کلامیدیا چیست و چگونگی ابتلا به کلامیدیا – کلینیک آروین

کلامیدیا یک بیماری شایع مقاربتی است . این بیماری توسط باکتری کلامیدیا تراکوماتیس ایجاد می شود . هر کسی ممکن است به کلامیدیا مبتلا شود. اغلب علائمی ایجاد نمی کند، بنابراین ممکن است افراد ندانند که آن را دارند. آنتی بیوتیک ها می توانند آن را درمان کنند. اما در صورت عدم درمان، می تواند مشکلات جدی برای سلامتی ایجاد کند.

کلامیدیا چیست؟

عفونت کلامیدیا یک عفونت باکتریایی بسیار شایع است که می تواند از طریق تماس جنسی با فرد دیگری منتقل شود. حدود 3 میلیون آمریکایی، معمولاً بین 14 تا 24 سال، هر سال به این بیماری مبتلا می شوند.

این عفونت از طریق رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی منتقل می شود. این باکتری در اسپرم (منی)، مایع قبل از انزال و مایعات واژن یافت می شود. کلامیدیا می تواند آلت تناسلی ، واژن ، دهانه رحم ، مقعد ، مجرای ادرار ، چشم ها و گلو یا دهان را آلوده کند. اکثر افرادی که به این عفونت مبتلا هستند هیچ علامتی از کلامیدیا ندارند و کاملاً احساس خوبی دارند، بنابراین ممکن است حتی ندانند که آلوده هستند.

به راحتی با آنتی بیوتیک درمان می شود. در صورت عدم درمان، می تواند مشکلات جدی برای سلامتی در آینده ایجاد کند. به همین دلیل است که غربالگری برای بیماری های مقاربتی (STDs)  (که قبلاً بیماری های مقاربتی نامیده می شد) بسیار مهم است. هر چه زودتر بفهمید که به آن مبتلا هستید ، زودتر درمان خواهید شد. شما می توانید با استفاده از کاندوم در هر بار رابطه جنسی از عفونت کلامیدیا جلوگیری کنید.

کلامیدیا چگونه پخش می شود؟

شما می توانید در طول رابطه جنسی دهانی، واژینال یا مقعدی با فردی که کلامیدیا دارد به آن مبتلا شوید. یک فرد باردار همچنین می تواند بیماری را در حین زایمان به کودک خود منتقل کند .

اگر در گذشته به کلامیدیا مبتلا بوده اید و تحت درمان قرار گرفته اید، در صورت داشتن رابطه جنسی محافظت نشده با فردی که آن را دارد، می توانید دوباره به این بیماری مبتلا شوید.

چه کسانی بیشتر در معرض ابتلا به کلامیدیا هستند؟

کلامیدیا در جوانان به ویژه زنان شایع تر است. اگر به طور مداوم از کاندوم استفاده نکنید یا اگر چندین شریک جنسی دارید، احتمال ابتلا به آن بیشتر است.

علائم کلامیدیا چیست؟

کلامیدیا معمولاً هیچ علامتی ندارد، بنابراین ممکن است متوجه نشوید که آن را دارید. اما حتی اگر علائمی نداشته باشید، باز هم می توانید عفونت را به افراد دیگر منتقل کنید.

اگر علائمی دارید، ممکن است تا چند هفته پس از رابطه جنسی با فرد مبتلا به آن ظاهر نشوند.

علائم در زنان عبارتند از:

• ترشحات غیر طبیعی واژن که ممکن است بوی قوی و بدی داشته باشد.
• احساس سوزش هنگام ادرار کردن
• اگر عفونت گسترش یابد، درد زیر شکم ، درد در حین مقاربت، حالت تهوع و تب ممکن است رخ دهد .

علائم در مردان عبارتند از:

• ترشحات آلت تناسلی
• احساس سوزش هنگام ادرار کردن
• درد و تورم در یک یا هر دو بیضه، اگرچه کمتر رایج است.

اگر ویروس رکتوم را آلوده کند می تواند باعث درد رکتوم، ترشح و یا خونریزی در مردان و زنان شود.

کلامیدیا چگونه تشخیص داده می شود؟

با آزمایشات آزمایشگاهی تشخیص داده می شود. متخصص سلامت شما ممکن است از شما نمونه ادرار بخواهد. یا پزشک درمانگر شما ممکن است از یک سواب پنبه ‌ای استفاده کند (یا از شما بخواهد که از آن استفاده کنید) تا یک سواب از واژن شما برای آزمایش کلامیدیا تهیه کند.

