیری در مورد درمان، خطرات احتمالی را با پزشک در میان بگذارید و به دنبال راه هایی برای به حداقل رساندن عوارض جانبی باشید.

زندگی با سرطان پستان

تشخیص سرطان پستان بسته به مرحله ای که در آن قرار دارد و درمان شما می تواند زندگی روزمره را از طرق مختلف تحت تاثیر قرار دهد.نحوه برخورد افراد با تشخیص و درمان از فردی به فرد دیگر متفاوت است.

اشکال حمایت از فرد مبتلا به این بیماری ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• خانواده و دوستان، که می توانند یک سیستم پشتیبانی قدرتمند باشند.
• برقراری ارتباط با افراد دیگر در شرایط مشابه
• تا جایی که ممکن است از وضعیت خود مطلع شوید.
• سعی نکنید کارهای زیادی انجام دهید یا بیش از حد خود را تحت فشار قرار دهید.
• وقت گذاشتن برای خود

درمان های دارویی هدفمند سرطان پستان

درمان‌های دارویی هدفمندبه ناهنجاری‌های خاص درون سلول‌های سرطانی حمله می کنند. بعنوان مثال، چندین داروی هدفمند بر روی پروتئینی که توسط سلول‌های سرطانی پستان بطور بیش‌از اندازه تولید می شوند و گیرنده فاکتور رشد اپیدرمال انسانی (HER2) نام دارد، تمرکز می کنند.

این پروتئین به‌رشد و دوام سلول‌های سرطانی کمک می کند. داروها با هدف قرار دادن سلول های سرطانی که‌به تولید بیش ازحد HER2 می پردازند، به‌این سلول ها آسیب می رساند تا سلول‌های سالم‌از خطر آنها محفوظ شوند.
درمان‌های دارویی هدفمند بر سایر ناهنجاری‌های موجود در‌سلول هاس سرطانی تمرکز دارند. درمان هدفمند درتحقیقات سرطان، فعال می باشد.

برای تأیید بهره مند بودن سلول‌های سرطانی‌از درمان‌های دارویی هدفمند، سلول ها مورد آزمایش قرار می گیرند. برخی داروها‌برای کاهش خطر بازگشت سرطان، پس ازجراحی استفاده می شوند. موارد دیگر ،در سرطان‌های پیشرفته ی پستان برای‌کند کردن رشد تومور استفاده می شوند.

ایمنی درمانی سرطان پستان (ایمونوتراپی)

ایمنی‌درمانی‌برای مقابله با سرطان‌از سیستم ایمنی بدن استفاده می کند. سیستم ایمنی بدن‌که وظیفه ی مبارزه با بیماری‌را دارد، ممکن است به‌سرطان حمله نکند زیرا سلول‌های سرطانی با تولید پروتئین سبب کور شدن سیستم ایمنی می شوند. ایمنی‌درمانی با تداخل دراین روندبه درمان می پردازد.

ایمنی‌درمانی روشی‌برای مقابله باسرطان سه برابر منفی می باشد، به‌این معنی‌که سلول‌های سرطانی فاقد گیرنده استروژن، پروژسترون یا HER2 می باشند. برای‌سرطان سه برابر منفی پستان، ایمونوتراپی با شیمی‌ درمانی‌برای درمان‌سرطان پیشرفته که‌به سایر نقاط بدن گسترش یافته است، ترکیب می شود.

مراقبت های حمایتی سرطان پستان (تسکینی)

مراقبت تسکینی، مراقبت پزشکی ویژه ای است‌که بر روی تسکین درد و سایر علائم بیماری جدی، متمرکز می شود. متخصصان پزشکی، خانواده و سایر پزشکان همکاری می کنند تا پشتیبانی اضافی راکه مکمل مراقبت‌های مداوم می باشد، ارائه دهند. مراقبت تسکینی را‌در حالی‌که بیمار تحت درمان‌های تهاجمی مانند جراحی، شیمی‌درمانی یا پرتو‌درمانی قرار دارد، انجام می دهند.

