در این مقاله علاوه بر لنفوم سلولهای T پوستی ، درباره درمان لنفوم سلولهای T پوستی ، راهکارهایی برای کنارآمدن با لنفوم سلولهای T پوستی برای شما شرح می دهیم.

علائم لنفوم سلول های T پوستی | تشخیص لنفوم سلول‌های T پوستی

لنفوم سلول T پوستی (CTCL) نوعی نادر از انواع سرطان است که از سلول‌های سفید خون‌به نام سلولهای T( لنفوسیت های T) شروع میشود. این سلول ها در شرایط عادی مسئولیت سیستم ایمنی بدن و مبارزه در برابر میکروب ها و ویروس ها رابه عهده دارند.

در لنفوم سلول T پوستی(نوعی سرطان‌پوست )، سلول هایT دچار ناهنجاری هایی شده که در نتیجه آن‌به سلول‌های سالم پوست حمله کرده وبه آن ها آسیب خواهد رساند. لنفوم سلول T باعث ایجاد قرمزی در پوست، ضایعات پوستی، برآمدگی، پوسته پوسته شدن لایه روی پوست شده و گاهی اوقات تومورهای پوستی رابه وجود میاورد.

چندین نوع لنفوم سلول T پوستی وجود دارد. شایع ترین نوع آن مایکوزیس فونگوئید میباشد. سندرم سزاری نیزبه ندرت اتفاق افتاده و باعث قرمزی پوست کل بدن فرد مبتلا خواهد شد. برخی از انواع لنفوم سلولT پوستی مثل میکوزیس فونگوئیدبه آرامی پیشرفت کرده ولی انواع دیگر آن تهاجمی بوده وبه سرعت بخش‌های مختلف بدن را درگیر خواهد کرد.

تشخیص نوع این بیماری کمک میکند تا پزشک بهترین شیوه درمانی را انتخاب کرده و از آن برای درمان بیماری استفاده کند. لنفوم سلول T پوستی یکی از چندین نوع لنفومی است که‌به طور کلی لنفوم غیر هوچکین نامیده میشوند.

علائم لنفوم سلول های T پوستی

علائم و نشانه‌های لنفوم سلول T پوستی عبارتند از:

• لکه‌های گرد پوستی که برجسته یا پوسته پوسته شده و خارش داشته باشد.
• تکه‌های پوستی که رنگ آنها نسبت‌به پوست اطراف روشن تر است.
• توده‌هایی که روی پوست ایجاد میشوند و میتوانند باز شوند.
• بزرگ شدن غدد لنفاوی
• ریزش مو
• ضخیم شدن پوست کف دست و کف پا
• قرمزی پوست در تمام بدن که‌به شدت با خارش همراه است.
• علل بیماری

علت دقیق لنفوم سلول T پوستی هنوز مشخص نمی باشد. غربالگری سرطان روشی برای تشخیص انواعی ازسرطان .

به طور کلی، سرطان هنگامی شروع میشود که سلول ها در داخل DNA خود تغییراتی (جهش) ایجاد میکنند.

DNA سلول حاوی دستورالعمل هایی است که‌به سلول میگوید دقیقا باید چه کاری انجام شود. در نتیجه این جهشDNA به‌سلولها دستور میدهد تابه سرعت رشد کرده و تکثیر شوند که نهایتاً سلول های‌غیر طبیعی بسیاری‌به وجود خواهد آمد.

در لنفوم سلول T پوستی، جهش ها باعث میشوند سلولهای T غیر طبیعی زیادی‌به پوست حمله کرده و‌به آن ها آسیب برسانند. سلول‌های T بخشی از سیستم ایمنی بدن فرد هستند که وظیفه کمک‌به بدن و حفاظت از سلول ها در برابر میکروب ها رابه عهده دارند. البته هنوز علت اصلی این حمله‌به سلول ها مشخص نبوده وبه تحقیقات بیشتری در این زمینه نیاز میباشد.

