درمان سرطان با ویروس زنده امکان پذیر است؟ – آروین کلینیک

ویروس‌هایی که بطور انتخابی در سلول‌های سرطانی تکثیر میشوند و منجر به مرگ سلول میشوند، باتوجه به عملکردشان به عنوان درمان‌ سرطان با ویروس زنده مورد مطالعه قرار میگیرند.

تعدادی این ویروس ها را بطور طبیعی دربدن وجود دارند، اما باعث ایجاد بیماری اندکی‌در انسان میشوند. برخی دیگر به‌گونه ای مهندسی شده اند که بطور خاص قادر به‌کشتن سلول های سرطانی و در عین حال حفظ سلول های طبیعی باشند.

این ویروس‌های انکولیتیک ممکن است برای سلول‌های سرطانی انتخابی باشند زیرا گیرنده‌های ویروسی بیش از حد در سطح سلول‌های سرطانی بیان میشوند یا به این دلیل که مسیرهای ضد ویروسی در سلول‌های سرطانی مخدوش شده‌اند. علاوه بر این، وقتی ویروس‌های انکولیتیک سلول‌های سرطانی را میکشند که میتواند پاسخ ایمنی ضد توموری میزبان را تحریک کند که می‌تواند کارایی را افزایش دهد.

در درمان سرطان با ویروس زنده کارآزمایی‌های فاز اولیه متعددی بر روی حداقل شش ویروس انکولیتیک گزارش شده‌اند که هیچ شواهدی مبنی بر مسمومیت مربوطه بعنوان عوامل منفرد یا در ترکیب‌با شیمی‌درمانی و رادیوتراپی گزارش نشده است. سه ویروس انکولیتیک به‌آزمایش تصادفی در بیماران سرطانی رسیده اند. reolysin در سرطان سر و گردن و JX594در کنسر کبد، درحالی که نتایج حاصل آزمایش فاز اول T-vec در ملانوم متاستاتیک به زودی انتظار میرود.

نقش ویروس انکولیتیک در درمان سرطان با ویروس زنده چیست؟

بیشتر از یک قرن است که دانشمندان درباره درمان سرطان با ویروس زنده در حال تحقیق و بررسی هستند و بدنبال راهی برای آن هستند و طی سالهای اخیر موفق به‌انجام این کار شده اند و توانسته اند تعداد کم اما رو به رشد بیماران سرطانی را‌با این روش درمان نمایند.

برخی ویروس ها در طبعیت وجود دارند که خود بطور طبیعی میل به‌از بین بردن سلول و تومور های سرطانی در داخل بدن دارند این ویروس ها در آزمایشگاه اصلاح شده و میتوانند بدون کوچکترین آسیبی به سلول های سالم سلول سرطانی را‌در هر بخشی از بدن نابود میشود.

مزیت درمان سرطان با ویروس زنده نسبت به دیگر روش های درمان چیست؟

بصورت تئوری، درمان سرطان با ویروس زنده نسبت به دیگر روش ها دارای مزیتهای بیشماری است: تکثیر ویروس ها به طور انتخابی در سلول های سرطانی بطور بالقوه یک شاخص درمانی بالا را فراهم میکند.

بعد درمان سرطان سیستمیک، ویروس‌ها میتوانند بوسیله گیرنده‌های سلولی خاص یا همه‌جا برای ورود به بافت تومور بطور موثری حرکت کنند. ویروس‌ها برای رگ‌های خونی مرتبط سرطان حرکت می‌کنند و مکانیسم‌های متمایز کشتن سلول‌های تومور، احتمال مقاومت متقاطع به سایر روش‌های ضد سرطانی را کاهش میدهند. همه این مکانیسم ها در تعداد رو به رشدی از مدل های بالینی بعنوان ویروس درمانی انکولیتیک مورد استفاده قرار گرفته اند.

با‌این حال در درمان سرطان با ویروس زنده ، این مطالعات تعدادی محدودیت را نیز مشخص کرده اند، به ویژه حین رابطه‌با ظرفیت بسیار تکامل یافته بدن برای مقابله با عفونت های ویروسی.از این رو، ممکن است بسرعت توسط آنتی بادی ها پاک شود و مکمل یا درکبد یا طحال گیر کند، قبل اینکه بتوانند به‌اهداف تومور مورد نظر خود برسند.