استفاده ازمراقبت تسکینی همراه با سایر روش‌های‌درمانی مناسب،به افراد مبتلا به‌سرطان احساس بهتر و عمر طولانی تری می بخشد.
مراقبت‌های تسکینی توسط تیمی‌از پزشکان، پرستاران و سایر افراد متخصص آموزش دیده و با هدف بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا‌به سرطان‌و خانواده‌های آنها، ارائه می شود.

درمان های جایگزین

هیچ درمان دارویی جایگزین،برای درمان سرطان یافت نشده است. درمان‌های مکمل و دارویی جایگزین‌در کنار آمدن با عوارض جانبی مربوط‌به مراقبت‌های پزشک، کمک کننده می باشند.

راهکارهایی برای کنار آمدن با بیماری سرطان پستان

درک ابتلا به‌سرطان پستان ، طاقت فرسا می باشد و هنگامی که بیمار تازه می خواهد با شوک و ترس‌در مورد آینده کنار بیاید باید درمورد روش های‌درمانی تصمیم بگیرد.
هر شخص‌برای کنار آمدن با تشخیص سرطان، روشی را مد نظر قرار می دهد.برای پیدا کردن روشی مناسب‌به موارد زیر توجه شود:

به‌اندازه کافی درمورد‌سرطان پستان اطلاعات جمع آوری شود تا بهترین تصمیم‌برای روش درمان گرفته شود.برای کسب اطلاعات کافی‌در مورد‌سرطان پستان ، ازپزشک درمورد جزئیات‌سرطان مانند نوع، مرحله و وضعیت گیرنده‌های هورمون سؤال شود. درمورد منابع خوبی‌از اطلاعات به‌روز درمورد روش‌های درمانی‌هم سؤال شود.
داشتن اطلاعات کافی در‌مورد سرطان‌و روش‌های درمانی‌به بیمار درهنگام تصمیم گیری، اعتمادبه نفس زیادی می دهد. هنوز هم خانم هایی هستند که تمایل به‌کسب اطلاعات درمورد سرطان‌خود ندارند ودر صورت وجود این احساس، با پزشک صحبت شود.

با دیگر بازماندگان‌سرطان صحبت شود. صحبت با دیگران درمورد شرایط مشابه، به‌بیمار حس دلگرمی می دهد و این مصاحبه مفید می باشد.برای اطلاع ازگروه‌های پشتیبانی منطقه، به‌صورت آنلاین با انجمن‌سرطان آمریکا تماس گرفته شود.
پیدا کردن فردی‌برای بیان کردن احساسات خودبه او. یکی‌از دوستان، اعضای خانواده یا مشاور می تواند شنونده خوبی باشد.از پزشک خواسته شود تا بیمار رابه مشاور یا متخصصی که با بازماندگان سرطان‌در ارتباط است، ارجاع دهد.

داشتن رابطه ی صمیمی با دوستان و خانواده. دوستان و خانواده بیمار شبکه حمایتی حیاتی رابرای بیمار درطول درمان‌سرطان فراهم می کنند.
همانطور که بیمار شروع به‌گفتن تشخیص سرطان‌به مردم می کند، پیشنهادات زیادی‌برای کمک دریافت می کند. بیمار باید درمورد مواردی که می خواهد به‌او کمک شود فکر کند، خواه صحبت با شخصی دیگربه علت احساس کمبود خواه تهیه وعده‌های غذایی.

حفظ صمیمیت با شریک زندگی.در فرهنگ‌های غربی، سینه‌های زنان، جذابیت، زنانگی و رابطه جنسی رابه همراه دارند.به دلیل این نگرش ها،سرطان پستان درتصور شخصی بیمار تأثیر می گذارد و اعتمادبه نفس او رادر روابط صمیمی‌از بین می برد. با شریک زندگی درمورد ناامنی و احسسات پیش آمده صحبت شود.