تشخیص لنفوم سلول‌های T پوستی

1. معاینه بدن. پزشک پوست را از لحاظ وجود لکه‌های پوستی، پوسته پوسته یا رشد بافت و برآمدگی‌های پوستی مورد معاینه قرار خواهد داد. همچنین فرد برای بررسی وجود علائم دیگری مانند گره‌های لنفاوی یا دیگر قسمت‌های درگیر بدن فرد ، مورد معاینه قرار خواهد گرفت.
2. آزمایش خون. آزمایش های خون شامل شمارش کامل محتویات و سلول‌های خون است.این روش میتواندبه درک بهتر وضعیت و تشخیص بیماری فرد کمک کند.
3. در بعضی موارد‌به خصوص همراه با سندرم سزاری، سلول‌های سرطانی در داخل خون فرد یافت میشود.
4. نمونه برداری یا بیوپسی پوست. روشی است که از آن برای بریدن یک قسمت کوچک از پوست (بیوپسی پوست) برای تشخیص لنفوم T پوست استفاده میکنند . پوست ممکن است با یک ابزار دایره ای (بیوپسی پانچ) بریده شود. در رابطه با ضایعات و تومورهای بزرگتر، بیوپسی ممکن است با یک چاقوی کوچک (بیوپسی جراحی) انجام شود. پزشک متخصص در تجزیه و تحلیل خون و بافت ها (آسیب شناس) نمونه‌های جمع آوری شده را در آزمایشگاه مورد معاینه و بررسی قرار خواهد داد تا وجود سلول‌های سرطانی را در فرد برسی نماید.
   گاهی اوقات بیوپسی‌های متعدد پوستی برای تأیید تشخیص‌به دست آمده لازم بوده و نمی توان‌به یک نمونه برداری اکتفا کرد. البته آزمایش‌های پیشرفته آزمایشگاهی موجود برای تجزیه و تحلیل بافت ها میتواند سرنخ هایی در رابطه با سرطان ارائه دهد. این سرنخ ها‌به تشخیص دقیق تر سرطان و انتخاب بهترین شیوه درمانی برای فرد مبتلا کمک زیادی خواهد کرد.
   تصویربرداری. اگر این نگرانی وجود داشته باشد که شاید سلولهای سرطانی‌به دیگر قسمتهای بدن گسترش یافته باشد. پزشک ممکن است انجام تصویربرداری های‌مانند توموگرافی کامپیوتری (CT) یا اسکن توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) را توصیه کند.

درمان لنفوم سلول‌های T پوستی

روش های‌درمانی بسیاری برای مبتلایان‌به لنفوم سلول T پوستی وجود دارد. اما اینکه کدام روش درمانی برای فرد مبتلا بهتر است‌به عوامل متعددی بستگی خواهد داشت. به‌عنوان مثال انتخاب شیوه درمان به‌میزان پیشروی و میزان درگیری بدن فردبه واسطه این سرطان بستگی خواهد داشت. البته شیوه درمانی انتخابی برای بیماران مبتلا در اکثریت موارد، ترکیبی بوده و برای درمان فرد مبتلا باید از چندین شیوه درمانی‌به صورت همزمان استفاده کرد.
گزینه های‌درمانی میتواند شامل موارد زیر باشد:

• کرم ها و پمادهای‌پوستی. داروها میتوانندبه صورت کرم، ژل و پماد بر روی پوست اعمال شوند. به‌عنوان مثال کورتیکواستروئیدها میتوانند تا حد زیادی‌به کنترل قرمزی و خارش پوست فرد مبتلا کمک کنند. همچنین برای مبارزه با سلول های سرطانی میتوان از شیمی درمانی موضعی بر روی سطح پوست استفاده کرد.
• نور درمانی (فتوتراپی). شامل قرار گرفتن پوست در معرض طول موج‌های نور، مانند ماوراء بنفش B یا ماوراء بنفش A میشود. در نور درمانی از دستگاه های بسیار مختلفی استفاده می شود که بعضی از آن ها در یک جلسه بیشتر قسمت‌های بدن را در معرض این طول موج ها قرار خواهند داد. گاهی اوقات فتوتراپی بعد از استفاده از دارویی انجام میشود که باعث میشود سلولهای پوستی نسبت‌به نور حساس شوند (فتودینامیک درمانی). سلولهای سالم‌به سرعت بازسازی شده و فرد بهبود مییابد، اما سلول های‌سرطانی این کار را نکرده و در نتیجه بعد از درمان دیگر بازیابی نخواهند شد.
• رادیوتراپی (پرتو درمانی). در این روش از پرتوهای انرژی برای از بین بردن سلولهای سرطانی استفاده میشود. اگر تنها یک قسمت از پوست بدن فرد دچار لنفوم سلول T پوستی شده باشد، ممکن است پزشک پرتودرمانی استاندارد با اشعه X را برای درمان توصیه کند. اما در افرادی که قسمت های‌بیشتری از پوست درگیر سرطان شده ممکن است پرتودرمانی با پرتوهای الکترونی صورت بگیرد. این پرتوهای الکتونی مستقیماً پوست را هدف قرار داده و روی اندام‌های داخلی تأثیر نخواهد داشت. پرتوهای الکترونی معمولاً بر روی تمامی قسمت‌های پوست فرد مبتلا تابانده خواهد شد.