چه کسانی باید از نظر کلامیدیا آزمایش شوند؟

اگر علائم دارید، یا اگر شریک زندگی شما یک بیماری مقاربتی دارد، باید برای معاینه به پزشک مراجعه کنید. افراد باردار باید هنگام مراجعه برای اولین ویزیت قبل از زایمان آزمایش شوند .

افرادی که در معرض بالاترین خطر قرار دارند و باید هر ساله آزمایش کلامیدیا انجام دهند عبارتند از:

• زنان 25 ساله یا کمتر از نظر جنسی فعال
• زنان مسنی که شریک جنسی جدید یا چندگانه دارند یا شریک جنسی مبتلا به بیماری مقاربتی دارند
• مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند .

کلامیدیا چه مشکلات دیگری می تواند ایجاد کند؟

در زنان، عفونت کلامیدیا درمان نشده می تواند به رحم و لوله های فالوپ گسترش یابد و باعث بیماری التهابی لگن شود . این وضعیت می تواند باعث آسیب دائمی به سیستم تولید مثل شود. این می تواند منجر به درد مزمن لگن ، ناباروری و حاملگی خارج از رحم شود . زنانی که بیش از یک بار به عفونت این بیماری مبتلا شده اند در معرض خطر عوارض جدی سلامت باروری هستند.

مردان معمولاً مشکلات سلامتی ناشی از آن را ندارند. گاهی اوقات می تواند اپیدیدیم، لوله ای که اسپرم از طریق آن حرکت می کند، آلوده کند. این می تواند باعث درد، تب و به ندرت ناباروری شود .

عفونت همچنین می تواند باعث آرتریت واکنشی در مردان و زنان شود. این نوع آرتریت به عنوان یک “واکنش” به عفونت در بدن رخ می دهد.

نوزادانی که از مادران آلوده به کلامیدیا متولد می شوند ممکن است به عفونت چشم و ذات الریه مبتلا شوند. همچنین ممکن است احتمال اینکه نوزاد زودتر به دنیا بیاید بیشتر باشد.

کلامیدیا درمان نشده همچنین می تواند شانس ابتلا یا انتقال HIV را افزایش دهد .

راه های درمان چیست؟

عفونت با آنتی بیوتیک درمان می شود. ممکن است آنها را در یک دوز دریافت کنید یا ممکن است مجبور شوید به مدت 7 روز دارو مصرف کنید. مهم است که تمام داروهایی را که متخصص مراقبت های بهداشتی برای شما تجویز کرده است مصرف کنید. آنتی بیوتیک ها هیچ آسیب دائمی ناشی از این بیماری را درمان نمی کنند.

برای جلوگیری از ابتلا به شریک زندگی خود، تا زمانی که عفونت تمام نشده است، نباید رابطه جنسی داشته باشید. اگر یک دوز آنتی بیوتیک دریافت کردید، باید هفت روز پس از مصرف دارو صبر کنید تا دوباره رابطه جنسی داشته باشید. اگر به مدت هفت روز مجبور به مصرف دارو هستید، تا پایان درمان نباید رابطه جنسی داشته باشید.

عفونت مجدد شایع است، بنابراین شما نیاز به آزمایش مجدد حدود سه ماه پس از اتمام درمان دارید.

چگونه می توان از کلامیدیا پیشگیری کرد؟

تنها راه مطمئن برای پیشگیری از بیماری عدم داشتن رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی است.

استفاده صحیح از کاندوم های لاتکس، خطر ابتلا و انتشار کلامیدیا را تا حد زیادی کاهش می دهد، اما از بین نمی برد. اگر شریک زندگی شما به لاتکس حساسیت دارد ، ممکن است استفاده از کاندوم پلی اورتان کمک کند.

چگونه کلامیدیا بر جنین تاثیر می گذارد؟

اگر باردار هستید و عفونت دارید، می توانید آن را در حین زایمان به نوزاد خود منتقل کنید. این می تواند باعث عفونت چشم یا ذات الریه در نوزاد شود. ابتلا به عفونت کلامیدیا نیز می تواند شانس شما را برای زایمان زودهنگام افزایش دهد.

اگر باردار هستید، باید در اولین ویزیت قبل از زایمان آزمایش بدهید. آزمایش ها و درمان ها بهترین راه برای جلوگیری از مشکلات سلامتی هستند.

اگر بیماری درمان نشود چه اتفاقی می افتد؟

اغلب، آسیبی که کلامیدیا در ابتدا ایجاد می کند، مورد توجه قرار نمی گیرد. با این حال، عفونت می تواند مشکلات جدی برای سلامتی ایجاد کند.

