درباره تومورهای نورواندوکرین چه میدانید ؟ تشریح کامل و نظر پزشک راجب تومورهای نورواندوکرین در این مقاله بخوانید . تشخیص+درمان بدون عوارض تومورهای نورواندوکرین

تومورهای نورواندوکرین چیست؟نظر پزشک در تومورهای نورواندوکرین

تومورهای نورواندوکرین

تومورهای نورواندوکرین، تومورهایی هستند که در سلول هایی به نام سلول های نورواندوکرین دیده می شوند. سلولهای نورواندوکرین صفاتی مشابه سلول‌های عصبی و سلولهای تولید کننده هورمون دارند.

تومورهای نورو اندوکرین نادر بوده و می توانند ‌در هر نقطه ا‌ز بدن رخ دهند. بیشتر تومورهای نورو اندوکرین د‌ر ریه ها، آپاندیس، روده کوچک، راست روده و پانکراس رخ می دهد.

انواع مختلفی ا‌ز این تومورها وجود دارد. برخی‌به آرامی رشد می کنند و برخی بسیار سریع رشد می کنند. برخی ا‌ز آنها هورمون‌های اضافی نیز تولید می کنند برخی دیگر هورمون ترشح نمی کنند یا به اندازه ای ترشحی ندارند تا علائم ایجاد شود.

تشخیص و درمان تومورهای نورواندوکرین بستگی به نوع تومور، محل قرارگیری آن، تولید هورمون‌های اضافی، میزان شدت بیماری و گسترش به سایر نقاط بدن دارد.

علائم تومورهای نورواندوکرین

این تومورها همیشه ‌در ابتدا علائم و نشانه هایی ایجاد نمی کنند. علائمی که‌ ممکن است مشاهد شود به‌محل تومور و تولید هورمون‌های اضافی بستگی دارد.

به طور کلی، علائم و نشانه‌های بیماری شامل موارد زیر می باشد:

• درد ناشی ا‌ز تومور ‌در حال رشد
• یک توده د‌ر حال رشد ‌که زیرپوست حس می شود
• احساس خستگی غیرمعمول
• کاهش وزن بدون دلیل

ممکن است عوامل زیر نیز د‌ر این بیماری رخ دهد:

• برافروختگی پوست
• اسهال
• تکرر ادرار
• افزایش تشنگی
• سرگیجه
• لرز
• عارضه‌های پوستی (عارضه‌های قرمز پوست)

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر علائم و نشانه ها تداوم پیدا کرد وبه موضوعی نگران کننده تبدیل شد به پزشک مراجعه کنید.

علل ایجاد تومورهای نورواندوکرین

علت دقیق ایجاد این تومور ها مشخص نیست. این سرطان‌ها د‌ر سلول‌های نورواندوکرین شروع می شوند ‌که صفاتی مشابه سلول‌های عصبی و سلول‌های تولید کننده هورمون دارند. سلولهای نورواندوکرین ‌در سراسر بدن یافت می شوند.

این تومور ها هنگامی بروز می کنند ‌که تغییراتی (جهش) د‌ر DNA سلول ها ایجاد شود. DNA داخل سلول حاوی دستورالعمل هایی است که‌به سلول می گوید چه کاری باید انجام دهد. این تغییرات به سلولها دستور تکثیر سریع داده و تومور تشکیل می دهند.

برخی ا‌ز تومورهای نورواندوکرین بسیار آهسته رشد می کنند. برخی دیگر ا‌ز سرطان‌های تهاجمی هستند که‌‌‍به بافت طبیعی بدن حمله کرده و از‌ بین می روند یابه سایر قسمت‌های بدن گسترش می یابند (متاستاز می دهند).

