راه درمان سرطان رحم بدخیم

بهترین راه درمان سرطان رحم بدخیم جراحی است. این نئوپلاسم در واقع به رادیوتراپی خیلی حساس نیست. اگرچه بسیاری از بیماران در سنین بالا، چاق و بسیاری از بیماری های دیگر در حال پیشرفت ( دیابت ، فشار خون ، بیماری های قلبی انواع مختلف و غیره) هستند، به لطف امکانات بیهوشی و احیا مدرن، همراه با درمان های پزشکی قبل و بعد از آن. جراحی، تقریباً همه زنان مبتلا به سرطان رحم بدخیم می توانند تحت عمل جراحی قرار گیرند.

در مرحله اول، برداشتن ساده رحم ( هیسترکتومی ) از طریق واژینال یا لاپاراتومی انجام می شود و تخمدان ها نیز برداشته می شوند، تعدادی لوله و یک تکه واژن به طول حدود 2 سانتی متر که همه آنها با نمونه برداری از مایع صفاقی انجام می شود.

در مرحله دوم که تومور به گردن رحم گسترش یافته است، رادیوتراپی در داخل رحم و واژن (داخل حفره ای) با دوزهای کامل قبل از جراحی انجام می شود. پس از شش هفته، عمل جراحی انجام می شود که شامل هیسترکتومی رادیکال با برداشتن دو طرفه تخمدان ها، لوله ها و غدد لنفاوی است. اگر غدد لنفاوی تحت تأثیر متاستاز قرار گرفته باشند، پس از جراحی ، رادیوتراپی پس از جراحی لگن به همراه شیمی درمانی انجام می شود .

در مرحله  III، که در آن سرطان از رحم خارج شده است اما همچنان محدود به تخمدان ها و یا واژن است و یا متاستاز به غدد لنفاوی وجود دارد، ابتدا رادیوتراپی خارجی و سپس داخل حفره ای به ترتیب انجام می شود و بعد از 6 هفته ، جراحی و به دنبال آن رادیوتراپی و شیمی درمانی بعد از عمل.

مرحله IV، که خوشبختانه به ندرت تشخیص داده می شود، می تواند به روش های مختلفی درمان شود. هیچ یک از اینها نمی تواند منجر به درمان کامل بیماری شود، بلکه فقط به کاهش درد و افزایش بقا منجر می شود. رادیوتراپی داخل حفره رحم و واژینال را می توان به تنهایی انجام داد که تنها هدف آن کاهش درد و خونریزی واژن است. حتی پرتودرمانی خارجی همین هدف را دارد علاوه بر این، بسیاری از این بیماران را می توان با شیمی درمانی تهاجمی و یا دوزهای بالای پروژسترون درمان کرد .

انواع درمان سرطان رحم بدخیم و خوش خیم

• جراحی برای برداشتن رحم، لوله های فالوپ و تخمدان ها.
• برداشتن غدد لنفاوی مجاور
• برای سرطان های پیشرفته تر، پرتودرمانی با یا بدون شیمی درمانی
• هیسترکتومی ، یعنی برداشتن رحم با جراحی،که اساس درمان سرطان رحم بدخیم است.

در درمان سرطان رحم بدخیم، لوله های فالوپ و تخمدان ها را می توان با یکی از روش های زیر برداشت:

• برش در شکم (جراحی باز)
• قرار دادن یک لوله نازک و قابل انعطاف (لاپاراسکوپ) از طریق یک برش کوچک درست در زیر ناف، که ابزارها را به داخل آن عبور می دهند، گاهی اوقات با کمک ربات (جراحی لاپاراسکوپی)
• برداشتن بافت از طریق واژن (جراحی واژن)

هر دو روش معمولاً 1-2 ساعت طول می کشد و نیاز به بیهوشی عمومی دارند. متعاقباً خونریزی و درد واژن رخ می دهد. بهبودی می تواند تا 6 هفته طول بکشد.