• داروها. داروهایی که برای درمان لنفوم سلول T پوستی استفاده میشوند درمان های کنترل سیستم ایمنی بدن مانند داروهای استروئیدی و اینترفرون را در بر میگیرد. داروهای شیمی درمانی‌به سرعت‌به سلولهای رو‌به رشد، از جمله سلول های سرطانی حمله کرده و آن ها را نابود خواهند کرد. داروهای درمان هدفمند نیز مستقیماً قسمت های آسیب پذیر سلول های سرطانی را هدف قرار داده و اقدام‌به نابودی آن ها خواهند کرد.
• قرار دادن سلول های خونی در معرض نور. روشی بنام اکستراکورپورال فتوپرزیس وجود دارد که شامل استفاده از داروهایی می شود که سلول های فرد را نسبت‌به نور حساس تر میکند. پس از مصرف دارو خون فرد مبتلا با استفاده از دستگاهی فیلتر شده و قبل از بازگشت به بدن فرد در معرض نور ماوراء بنفش قرار خواهد گرفت.
• پیوند مغز استخوان. پیوند مغز استخوان که‌به عنوان پیوند سلول های بنیادی نیز شناخته میشود.روشی است که درآن مغز استخوان بیمار با مغز استخوان سالم از یک اهدا کننده همسان (پیوند مغز استخوان آلوژنیک) جایگزین خواهد شد. البته در طی عمل جراحی و پیوند، از داروهای شیمی درمانی برای سرکوب مغز استخوان بیمار استفاده خواهد شد. سپس سلول های اهدا کننده سالم‌به داخل مغز استخوان فرد بیمار تزریق شده و فرآیند بازسازی مغز استخوان فرد را آغاز خواهد کرد.
• سبک زندگی و درمان های خانگی ( مثل ورزش‌سرطان یا تغذیه )
  اقداماتی وجود دارد که با استفاده از آن ها میتوان‌به تسکین علائم این سرطان مانند خارش کمک کرده و خطر عفونت را تا حد قبال توجهی کاهش دهد.پزشک ممکن است برای کنترل خارش و مدیریت خطر عفونت توصیه ها و درمان های خاصی را پیشنهاد کند که بهتر است حتماً از آن ها پیروی کنید.

بهتر است علاوه بر آن ها از موارد زیر نیز کمک بگیرید:
از صابون ملایم و غیر معطر استفاده کنید. استفاده از صابون ملایم که باعث تحریک بیشتر پوستی نشوند میتواند تا حد زیادی‌به کنترل خارش پوستی کمک کند.

پوست خود را مرطوب نگه دارید.استفاده از لوسیون بعد از دوش و حمام میتواندبه کنترل خارش کرده و همانند سدی از پوست در برابر میکروب های به‌وجود آورنده عفونت های پوستی محافظت کند.

راهکارهایی برای کنار آمدن با لنفوم سلول های T پوستی

بعد از تشخیص سرطان و گذشت زمان، خودتان کم کم با بیماری کنار آمده و به راه حل های خوبی برای کنترل استرس و نگرانی هایتان دست پیدا خواهید کرد.