اگر شما یک زن هستید، عفونت کلامیدیا درمان نشده می ‌تواند به رحم و لوله‌ های فالوپ (لوله ‌هایی که تخمک‌ های بارور شده را از تخمدان ‌ها به رحم حمل می ‌کنند) گسترش یابد و باعث بیماری التهابی لگن  شود. بیماری التهابی لگن معمولاً هیچ علامتی ندارد. با این حال، برخی از زنان ممکن است درد شکم و لگن داشته باشند. حتی بدون ایجاد علائم اولیه، بیماری التهابی لگن می تواند باعث آسیب دائمی به سیستم تولید مثل و درد مزمن لگن، ناتوانی در باردار شدن و حاملگی خارج از رحم شود که می تواند منجر به مرگ شود.

مردان به ندرت مشکلات سلامتی مرتبط با عفونت دارند. گاهی اوقات عفونت به لوله ای که منی را از بیضه ها حمل می کند گسترش می یابد و باعث درد و تب می شود. کلامیدیا، در موارد بسیار کمی، می تواند باعث شود که مرد نتواند بچه دار شود.

عوارض آن بر بدن

کلامیدیا تراکوماتیس ممکن است با:

بیماری التهابی لگن (PID). بیماری التهابی لگن عفونت رحم و لوله های فالوپ است که باعث درد در لگن و تب می شود. عفونت های جدی ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشند تا بتوان آنتی بیوتیک های داخل وریدی را تجویز کرد. بیماری التهابی لگن می تواند به لوله های فالوپ، تخمدان ها و رحم از جمله دهانه رحم آسیب برساند.

عفونت نزدیک بیضه ها (اپیدیدیمیت). عفونت می تواند لوله پیچ خورده واقع در کنار هر بیضه را ملتهب کند (اپیدیدیمیت). عفونت می تواند باعث تب، درد کیسه بیضه و تورم شود.

عفونت غده پروستات. به ندرت، باکتری می تواند به غده پروستات گسترش یابد. پروستاتیت می تواند باعث درد در حین یا بعد از رابطه جنسی، تب، لرز، ادرار دردناک و کمردرد شود.

عفونت در نوزادان. عفونت می تواند در حین زایمان از طریق کانال واژن به نوزاد منتقل شود و باعث ذات الریه یا عفونت چشمی جدی شود.

حاملگی خارج رحمی. این زمانی اتفاق می افتد که یک تخمک بارور شده در خارج از رحم، معمولا در لوله فالوپ، کاشته می شود و رشد می کند. برای جلوگیری از عوارض تهدید کننده زندگی، مانند ترکیدن لوله، بارداری باید خاتمه یابد. عفونت این خطر را افزایش می دهد.

ناباروری عفونت‌های کلامیدیا، حتی آن‌هایی که هیچ علامت یا علامتی ایجاد نمی ‌کنند، می‌ توانند باعث زخم و انسداد لوله‌ های فالوپ شوند و منجر به ناباروری در زنان شوند.

آرتریت واکنشی افرادی که به عفونت تراکوماتیس مبتلا هستند در معرض افزایش خطر ابتلا به آرتریت واکنشی هستند که به عنوان سندرم رایتر نیز شناخته می شود. این عارضه معمولاً مفاصل، چشم‌ها و مجرای ادرار را درگیر می ‌کند، لوله ‌ای که ادرار را از مثانه به خارج از بدن می‌ برد.

جلوگیری از ابتلا به کلامیدیا

مطمئن ترین راه برای جلوگیری از عفونت کلامیدیا، پرهیز از فعالیت های جنسی است. برای جلوگیری از آن، می توانید کارهای زیر را انجام دهید:

از کاندوم استفاده کنید. در هر تماس جنسی از کاندوم لاتکس مردانه یا کاندوم پلی اورتان زنانه استفاده کنید. کاندوم هایی که در هر رابطه جنسی به درستی استفاده می شوند، خطر عفونت را کاهش می دهند، اما از بین نمی برند.

تعداد شرکای جنسی را محدود کنید. اگر چندین شریک جنسی دارید، در معرض خطر ابتلا به کلامیدیا و سایر عفونت های مقاربتی هستید.

معاینات غربالگری منظم را دریافت کنید. اگر از نظر جنسی فعال هستید، به خصوص اگر چندین شریک دارید، با پزشک خود در مورد اینکه چند بار باید از نظر این مشکل و سایر عفونت های مقاربتی آزمایش شوید، صحبت کنید.