حتی بعد رسیدن ویروس به یک تومور رسوب کرده، ویژگی‌های خاص استرومای تومور و ریزمحیط ممکن است دسترسی به سلول‌های تومور و انتشار بین آنها را محدود کند. به منظور رسیدگی به‌این مشکلات و بهبود پاسخ‌ها، طیف وسیعی‌از استراتژی‌های بالینی مدل‌های موش به کار گرفته شده است، مثل ترکیب ویروس‌با سایر عوامل، مانند تعدیل‌کننده‌های ایمنی و داروها برای افزایش نفوذ ویروس و انتشار در تومورهای جامد.

درمان سرطان با ویروس زنده روی کدام یک از سرطان ها اجرا میشود؟

درمان سرطان با ویروس زنده در حال حاضر تنها برای درمان یک نوع خاصی کنسر پوست کاربرد دارد که توسط سازمان غذا و دارو آمریکا تایید شده است و راجب دیگر سرطان ها هنوز نیازمند مطالعه هستیم.

مطالعات جدید انجام شده نشان میدهند که ویروس های انکولیتیک که درمان سرطان با ویروس زنده موثر هستند میتوانند برای بهبود پاسخ ایمنی بدن نسبت به تومورها بیشتر تقویت شوند و همزمان چند سلول سرطانی را نابود سازند.

چگونگی عملکرد ویروس زنده در درمان سرطان

با مطالعات انجام شده مرکز سرطان هایدلبرگ آلمان برای درمان سرطان با ویروس زنده دانشمندان متوجه شدند که ویروس‌های سرخک انکولیتیک مشتق شده‌از ویروس‌های سویه واکسن میتوانند بطور خاص سلول‌های سرطانی را تخریب کنند. این زمانی اتفاق می افتد که ویروس به سلول تومور نفوذ میکند،از آنجا بطور انبوه تکثیر میشود و سلول را‌به سمت خودکشی سوق میدهد. ویروس‌ها زمان آسانی دارند، زیرا برخلاف سلول‌های سالم، سلول‌های سرطانی فقط توانایی کمتری برای دفاع‌از خود در‌برابر ویروس‌ها دارند. این‌باعث میشود که بسیاری ویروس ها ذاتاً داروهای ضد سرطانی بسیار اختصاصی باشند.

امروزه، آدنوویروس‌ها، ویروس‌های تبخال، ویروس‌های سرخک، ویروس‌های کوکساکی، ویروس‌های فلج اطفال، ریو ویروس‌ها، ویروس‌های پوکس و ویروس‌های بیماری نیوکاسل، بین دیگر ویروس ها، برخی ویروس‌های انکولیتیک هستند که تحت توسعه بالینی و آزمایشگاهی برای درمان سرطان با ویروس زنده هستند همانندسازی ترجیحی تومور باتوجه به مکانیسم‌های تشخیص ویروسی معیوب اکثر سلول‌های سرطانی میتواند “طبیعی” باشد .

برخی سلول های سرطانی همچنین دارای افزایش تعداد گیرنده های ورودی ویروسی هستند و بنظر نمیرسد برخی ویروس ها برای ورود به گیرنده های خاصی نیاز داشته باشند عملکرد غیر طبیعی مسیرهای سیگنال دهی داخل سلولی مانند اینترفرون میتواند توسط برخی ویروس ها مورد سوء استفاده قرار گیرد.

مانند بسیاری ویروس‌های دیگر، آدنوویروس‌ها بطور طبیعی در سدد تکثیر شدید در سلول‌های تومور هستند و نسخه‌های نوع وحشی آن‌ها از لحاظ تئوری میتوانند برای درمان‌ سرطان با ویروس زنده مورد استفاده قرار گیرند. با‌این حال، با‌طراحی منطقی ویروس‌ها که آنها را انتخابی تومور میکند (“انکولیتیک”) نتایج بهتری برای بیمار انتظار میرود. طی سال های اخیر، آدنوویروس ها بطور گسترده ای تغییر کرده اند تا قدرت ضد توموری بالا را با‌حداقل سمیت ترکیب کنند.

تکنیک‌های زیست‌شناسی مولکولی موجود به ما این امکان را میدهند که اولا  گیرنده‌های ورودی را انتخاب کنیم که روی تومورها بسیار بیان میشوند،  و دوما ایمنی را با‌محدود کردن تکثیر به سلول‌های سرطانی اصلاح کنیم، و  ثالثا ترانس ژن‌های درمانی خاص را برای افزایش کارایی وارد کنیم.