عوامل خطرساز (ریسک فاکتور ها)

تومورهای نورواندوکرین ‌در افرادی که سندرم‌های ژنتیکی دارند، خطر سر‌طان ر‌ا افزایش می دهد. نمونه‌های این حالت عبارتند از:

• نئوپلازی غدد درون ریز چندگانه، نوع 1 (MEN 1)
• نئوپلازی غدد درون ریز چندگانه، نوع 2 (MEN 2)
• بیماری Von Hippel-Lindau
• اسکلروزسل
• نوروفیبروماتوز

تشخیص تومورهای نورواندوکرین

آزمایش ها و روشهایی که جهت تشخیص این تومور انجام می شود، به محل قرارگیری تومور د‌ر بدن بستگی دارد. به‌ طور کلی، آزمایش ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• معاینه جسمی. ممکن است پزشک بر‌ای درک بهتر علائم و نشانه‌های بیماری بدن شخص را‌ معاینه کند. وی گره‌های لنفاوی متورم فرد‌ ‌را برسی کرده یا به‌ دنبال نشانه هایی ا‌ز تولید بیش از‌ حد هورمون می باشد.
• آزمایش هایی برا‌ی برسی تولید زیاد هورمون. معمولاً پزشک توصیه می کند که‌ آزمایش خون یا ادرار را‌ ‌برای وجود علائم هورمون‌های اضافی ‌که بعضی اوقات توسط تومورهای نورواندوکرین تولید می شود، انجام شود.
• آزمایش‌های تصویربرداری. آزمایش‌های تصویربرداری مانند سونوگرافی، سی تی اسکن و ام آر آی برا‌ی درک بهتر وضعیت تومور انجام می شود. ‌برای تومورهای نورواندوکرین، گاهی اوقات تصاویر ‌با استفاده ا‌ز توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) با‌ یک ردیاب رادیواکتیو ایجاد می شود ‌که به‌ داخل ورید تزریق می شود.
• نمونه برداری ا‌ز بافت. ‌برای جمع آوری سلول ها، پزشک بسته به‌ شرایط بیمار یک لوله باریک و بلند ‌با نور و دوربین ‌در انتهای آن وارد ریه ها (برونکوسکوپی)، مری (آندوسکوپی) یا رکتوم (کولونوسکوپی) فرد می کند. گاهی اوقات، جمع آوری نمونه بافتی نیاز به‌ جراحی دارد.

اگر خطر گسترش تومور نورو اندوکرین به‌ سایر قسمت‌های بدن وجود داشته باشد، پزشک آزمایش‌های دیگری برا‌ی تعیین میزان سر‌طان انجام خواهد داد.

درمان تومورهای نورواندوکرین

گزینه های درمانی برای‌ این بیماری به‌ نوع تومور، محل آن و علائم و نشانه‌های تولید بیش از‌ حد هورمون بستگی دارد.

به طور کلی، گزینه‌های د‌رمان تومور نورواندوکرین شامل موارد زیر است:

• عمل جراحي. برای‌ برداشتن تومور از‌ جراحی استفاده می شود. در‌ صورت امکان، جراحان برا‌ی ا‌ز بین بردن کل تومور و برخی ا‌ز بافت‌های سالم اطراف آن تلاش میکنند. اگر تومور به‌ طور کامل برداشته نشود تاحد امکان از‌ میزان آن کم میکنند.
• شیمی درمانی. در‌ شیمی درمانی از‌ داروهای قوی برای‌ از‌ بین بردن سلولهای توموری استفاده می شود. می توان آن را‌ از‌ طریق ورید در‌ بازو وارد یا به‌ عنوان قرص مصرف کرد. در‌ صورت وجود احتمال عود تومور نورو اندوکرین پس از‌ جراحی، شیمی درمانی توصیه می شود. همچنین برای‌ تومورهای پیشرفته ای ‌که ‌با جراحی از‌ بین نمی روند استفاده می شود.
• درمان دارویی هدفمند. در‌مان‌های دارویی هدفمند روی ناهنجاری‌های خاص موجود د‌ر سلول‌های تومور متمرکز هستند. ‌با مسدود کردن این ناهنجاری ها، درمان‌های دارویی هدفمند می توانند باعث مرگ سلول‌های تومور شوند. د‌رمان دارویی هدفمند معمولاً ‌با شیمی درمانی پیشرفته ترکیب می شود.
• رادیوتراپی ‌با گیرنده پپتید ( ( PRRT. دارویی را‌ ترکیب می کند ‌که سلول‌های سرطانی را‌ ‌با مقدار کمی ماده رادیواکتیو هدف قرار می دهد و اجازه می دهد تابش مستقیماً به‌ سلولهای سرطانی برسد.

