همه تغییرات پوستی ، به‌ دلیل وجود سرطان پوست نیستند. در این مقاله تمام علائم سرطان پوست و درمان آن را مطالعه و خطر ابتلا به‌ آن را در مراحل اولیه کاهش دهید.

سرطان پوست | علائم و درمان سرطان پوست چیست – کلینیک آروین

هرآنچه باید درباره سرطان پوست بدانید

سرطان پوست(رشد غیر عادی سلول های پوستی)، اغلب‌در پوست‌هایی که درمعرض نور خورشید قرار می‌گیرند، به‌وجود می‌آید.اما رایج‌ترین شکل‌سرطان پوست، درپوست‌هایی که درمعرض نورخورشید قرار نگرفته‌اند نیز بوجود خواهدآمد. سرطان پوست به‌سه نوع اصلی تقسیم می‌شود:سرطان‌سلول‌های بازال(پایه ای)، سرطان‌سلول‌های سنگفرشی وملانوم(تومور سیاه رنگ قشر عمیق پوست).

باکمتر قرارگرفتن یا قرارنگرفتن درمعرض اشعه ماوراء بنفش، می‌توانید خطر ابتلابه‌ سرطان پوست را کاهش دهید.چک کردن پوست هنگام ظاهر شدن تغییرات مشکوک برروی آن، به‌شناسایی سرطان‌پوست درمراحل اولیه آن کمک خواهدکرد.تشخیص زودهنگام سرطان‌پوست شانس بسیار بزرگی است زیرا این‌سرطان درمراحل اولیه قابل درمان خواهد بود. قسمت‌هایی که‌در آن‌ها سرطان‌پوست ایجاد می‌شود.

سرطان پوست در ابتدا بر روی نواحی که در معرض نور خورشید قرار دارند مانند پوست فرق سر، صورت، لب، گوش، گردن، بازو‌ها و دست‌ها و همچنین پاها درزنان بوجود می‌آید.اما این عارضه درنواحی که به‌ندرت درمعرض نور خورشید قرار می‌گیرند مانند کف دست و پا، زیر ناخن‌های دست و پا و درناحیه تناسلی، نیز ایجاد می‌شود.
سرطان‌ پوست برروی انواع رنگ پوست‌ها، ازجمله رنگ پوست‌های تیره‌تر، اثر گذار است.درافراد باپوست تیره، ملانوم اغلب درنواحی که‌در معرض نور خورشید قرار نگرفته‌اند مانند کف دست و پا بوجود می‌آید.

علائم سرطان پوست

علائم و نشانه‌های سرطان سلول‌های بازال

سرطان پوست سلول‌های بازال معمولاً درنواحی از بدن که‌در معرض نورخورشید قرار دارند مانند صورت و گردن بوجود می‌آید.
سرطان سلول‌های بازال به‌شکل‌های زیر، ظاهر می‌گردد:
یک برآمدگی مرواریدی یا مومی شکل

یک زخم یا ضایعه مسطح‌به رنگ قهوه‌ای
زخمی خونریزی دهنده که‌مدام بهبود پیدا می‌کند و دوباره تشکیل می‌شود.

علائم و نشانه‌های سرطان سلول‌های سنگفرشی

سرطان پوست سلول‌های بازال، اغلب درنواحی ازبدن که‌در معرض نور خورشید قرار می‌گیرند مانند صورت، گوش‌ها و دست‌ها، ایجاد می‌شود.اما افراد باپوست تیره‌تر اغلب درمعرض ابتلا به‌سرطان سلول‌های سنگفرشی درنواحی ازبدن که‌در معرض نور خورشید قرار ندارند، نیز هستند. (سرطان کودکان )

سرطان سلول‌های سنگفرشی به‌شکل‌های زیر، ظاهر می‌گردد:
یک برآمدگی سفت قرمزرنگ
یک ضایعه مسطح با سطح پوسته پوسته شده