تا آن زمان میتوانید ازموارد زیر کمک بگیرید:
آگاهی لازم را کسب کنید. در رابطه با لنفوم اطلاعات کافی کسب کنید تا بتوانید در رابطه با مراقبت و بیماری خود تصمیم بگیرید. در رابطه با سرطان ، نتایج آزمایش ،گزینه های درمانی و در صورت تمایل، پیش آگهی از پزشک خود سوال کنید. با کسب اطلاعات بیشتر در مورد این نوع خاص از سرطان، میتوانید با اعتماد به نفس بیشتری در مورد بیماری و اقدامات مراقبتی مناسب تصمیم بگیرید.
رابطه صمیمی با دیگران برقرار کنید. حفظ روابط نزدیک و صمیمی با دیگران به شما در مقابله با سرطان کمک خواهد کرد. دوستان و خانواده میتوانند تا حد زیادی در مراقبت ها و انجام کارها و تصمیم گیری ها به شما کمک کنند. علاوه بر این میتوانید مسائل غیر قابل تحمل بیماری سرطان را با آن ها در میان گذاشته و حمایت احساسی دریافت کنید.

شنونده خوبی پیدا کنید. کسی را پیدا کنید که بتوانید با او صحبت کنید. شنونده خوبی پیدا کنید که مایل به گوش دادن در مورد شما و بیماری تان باشد. بهتر است با او در مورد امیدها و ترسهای خود صحبت کنید. این فرد میتواند یکی از دوستان یا حتی اعضای خانواده شما باشد. البته میتوانید این موضوعات را با مشاور، مددکار اجتماعی پزشکی، یا گروه های مخصوص گفتگوی افراد سرطانی در میان بگذارید.

آمادگی برای ملاقات با پزشک

احتمالاً بلافاصله بعد از بروز علائم و نشانه ها، به پزشک عمومی مراجعه خواهید کرد و او شما را به پزشک متخصص ارجاع خواهد داد. اما دقت داشته باشید که زمان ملاقات با پزشک کوتاه بوده و در نتیجه بهتر است از قبل آمادگی پرسیدن یا پاسخ به هرگونه سؤالی را داشته باشید.
پیشنهاد می شوود قبل از مراجعه به پزشک برای موارد زیر آمادگی داشته باشید.

• تهیه لیستی از علائم: بهتر است لیستی از تمامی علائم مرتبط و غیر مرتبط خود را از قبل تهیه کنید.
• اطلاعات شخصی مهم که شامل استرس ها و نگرانی ها، تغییرات اخیر زندگی و سابقه پزشکی خانواده را همراه داشته باشید.
• تمامی داروها، ویتامین ها یا دیگر مکمل هایی که مصرف میکنید را همراه با میزان مصرف خود یادداشت کنید.
• تمامی سؤالاتی که قصد پرسیدن آن ها از پزشک معالج خود دارید را یادداشت کنید.
• سعی کنید یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود را همراه خود ببرید تا همه اطلاعاتی که پزشک در اختیارتان قرار میدهد را به خاطر سپرده و بعد از خروج از مطب فراموش نکنید.

میتوانید سؤالات زیر را در مورد لفنوم سلول T پوستی مطرح کنید:

علائم این بیماری چیست؟
آیا ممکن است علت دیگری برای بروز علائم وجود داشته باشد؟
به چه آزمایش هایی نیاز دارم؟
بهترین اقدامی که اکنون می توان انجام داد چیست؟
بهترین گزینه های درمانی که دارم کدام موارد هستند؟
بیماری دیگری دارم. چگونه می توانم به بهترین شکل ممکن این بیماری ها را به طور همزمان مدیریت کنم؟
آیا در طول دوره درمان یا بعد از آن نیاز به مراعات موارد خاصی خواهد بود؟
آیا باید به متخصص خاص دیگری مراجعه کنم؟
آیا بروشور یا برگه چاپ شده ای در مورد این بیماری دارید؟
برای کسب اطلاعات بیشتر مطالعه چه سایتی را پیشنهاد می کنید؟
از پزشک چه انتظاری می رود
سوالاتی که ممکن است پزشک بپرسد عبارتند از:
از چه زمانی علائم تان شروع شد؟
آیا علائم شما دائمی بوده یا در مواقع خاصی عود می کند؟
علائم تان چقدر شدید است؟
آیا مورد خاصی باعث بهبود علائم این بیماری می شود؟
آیا مورد خاصی باعث شدت گرفتن و بدتر شدم علائم این بیماری می شود؟