آمادگی برای ملاقات با پزشک سرطان پستان

مشاوره با تیم مراقبت‌های پزشکی بیمار
زنان مبتلا به‌سرطان می توانندبه پزشک یا متخصص مراجعه کنند، از جمله:

1-متخصص بهداشت پستان

2-جراح پستان

3-رادیولوژیست

4-متخصص‌سرطان

5-مشاور ژنتیک

6-جراح پلاستیک

آنچه می توانید برای سرطان پستان انجام دهید

نوشتن علائمی که تجربه می شوند، ازجمله مواردی که با بیماری ارتباطی ندارند.
نوشتن اطلاعات مهم شخصی، ازجمله استرس‌های عمده و تغییرات اخیر زندگی.
نوشتن سابقه‌سرطان خانوادگی.به هریک‌از اعضای خانواده که مبتلا به‌سرطان بوده اند، نوع سرطان، سن ابتلا و بازماندن ازبیماری توجه شود.
تهیه لیستی‌از تمام داروها، ویتامین ها و مکمل‌های مصرفی.
حفظ تمام سوابقی که‌به تشخیص و درمان‌سرطان مربوط می شوند. سوابق مرتب‌در پوشه قرار داده شوند تا هنگام مراجعه، آماده باشند.
همراه بردن یکی‌از دوستان یا اعضای خانواده. گاهی اوقات‌به خاطر سپردن تمام اطلاعات ارائه شده سخت می باشد. شخصی که همراه بیمار می باشد دریادآوری اطلاعات‌به او کمک می کند.
نوشتن سؤالاتی که بیمار می خواهداز پزشک بپرسد.

سؤالاتی که بهتر است‌از پزشک پرسید
زمان ملاقات محدود می باشد، بنابراین تهیه لیستی‌از سؤالات‌به صرفه جویی‎‌در وقت کمک خواهد کرد.در صورت اتمام زمان، سؤالات ازمهم ترین تا کم اهمیت ترین لیست شوند. برخی سؤالات‌در موردسرطان پستان که‌باید ازپزشک پرسیده شوند شامل موارد زیر می باشند:
سرطان پستان‌ ازچه نوعی می باشد؟
سرطان‌پستان درچه مرحله ای قرار دارد؟
آیا ممکن است گزارش آسیب شناسی را توضیح دهید؟ آیا ممکن است نسخه ای‌برای سوابق بنویسید؟
به‌چه آزمایش هایی نیاز می باشد؟
چه روش‌های درمانی‌برای این نوع‌سرطان مناسب می باشند؟
مزایای هر درمانی‌که تجویز می کنید چیست؟
عوارض درمانی‌هر روش درمانی‌چه چیزهایی می باشند؟
آیا درمان، یائسگی رابه دنبال دارد؟
هر روش‌درمانی چه تأثیری بر زندگی روزمره خواهد داشت؟ آیا می توان به‌کار کردن ادامه داد؟
چه روش‌درمانی را بیش ازسایرین تجویز می کنید؟
ازکجا می دانید که این روش‌درمانی مفید می باشد؟
در صورت وجود چنین شرایطی، چه پیشنهادی‌به دوست یا خانواده خود می کنید؟
چه مدت زمان‌برای انتخاب روش‌درمانی مدنظر می باشد؟
اگر درمان سرطان‌انجام نشود چه اتفاقی خواهد افتاد؟
هزینه درمان‌سرطان چقدر است؟
آیا بیمه، آزمایش ها و معالجات را پوشش می دهد؟
آیا باید راه دومی هم مد نظر قرار گرفته شود؟
آیا بروشور یا وب سایتی رابرای مطالعه پیشنهاد می کنید؟
آیا آزمایش‌های بالینی یا روش‌های درمانی جدیدتری وجود دارند؟
علاوه بر سؤالاتی که تهیه شده اند، ازپرسیدن سؤالاتی که هنگام ملاقات‌برای بیمار پیش می آید، دریغ نشود.

از پزشک سرطان پستان چه انتظاری می رود

پزشک تعدادی سؤال ازبیمار خواهد پرسید. آمادگی‌برای پاسخ‌به سؤالات در صرفه جویی زمان برای نکات دیگر، مفید خواهد بود. سؤالاتی که ممکن است پرسیده شوند عبارتند از:
علائم ازچه زمانی شروع شده اند؟
علائم مداوم هستند یا گذرا؟
شدت علائم چقدر است؟
چه چیزهایی علائم را بهبود می بخشند؟
چه چیزهایی علائم را بدتر می کنند؟