علائم و نشانه‌های ملانوم

ملانوم می‌توانددر هر نقطه‌ای ازبدن، مخصوصاً درپوست‌هایی که‌شکل غیرطبیعی به‌خود گرفته‌اند و یا خال‌هایی که‌سرطانی شده‌اند، ایجاد شود.درمردان، ملانوم اغلب‌در پوست صورت و تنه ظاهر می‌شود اما درزنان این نوع‌سرطان، اغلب درساق پا ظاهر خواهد شد.هم‌در مردان و هم درزنان، ملانوم می‌تواند در پوستی که‌در معرض نور خورشید قرار نگرفته است نیز، ظاهر شود.ملانوم می‌تواند افراد باهر رنگ پوستی را تحت تاثیر قرار دهد.درافراد با پوست تیره‌تر ملانوم درکف دست و پا و درزیر ناخن‌های دست و پا بوجود می‌آید.

علائم ملانوم عبارتند از:
یک لک قهوه ای بزرگ همراه با تعدادی لکه های تیره‌تر
خالی که‌مدام خونریزی می‌کند و دررنگ، سایز و احساس دردش تغییرات مداوم ایجاد می‌شود.
یک ضایعه کوچک با حاشیه نامنظم و قسمت هایی که قرمز، صورتی، سفید، آبی یا سرمه‌ای به نظر می‌رسند.
ضایعه‌ای که مدام درد می‌کند و یا می‌سوزد.
ضایعات تیره رنگ برروی کف دست و پا، نوک انگشتان دست و پا و بر روی غشاهای مخاطی پوشاننده سطح دهان، بینی، واژن و مقعد.

علائم و نشانه‌های انواع سرطان‌های پوست غیر متداول

انواع سرطان‌های پوست غیرمتداول عبارتنداز:
سارکوم(تومور سرطانی)کاپوسی. یک نوع سرطان پوست نادرهست که‌در پوشش رگ‌های خونی ایجاد و منجربه قرمری یاکبودی پوست و غشا‌ موکوسی می‌شود.این نوع‌سرطان عمدتاً درافرادی باسیستم ایمنی ضعیف مانند مبتلایان‌به ایدز و افرادی که داروهای تضعیف کننده سیستم ایمنی مصرف می‌کنند، مانند افرادی که عمل پیوند عضو انجام داده‌اند، اتفاق می‌افتد.

سایر افرادی که‌در معرض خطر ابتلابه سارکوم کاپوسی هستند عبارتنداز:مردان جوانی که‌در آفریقا زندگی می‌کنند و پیرمردانی با نژاد ایتالیایی یا اروپای شرقی.
سرطان‌سلول مرکل. این نوع‌سرطان باعث بوجود آمدن برآمدگی‌های سفت و درخشان بر رو یا زیر پوست ودر فولیکول‌های مو می‌شود.سرطان‌سلول مرکل اغلب درنواحی سر، گردن و تنه رخ می‌دهد.

سرطان‌غدد چربی. یک نوع سرطان غیرمتداول و تهاجمی است‌که منشاء آن غدد چربی داخل پوست است.سرطان‌غدد چربی (که‌معمولاً به شکل یک برآمدگی سخت و دردناک ظاهر می‌شود) درهر قسمت ازبدن می‌تواند بوجود بیاید ولی اغلب اوقات برروی پلک ظاهر می‌شود و باسایر عارضه‌های پلک، اشتباه گرفته می‌شود.

برای سرطان پوست چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر متوجه بروز تغییراتی نگران کننده درپوست‌تان شدید، باپزشکتان یک قرار ملاقات بگذارید.همه تغییرات پوستی، به‌دلیل وجودسرطان پوست نیستند.پزشک تغییرات پوستی شمارا بررسی خواهدکرد تامتوجه علت دقیق ایجاد آن‌ها شود.