در جراحی لاپاراسکوپی ، ابزارهای کوچک و یک دوربین فیلمبرداری کوچک از طریق برش‌های کوچک در کنار ناف شما وارد می‌شوند. دوربین تصویری از داخل شکم را به مانیتور می فرستد. جراحان با تماشای مانیتور، ابزار را در دستان خود می گیرند و از آنها برای برش و دوخت بافت استفاده می کنند.

در جراحی لاپاراسکوپی به کمک ربات ، لاپاراسکوپی به طور معمول انجام می شود، اما ابزارها به جای جراحان توسط بازوهای رباتیک نگه داشته می شوند. جراحان با استفاده از کنترل های دستی بازوهای ربات را حرکت می دهند. دوربین مورد استفاده تصویر سه بعدی با جزییات بالا از فضای داخلی می گیرد که روی یک کنسول نمایش داده می شود. جراح تصویر را مشاهده می کند و یک کامپیوتر حرکات دست را به حرکات دقیق ابزار جراحی تبدیل می کند.

پس از لاپاراسکوپی یا جراحی واژن، مدت اقامت در بیمارستان نسبت به جراحی باز (که شامل برش بزرگتر است) کوتاه تر است. علاوه بر این، زنان معمولاً درد کمتر و عوارض کمتری را تجربه می ‌کنند و می ‌توانند سریع ‌تر به فعالیت‌ های عادی بازگردند.

انواع مختلفی از جراحی در درمان سرطان رحم بدخیم وجود دارد که نوع درمان و نوع جراحی به پزشک معالج و آزمایشات بستگی دارد.

• هیسترکتومی ساب توتال (سوپراسرویکال): فقط قسمت بالایی رحم به استثنای دهانه رحم برداشته می شود.
• هیسترکتومی کامل: تمام رحم از جمله دهانه رحم برداشته می شود.
• هیسترکتومی رادیکال: کل رحم و بافت اطراف آن (شامل قسمت فوقانی واژن، رباط ها و معمولاً غدد لنفاوی) برداشته می شود.

برای سرطان رحم یا سرطان تخمدان معمولا هیسترکتومی کامل انجام می شود. برای سرطان دهانه رحم یا سرطان واژن ، درمان ممکن است شامل هیسترکتومی رادیکال باشد.

در درمان سرطان رحم بدخیم، غدد لنفاوی مجاور معمولا در زمان هیسترکتومی برداشته می شوند. این بافت ها توسط پاتولوژیست بررسی می شوند تا گسترش احتمالی و احتمالاً وسعت آن مشخص شود. با این اطلاعات، پزشکان می توانند نیاز به درمان اضافی (شیمی درمانی، پرتودرمانی، یا پروژسترون) را پس از جراحی ارزیابی کنند.

اگر به نظر می رسد که سرطان محدود به رحم باشد، پزشکان ممکن است به جای برداشتن همه غدد لنفاوی، تشریح غدد لنفاوی نگهبان را انجام دهند. غدد لنفاوی نگهبان اولین غدد لنفاوی است که سلول‌های سرطانی احتمالاً به آن گسترش می‌یابند. غدد لنفاوی نگهبان می توانند بیش از یک باشند و غدد لنفاوی نگهبان نامیده می شوند زیرا اولین نشانه های گسترش تومور هستند.

درمان سرطان آندومتر که به خارج از رحم گسترش نیافته است

اگر سرطان به خارج از رحم گسترش نیافته باشد، هیسترکتومی به علاوه برداشتن لوله‌ های فالوپ و تخمدان‌ ها (سالپنگو اوفورکتومی) تقریباً همیشه بهترین درمان است.درمان سرطان رحم بدخیم که به دهانه رحم یا بافت مجاور، واژن یا غدد لنفاوی گسترش یافته است.

اگر سرطان به دهانه رحم (مرحله دوم) یا بافت های مجاور، واژن یا غدد لنفاوی (مرحله III) گسترش یافته باشد، پرتودرمانی، گاهی همراه با شیمی درمانی، مورد نیاز است. جراحی برای برداشتن رحم، لوله های فالوپ و تخمدان ها نیز معمولا انجام می شود.

