لنفوم سلول T روده ای چیست + لنفوم سلول T روده ای انتروپاتی

لنفوم سلول T روده ای مرتبط با انتروپاتی شکل بسیار نادری از لنفوم غیر هوچکین سلول T محیطی است که زمانی رخ می دهد که لنفوسیت های سلول T در روده شما سرطانی می شوند.

کلمه “آنتروپاتی” به معنای بیماری روده است. اگرچه در لنفوم سلول T روده ای کوچک شما شروع می شود، اما می تواند به سایر قسمت های بدن شما از جمله مغز استخوان، ریه ، کبد، سینه، پوست یا به ندرت سیستم عصبی مرکزی (CNS) گسترش یابد. شامل مغز و نخاع شما می شود.

لنفوم سلول T روده ای یک لنفوم تهاجمی است، به این معنی که به سرعت رشد می کند و علائم می تواند در مدت زمان کوتاهی ظاهر شود.

لنفوم سلول T روده ای مرتبط با انتروپاتی چگونه تشخیص داده می شود؟

از آنجایی که EATL یک نوع تهاجمی از لنفوم است، احتمالاً کمتر از 3 ماه قبل از تشخیص علائم خواهید داشت، اگرچه ممکن است برای برخی افراد بیشتر طول بکشد. مهم است که آشکارا در مورد علائمی که تجربه می کنید با پزشک خود صحبت کنید تا آنها بتوانند آزمایشات مناسب را برای شما برنامه ریزی کنند.

پزشک شما احتمالاً با آزمایش خون و نمونه مدفوع (مدفوع) شروع می کند تا علل دیگر مانند عفونت یا آلرژی را رد کند. با این حال، اگر فکر می کنید ممکن است سرطانی مانند لنفوم در روده بزرگ خود داشته باشید، به بیوپسی از بخش آسیب دیده کولون خود نیاز خواهید داشت.

لنفوم سلول T روده ای ممکن است لازم باشد در طی یک عمل جراحی انجام شود که در آن بخشی از روده شما برداشته شده و به پاتولوژی فرستاده می شود تا از نظر علائم لنفوم مورد آزمایش قرار گیرد. به این عمل رزکسیون روده می گویند.

تغییرات در آزمایش خون شما

اگر لنفوم سلول T روده ای یا EATL دارید، برخی تغییرات در آزمایش خون شما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

سطوح بالای لاکتات دهیدروژناز (LDH)

کلسیم کم

آلبومین کم

کاهش تعداد گلبول های قرمز خون یا هموگلوبین (کم خونی).

دلایل دیگری نیز وجود دارد که می تواند تغییرات مشابهی در آزمایش خون شما ایجاد کند، بنابراین مهم است که در مورد تمام نتایج خود با پزشک خود صحبت کنید.

اسکن و آزمایش لنفوم سلول T روده ای

آزمایش و اسکن مختلفی وجود دارد که ممکن است پزشک شما برای تشخیص یا مرحله بندی لنفوم سلول T روده ای به شما توصیه کند.

• آندوسکوپی
• بیوپسی مغز استخوان
• توموگرافی کامپیوتری (CT)
• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)
• اسکن توموگرافی گسیل پوزیترون (PET).
• آزمایشات روی قلب، کبد و کلیه ها (برای اطمینان از قوی بودن آنها برای مقابله با درمان انتخابی)
• بیوپسی

درمان لنفوم سلول T روده ای

درمان لنفوم سلول T روده ای دشوار است زیرا بیماران معمولاً هنگام تشخیص بسیار ناخوشایند هستند. بیماران باید تحت مراقبت هماتولوژیست و متخصص گوارش باشند زیرا با هم همکاری می کنند تا بهترین درمان ممکن را برنامه ریزی کنند.

رایج ترین رژیم های شیمی درمانی خط اول استاندارد  ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• هک (سیکلوفسفامید، دوکسوروبیسین، وینکریستین و پردنیزولون)
• CHEOP (CHOPبه علاوه اتوپوزید)
• شیمی درمانی به دنبال پیوند سلول های بنیادی اتو

عوارض جانبی رایج درمان لنفوم سلول T روده ای

بسته به درمان لنفوم سلول T روده ای انجام شده، عوارض جانبی مختلفی از درمان وجود دارد. پزشک معالج و/یا پرستار سرطان می تواند عوارض جانبی خاص را قبل از درمان توضیح دهد. برخی از عوارض جانبی رایج تر درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• کم خونی (گلبول های قرمز کمی اکسیژن را به سراسر بدن منتقل می کنند)
• ترومبوسیتوپنی (پلاکت های خون پایین، که به خونریزی و لخته شدن کمک می کند)
• نوتروپنی (تعداد کم گلبول های سفید خون به ایمنی کمک می کند)
• تهوع و استفراغ
• مشکلات روده ای مانند یبوست یا اسهال
• خستگی (خستگی یا کمبود انرژی)

مراقبت های بعد از درمان درمان لنفوم سلول T روده ای

پس از اتمام درمان، اسکن های مرحله بندی پس از درمان انجام می شود تا بررسی شود که درمان تا چه حد مؤثر بوده است. اسکن ها به پزشک نشان می دهد که آیا موارد زیر رخ داده است یا خیر:

• پاسخ کامل (CR یا عدم وجود شواهدی از باقی ماندن لنفوم) یا الف
• پاسخ نسبی (PR یا لنفوم هنوز وجود دارد اما کوچک شده است)

اگر همه چیز خوب پیش برود، قرار ملاقات های پیگیری منظم هر 3 تا 6 ماه برای نظارت برنامه ریزی می شود:

• اثربخشی درمان درمان لنفوم سلول T روده ای را بررسی کنید.
• برای هر گونه عوارض جانبی مداوم درمان نظارت کنید.
• هر گونه اثرات دیررس درمان را در طول زمان بررسی کنید.

علائم عود لنفوم سلول T روده ای را کنترل کنید.

این قرار ملاقات ها همچنین مهم هستند تا به بیمار اجازه دهند هر گونه نگرانی را که ممکن است برای بحث با تیم پزشکی لازم باشد مطرح کند. معاینه فیزیکی و آزمایش خون نیز بخشی از معاینات استاندارد در این قرار ملاقات ها است. بلافاصله پس از درمان برای بررسی نحوه عملکرد درمان، اسکن معمولا انجام نمی شود مگر اینکه دلیلی برای آن وجود داشته باشد. برای برخی از بیماران، قرار ملاقات ها ممکن است با گذشت زمان کمتر شود.

مدیریت عود کننده یا مقاوم لنفوم سلول T روده ای

در برخی بیماران، درمان اولیه بسیار موثر است و پس از اتمام درمان، لنفوم عود نمی کند. با این حال، در برخی از بیماران، لنفوم عود می کند یا در موارد نادر به درمان اولیه پاسخ نمی دهد. اگر این اتفاق بیفتد، درمان های دیگری وجود دارد که ممکن است موفقیت آمیز باشد، از جمله موارد زیر:

• شیمی درمانی با دوز بالا و پیوند سلول های بنیادی اتولوگ (سلول های بنیادی خود)
• شیمی درمانی با دوز بالا و پیوند سلول های بنیادی آلوژنیک (سلول های بنیادی دهنده)
• شیمی درمانی ترکیبی
• داروهای بیولوژیکی مانند رومیدپسین، برنتوکسیماب یا پرلاترکسات
• رادیوتراپی لنفوم سلول T روده ای
• شرکت در آزمایشات بالینی