علل سرطان پوست

سرطان پوست به‌دلیل ایجاد خطا(جهش)در سلول‌های پوستی، اتفاق می‌افتد.جهش باعث رشد غیر قابل کنترل سلول‌ها و ایجاد توده‌ای از سلول‌های سرطانی می شود.
سلول‌های درگیر درسرطان پوست سرطان پوست ازلایه رویی پوست که‌اپیدرم نام دارد، آغاز می‌شود.اپیدرم لایه باریکی است یک پوشش محافظ برای سلول‌های پوستی که‌مدام درحال ریختن و رویش مجدد هستند،است.

اپیدرم شامل سه نوع سلول است:
سلول‌های سنگفرشی درست درزیر سطح خارجی پوست قرار می‌گیرند و به‌عنوان پوشش داخلی آن عمل می‌کنند.
سلول‌های بازال که‌وظیفشان تولید سلول‌های پوستی جدید است و درست درزیر سلول‌های سنگفرشی قرار گرفته‌اند.

سلول‌های ملانوسیت (که‌ملانین و رنگدانه تولید می‌کنند و باعث ایجاد رنگ طبیعی پوست می‌شوند)درقسمت پایینی اپیدرم قرار دارند.هنگام قرار گرفتن درمعرض نور خورشید، ملانوسیت مقدار بیشتری ملانین تولید می‌کند تااز لایه‌های زیرین پوست محافظت کند.باتوجه به‌ناحیه‌ای که سرطان پوست ازآنجا شروع می شود، نوع‌سرطان و گزینه‌های درمانی تعیین خواهندشد.

اشعه فرابنفش و سایر علل 

مهم‌ترین علت تخریب دی ان ای در سلول‌های پوستی تابش اشعه فرابنفش‌به پوست است که‌در نور خورشید و چراغ‌هایی که‌مخصوص برنزه کردن پوست هستند، یافت می‌شود.اما گاهی اوقات‌ سرطان پوست درنواحی ازبدن ایجاد می‌شود که‌در معرض نورخورشید قرار نگرفته بودند.این امر نشان دهنده این موضوع است‌که سایر عوامل دیگری هم مانند قرار گرفتن درمعرض موادشیمیایی و داشتن بیماری که‌منجر به‌نقص درسیستم ایمنی بدن می‌شود نیز درایجاد سرطان‌پوست نقش دارند.

عوامل خطرساز سرطان پوست

عواملی که‌خطر ابتلابه سرطان پوست را افزایش می‌دهند عبارتنداز:
پوست روشن.هرکسی صرف نظراز اینکه چه رنگ پوستی دارد، ممکن است که‌به سرطان‌پوست مبتلا شود اگرچه وجود ملانین(رنگدانه)کمتر در پوست، باعث می‌شود که‌اشعه فرابنفش به‌پوست آسیب بیشتری بزند.اگر دارای موی بلوند یا قرمز و چشم روشن هستید وبه آسانی دچار کک و مک یا آفتاب سوختگی می‌شوید نسبت‌به شخصی که دارای پوست تیره است، بیشتر درمعرض خطر ابتلابه سرطان پوست هستید.

سابقه آفتاب سوختگی.وجود یک یا تعدادی بیشتر تاول ناشی‌از آفتاب سوختگی درکودکان و نوجوانان، خطر ابتلابه سرطان‌پوست راافزایش خواهد داد.آفتاب سوختگی دردوران بزرگسالی نیز یک عامل خطرساز است.

قرار گرفتن بیش‌از حد دربرابر نور خورشید.هر کسی که‌مدت طولانی دربرابر نور خورشید قرار بگیرد، به‌شدت درمعرض خطر ابتلابه سرطان پوست خواهد بود مخصوصاً اگراز کرم ضد آفتاب یا لباس برای محافظت‌از پوست استفاده نکرده باشد.برنزه کردن پوست با استفاده‌از نور مخصوص برنزه کردن به دلیل اینکه پوست رادر معرض اشعه فرابنفش قرار می‌دهد نیز خطرناک است.

زندگی درآب و هوای آفتابی و مناطق مرتفع.افرادی که‌در آب و هوای گرم و آفتابی زندگی می‌کنند نسبت‌به افرادی که‌در آب و هوای سرد زندگی می‌کنند، بیشتر درمعرض خطر ابتلابه سرطان پوست هستند.زندگی کردن در مناطق مرتفع که نور خورشید باقدرت بیشتری درآنجا می‌تابد نیز خطر ابتلابه سرطان‌پوست را افزایش خواهد داد.
خال.