درمان سرطان رحم بدخیم و عود کننده

درمان سرطان های مرحله بسیار پیشرفته (مرحله IV) متفاوت است، اما معمولاً شامل ترکیبی از جراحی، پرتودرمانی، شیمی درمانی و گاهی هورمون درمانی با پروژستین ها (داروهای مصنوعی مشابه هورمون پروژسترون) است.

رادیوتراپی ممکن است پس از جراحی برای از بین بردن سلول های سرطانی باقی مانده انجام شود. در صورت وجود متاستاز در دهانه رحم یا خارج از رحم، پرتودرمانی پس از جراحی توصیه می شود. در برخی موارد (به عنوان مثال، اگر متاستازهای گردن رحم، تخمدان یا غدد لنفاوی وجود داشته باشد) جراحی و به دنبال آن پرتودرمانی علائم را بهبود می بخشد.

در صورت وجود متاستاز در اندام های دور و یا در صورت عود، می توان از داروهای شیمی درمانی (مانند کربوپلاتین، سیس پلاتین، دوکسوروبیسین و پاکلیتاکسل) به جای رادیوتراپی یا همراه با آن استفاده کرد. این داروها اندازه تومور را کاهش داده و گسترش آن را در بیش از نیمی از زنان تحت درمان کنترل می کنند. با این حال آنها سمی هستند و عوارض جانبی بسیار کمی دارند.

درمان سارکوم رحم

درمان سارکوم رحم (شکل تهاجمی تر سرطان رحم) شامل هیسترکتومی به علاوه برداشتن لوله های فالوپ و تخمدان ها (سالپنگو اوفورکتومی) و معمولاً شیمی درمانی است. اگر درمان جراحی امکان پذیر نباشد، از رادیوتراپی و یا شیمی درمانی استفاده می شود.

باروری و یائسگی بعد از سرطان رحم

درمان با هیسترکتومی، شیمی درمانی و یا  پرتودرمانی معمولاً باردار شدن یا به پایان رسیدن آن را برای زنان غیرممکن می کند. با این حال، اگر احتمال بچه دار شدن برای زن مهم باشد، او باید این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارد و تا حد امکان اطلاعات بیشتری در مورد اینکه چگونه درمان بر باروری او تأثیر می گذارد و اینکه آیا او برای درمان هایی که به طور کامل مانع بارداری آینده نمی شود، مناسب است، به دست آورد.

اگر سرطان رحم در مراحل اولیه باشد، گاهی اوقات می توان درمانی را انتخاب کرد که باروری را حفظ کند. تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) برای تعیین اینکه آیا سرطان گسترش یافته است انجام می شود و با متخصص باروری مشورت می شود.

درمان های حفظ باروری شامل موارد زیر است:

• استفاده از پروژسترون (داروی مصنوعی مشابه هورمون پروژسترون ) که می تواند اندازه تومور را به جای هیسترکتومی کاهش دهد.
• انجام جراحی بدون برداشت تخمدان ها

پروژسترون را می توان از طریق دهان مصرف کرد یا از طریق یک دستگاه داخل رحمی (IUD) که یک پروژسترون آزاد می کند (لوونورژسترل) داده شود.هنگامی که هیسترکتومی انجام می شود، چرخه قاعدگی متوقف می شود زیرا رحم برداشته شده است.

با این حال، اگر تخمدان ها برداشته نشوند و زنان پیش از یائسگی باشند، هیسترکتومی باعث یائسگی نمی شود زیرا تخمدان ها به تولید هورمون ادامه می دهند. علاوه بر این، اگر تخمدان ها برداشته نشوند، زن می تواند از تخمک های خود (و درمان های پیشرفته باروری، از جمله رحم جایگزین) برای بچه دار شدن استفاده کند.

علائم یائسگی مانند گرگرفتگی و خشکی واژن ممکن است با برداشتن تخمدان ها ظاهر شوند. اگر آزار دهنده شوند، هورمون هایی مانند استروژن ، پروژسترون یا هر دو می توانند آنها را تسکین دهند.