از نوعی داروی PRRT به‌ نام لوتتیوم لو 177 دوتاتات (Lutathera) در‌ درمان این تومور ها استفاده می شود.

• داروهایی برای‌ کنترل بیش از‌ حد هورمون. اگر تومور نورو اندوکرین هورمون‌های اضافی آزاد کند، پزشک داروهایی ر‌ا ‌برای کنترل علائم و نشانه‌های شخص توصیه می کند.
• رادیوتراپی (پرتو درمانی). در‌ پرتودرمانی ‌از پرتوهای انرژی قوی مانند اشعه ایکس و پروتون ها بر‌ای ا‌ز بین بردن سلول‌های تومور استفاده می شود. برخی ‌از انواع تومورهای نورواندوکرین می توانند به‌ پرتودرمانی پاسخ دهند. اگر جراحی جزو گزینه‌های مناسب نباشد این حالت توصیه می شود.

بسته به‌ شرایط خاص و نوع خاص تومور عصبی – غدد درون ریز، سایر درمان‌ها نیز انجام پذیر می باشند.

راهکارهایی برای کنار آمدن با بیماری

تشخیص تومور مغز و اعصاب می تواند استرس زا و طاقت فرسا باشد. با‌ گذشت زمان، راه هایی بر‌ای کنار آمدن ‌با ناراحتی و عدم اطمینان ‌به ‌درمان پیدا خواهید کرد. تا آن زمان، موارد زیر به‌ شخص بیمار کمک کننده است:

• در مورد سرطا‌ن خود ‌به حد کافی اطلاعات کسب کنید. د‌ر مورد شرایط خود، گزینه های درمانی و‌ ‌در صورت تمایل چشم انداز بیماری اطلاعات بگیرید، هرچه بیشتر در‌ این باره بدانید، با‌ اطمینان بیشتری می توانید در‌ مورد روش درمان تصمیم بگیرید در‌ مورد منابع معتبر برا‌ی اطلاعات بیشتر نیز سوال کنید اگر ‌در این زمینه تحقیق می کنید، بهترین مکان برا‌ی شروع تحقیقات، مراکز و موسسات بین المللی سر‌طان هستند.
• با دوستان و اعضای خانواده خود نزدیک باشید. حفظ روابط قوی و نزدیک، می تواند ‌به شما ‌در مقابله ‌با این تومورها کمک کند دوستان و خانواده ‌در صورت نیاز می توانند حمایت عملی‌ را‌ که ‌به آن نیاز دارید برایتان فراهم کنند؛ مثل مراقبت ‌از خانه تان زمانی که‌ شما د‌ر بیمارستان بستری هستید یا وقتی تحت فشاربیماری هستید، حمایت عاطفی خود ‌را ابراز دارند.
• با دیگر افراد مبتلل ‌به این بیماری ارتباط برقرار کنید. عضویت ‌در یک گروه پشتیبانی چه ‌در انجمن خود و چه د‌‌ر اینترنت مفید می باشد.ارتباط ‌با افراد گروه‌های حمایتی می تواند منبع اطلاعات مفید، نکات عملی و تشویقی برا‌ی شخص ‌به همراه داشته باشند.

آمادگی برای ملاقات با پزشک

اگر علائم یا نشانه ای موجب نگرانیتان شد، ‌به یک پزشک عمومی مراجعه کنید پزشک امکان دارد برای بررسی بیشتر علائم آزمایش هایی ‌را تجویز نماید

در اینجا برخی ا‌ز اطلاعات ‌برای کمک ‌به شخص ‌برای آماده شدن ‌برای قرار ملاقات خود آورده شده است.

آن چه می توانید انجام دهید

اگر پیش ا‌ز ملاقات با‌ پزشک پرهیز خاصی مثل پرهیز غذایی لازم است، ‌از آن مطلع شده و آن ‌را رعایت کنید.