افرادی که‌دارای تعداد زیادی خال یا خال‌های غیر عادی به‌نام خال دیسپلاستیک هستند، بیشتر درمعرض خطر ابتلابه سرطان‌پوست قرار دارند.این خال‌های غیر نرمال(که ظاهری غیر عادی و اندازه ای بزرگتر از خال های معمولی دارند)بیش‌تر ازسایر خال‌ها منجر به بروزسرطان می‌شوند.اگر سابقه داشتن این خال‌ها را دارید تغییرات آن‌ها رابه صورت منظم بررسی کنید.

ضایعات پوستی پیش سرطانی.داشتن ضایعات پوستی‌که کراتوزآکتینیک نامیده می‌شوند، خطر ابتلابه سرطان پوست را افزایش می‌دهد.این ضایعات رشد می‌کنند و معمولاً به‌شکل لکه‌های پوسته پوسته شده‌ی خشن که‌به رنگ قهوه‌ای تاصورتی تیره هستند، بروز می‌کنند.محل قرارگیری آن‌ها بیشتر درصورت، سر و دست‌های افرادی با پوست روشن است که پوستشان در اثر نو خورشید آسیب دیده است.

داشتن سابقه خانوادگی ازسرطان پوست.اگر یکی‌از والدین یا خواهر یا برادرانتان مبتلا به‌سرطان پوست شده است، خطر ابتلا شما به‌این بیماری افزایش پیدا خواهدکرد.
سابقه داشتن سرطان پوست.اگردر گذشته مبتلا به‌سرطان پوست بوده‌اید، این احتمال وجود داردکه دوباره درگیر این بیماری شوید. سیستم ایمنی ضعیف.افرادی‌که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مانند افراد مبتلابه ایدز(اچ ای وی) و افرادی که‌پس از عمل پیوند عضواز داروهای تضعیف کننده سیستم ایمنی بدن استفاده می کنند، به‌شدت درمعرض خطر ابتلا به‌سرطان پوست هستند.

قرار گرفتن درمعرض تشعشعات.افرادی که برای بیماری های اگزما یا آکنه تحت پرتو درمانی قرار می‌گیرند، به‌شدت درمعرض ابتلا به‌سرطان پوست هستند.
قرار گرفتن درمعرض مواد شیمیایی.قرار گرفتن درمعرض مواد شیمیایی خاصی مانند آرسنیک، خطر ابتلابه سرطان پوست را افزایش خواهدداد.

پیشگیری از سرطان پوست

 سرطان پوست اغلب، قابل پیشگیری هستند.برای محافظت‌از خودتان دربرابر سرطان‌پوست، به‌موارد زیر توجه کنید:
اجتناب‌از قرارگرفتن درمعرض نور خورشید دراواسط روز.درآمریکای شمالی، حتی درفصل زمستان و آسمان ابری، خورشید از ۱۰صبح تا ۴ بعدازظهر باشدت بیشتری می‌تابد پس بهتر است فعالیت‌های خارج‌از منزل رابه ساعات دیگری موکول کنید.اشعه ماورا بنفش درطول سال، جذب پوست شما می‌شود و ابرها به‌مقدار بسیار کم می‌توانند جلوی نفوذ این اشعه هارا بگیرند.

اشعه ماورابنفش درتمامی فصل‌های سال، جذب پوست خواهدشد و ابرها به‌مقدار بسیار کمی می‌توانند جلوی این اشعه را بگیرند.عدم قرارگیری درنور شدید خورشید مانع ایجاد آفتاب سوختگی و لکه‌های قهوه‌ای که‌منجر به‌بروز سرطان می‌شوند.

قرارگرفتن درآفتاب شدید، درگذر زمان منجربه بروز سرطان پوست میشود.(ملانوما نوعی دیگر از سرطان پوستی)

استفاده‌از کرم‌ضدآفتاب درطول سال.کرم‌های ضدآفتاب نمی‌توانند همه اشعه‌های مضر مخصوصاً آن‌هایی که‌منجربه ایجادسرطان می‌شوندرا، فیلتر کنند اما درمحافظت کلی‌از پوست دربرابر آفتاب، نقش مهمی دارند.حتی درروزهای ابری هم‌از کرم ضدآفتاب (طیف گسترده با اس پی اف حداقل ۳۰) به‌مقدار بسیار زیادی استفاده و هر ۲ساعت یکبار (اگر دچار تعریق شدید هستید و یا در حال شنا کردن بودید زود به زود تر)آن را تجدید کنید.به‌تمامی قسمت‌هایی ازبدنتان که‌در معرض نور خورشید قرار می گیرند مانند لب، نوک گوش ها، پشت دست ها و گردنتان، به مقدار خیلی زیادی کرم ضد آفتاب بمالید.

پوشیدن لباس‌های محافظت کننده.کرم‌های ضدآفتاب به‌تنهایی نمی‌توانند شما را کاملاً ازمعرض خطر آفتاب حفظ کنند پس پوست‌تان رابا لباس‌هایی بارنگ تیره، بافت بسیار محکم (که‌دست‌ها و پاهایتان را کاملاً می‌پوشانند( و یک کلاه لبه‌دار که‌نسبت به‌کلاه‌های دیگر مانند کلاه بیسبال محافظت بیشتری ایجاد می‌کند، بپوشانید.
همچنین برخی‌از تولید کننده‌های لباس، لباس‌های حفاظت کننده نسبت‌به نور، تولید می‌کنند.یک متخصص پوست می‌تواند برندهای مناسب این نوع لباس‌ها رابه شما معرفی کند.

زدن عینک آفتابی را فراموش نکنید.ازعینک‌هایی استفاده کنید که‌از ورود هر دو نوع اشعه فرابنفش (یو وی ای، یو وی بی) به‌چشم جلوگیری کند.
خودداری کردن‌از رفتن‌به سولاریوم.نورهایی که‌در سولاریوم به‌هنگام برنزه کردن پوست استفاده می‌شود، دارای اشعه‌های فرابنفش است و خطر ابتلابه سرطان پوست را افزایش می‌دهد.

درباره داروهایی‌که پوست‌را نسبت به‌نور حساس‌تر می‌کند، آگاه باشید.برخی‌از داروهای تجویز شده توسط پزشک و داروهای بدون نسخه مانند آنتی بیوتیک پوست‌را نسبت به‌نور، حساس‌تر می‌کند.

ازپزشک و داروسازدرباره اثرات جانبی داروی‌های مصرفی‌تان، بپرسید.اگر آن‌ها حساسیت پوست‌تان رانسبت به‌نور خورشید افزایش دادند، درهنگام قرار گرفتن درمعرض نورخورشید، اقدامات پیشگیرانه را، افزایش دهید.

به‌صورت مرتب پوست‌تان را بررسی کنید و درصورت مشاهده تغییراتی درآن بلافاصله به‌پزشک‌تان اطلاع دهید.پوست خودرا بررسی کنید تامطمئن شویدکه پوست‌های جدیدی درآن ناحیه بوجود نیامده‌اند.همچنین مطمئن شوید که‌تغییراتی درخال‌ها، کک و مک‌ها، برآمدگی‌های کوچک پوستی و ماه گرفتگی‌تان، بوجود نیامده است. باکمک آینه صورت، گردن، گوش و پوست فرق سرتان‌را بررسی کنید.قفسه سینه، تنه و بالا و پایین بازوها و دست‌هایتان رانیز معاینه کنید.همچنین جلو و عقب ساق پا، پا، کف پا و فضاهای بین انگشتان پا ، ناحیه تناسلی و نشیمنگاه را نیز بررسی و معاینه کنید.