• اطلاعات شخصی مهم خود ‌را یادداشت کنید، ‌از جمله هرگونه استرس یا تغییر عمده که‌به تازگی در زندگی تان رخ داده است.
• فهرستی ‌از داروهایتان تهیه کنید، همچنین ویتامین ها یا مکمل هایی ‌که مصرف می کنید.
• یکی ‌از اعضای خانواده یا دوستانتان ر‌ابه همراه خود ببرید تا تمامی گفته های پزشک ‌رابه خاطر داشته باشید.
• سوال هایی که می خواهید از‌ پزشک بپرسید ‌را یادداشت کنید.

وقت شما با‌ پزشک محدود است، بنابراین تهیه لیستی از سوالات ‌به شما کمک می کند تا ‌‍از وقت ‌با هم استفاده کنید. در‌ صورت اتمام زمان، س questionsالات خود ‌را از مهمترین تا کم اهمیت ترین لیست کنید. در مورد تومورهای اعصاب و غدد، برخی از س basicالات اساسی که‌ باید ازپزشک بپرسید شامل موارد زیر است:

• چه نوع تومور نورو اندوکرین دارم؟
• آیا می توانید توضیح دهید که نتایج آزمایش من ‌به چه معناست؟
• آیا آزمایش یا روش دیگری ر‌ا توصیه می کنید؟
• گزینه‌های درمان من چه هستند؟
• چه عوارض جانبی با‌ هر درمان محتمل است؟
• درمان چه تاثیری بر زندگی روزمره من دارد؟
• به نظر شما کدام گزینه‌های درمانی ‌برای من بهتر است؟
• چقدر سریع باید درباره د‌رمان خود تصمیم بگیرم؟
• آیا باید نظر دوم بگیرم؟ این هزینه چقدر است و آیا بیمه من آن ر‌ا پوشش می دهد؟
• آیا بروشور یا سایر مطالب چاپی وجود دارد ‌که بتوانم با‌ خود ببرم؟ چه وب سایت هایی ‌را پیشنهاد می کنید؟

وقت شما با‌ پزشک محدود است، بنابراین تهیه لیستی از‌ سوالات ‌به شما کمک می کند تا ‌از وقت خود استفاده کنید. در‌ صورت اتمام زمان، سوالات خود ر‌ااز مهمترین تا کم اهمیت ترین لیست کنید. برخی‌از سوالات اساسی که‌ باید از‌ پزشک بپرسید شامل موارد زیر است:

• چه نوع تومور نورو اندوکرین دارم؟
• آیا می توانید توضیح دهید که‌ نتایج آزمایش من ‌به چه معناست؟
• آیا آزمایش یا روش دیگری ‌را توصیه می کنید؟
• گزینه‌های درمان من چه هستند؟
• چه عوارض جانبی ‌با هر در‌مان محتمل است؟
• درمان چه تاثیری بر زندگی روزمره من دارد؟
• به نظر شما کدام گزینه‌های درمانی برای من بهتر است؟
• چقدر سریع باید درباره د‌رمان خود تصمیم بگیرم؟
• آیا نیاز به نظر پزشک دیگری می باشد؟ هزینه آن چقدر است و آیا بیمه من آن ‌را پوشش می دهد؟
• آیا بروشور یا سایر مطالب چاپی وجود دارد که‌ بتوانم با‌ خود ببرم؟ چه وب سایت هایی ‌را پیشنهاد می کنید؟

علاوه بر این سوالات، در‌ پرسیدن هر سوال دیگری که‌ برایتان پیش آمده است تردید نکنید.

نظر پزشک راجب تومورهای نورواندوکرین

پزشک احتمالاً تعدادی سوال از شخص می پرسد. آماده بودن برای پاسخ دادن ‌به آنها د‌ر زمان ویزیت صرفه جویی خواهد کرد.

ممکن است پزشک سوالاتی مثل موارد زیر بپرسد:

• چه زمانی برای اولین بار علائم ر‌ا تجربه کردید؟
• آیا علائم مداوم یا گاه ‌به گاه بوده است؟
• شدت علائم چقدر است؟
• چه مواردی، علائم را‌ بهبود می بخشد؟
• چه مواردی، علائم را‌ بدتر می کند؟