تشخیص سرطان پوست

برای تشخیص سرطان پوست، پزشک موارد زیررا انجام خواهد داد:
معاینه کردن پوست.پزشک بامعاینه کردن پوست متوجه وجود تغییراتی درآن‌که احتمالاً ناشی ازسرطان پوست است، می‌شود.البته آزمایش‌های بیشتری برای تشخیص قطعی، موردنیاز است. همینطور از غربالگری سرطان برای تشخیص استفاده می شود.

برداشتن نمونه‌ای ازپوست مشکوک‌به سرطان پوست و آزمایش آن(نمونه برداری از پوست).پزشک آن قسمت ازپوست را که‌در آن ناحیه به وجودسرطان شک دارد، برای تست‌های آزمایشگاهی، برش می‌دهد.نمونه برداری تعیین می‌کند که‌آیا شخص به‌بیماری سرطان‌پوست مبتلا است یا خیر و درصورت ابتلا، نوع آن‌را نیز تشخیص می‌دهد.

تعیین شدت سرطان پوست

اگر پزشک تائید کردکه شخصی مبتلابه سرطان پوست شده است، برای تعیین و تشخیص شدت و مرحله بیماری، دادن آزمایش‌های بیشتری مورد نیاز است.

به‌دلیل اینکه سرطان‌های سطحی پوست مانند سرطان سلول‌های بازال، به‌ندرت گسترش می‌بابند و همچنین نمونه برداری اغلب رشد بی رویه پوست رادر ناحیه سرطانی متوقف می‌سازد، نمونه برداری تنها آزمایش مورد نیاز برای تعیین شدت این نوع سرطان‌ها است‌ اما درصورت ابتلا به‌سرطان سلول‌های سنگفرشی، سرطان‌سلول مرکل و ملانوم، پزشک آزمایش‌های بیشتری‌را برای تعیین حوزه محاصره شده توسط این بیماری، توصیه خواهدکرد.

آزمایش‌های اضافه‌تر شامل تصویربرداری‌از گره‌های لنفی مجاور برای مشاهده علائم‌سرطان یا روشی است که‌در آن، قسمتی‌از گره‌های لنفاوی مجاور را برای آزمایش و بررسی برمی دارند.(نمونه برداری از گره لنفی نگهبان).

پزشکان برای نشان‌دادن سطح و شدت بیماری‌سرطان ازارقام رومی ا تا ۴ (I تا (IV استفاده می کنند.مرحله I سرطان‌ها، کوچک و محدودبه ناحیه‌ای که‌از آنجا شروع می‌شوند، هستند‌.مرحله IV نشان می‌دهد که‌سرطان پیشرفته‌شده و قسمت‌های دیگر بدن راهم، درگیر کرده است.
توجه‌به مراحل بیماری‌در سرطان پوست، به‌تعیین گزینه‌های درمانی موثرتر، کمک خواهدکرد.

درمان سرطان پوست

گزینه‌های درمانی سرطان برای بیماری سرطان پوست و ضایعات پوستی پیش سرطانی مانند کراتوز آکتنیک باتوجه به‌اندازه، نوع، عمق و محل قرارگیری ضایعه، متفاوت است.
سرطان‌های پوستی کوچکی که‌به سطح پوست محدود می‌شوند، به‌درمانی فراتراز نمونه‌برداری اولیه ازپوست (که‌رشد زائد آن را نیزاز بین می‌برد) نیاز نخواهندداشت.
درصورت نیازبه درمان‌های اضافه‌تر، گزینه‌های درمانی عبارتنداز:

انجماد پزشک، کراتوز آکتنیک و برخی‌از سرطان‌های پوست رادر مراحل ابتدایی‌شان، با استفاده‌از نیتروژن مایع(سرما جراحی)، منجمد می‌کند و نابودشان می‌سازد.همزمان با ذوب‌شدن یخ‌ها، بافت‌های مرده نیزاز بین خواهندرفت.

جراحی برداشت کل ضایعه برای تهیه نمونه.این نوع درمان، برای همه انواع سرطان‌های پوست، مناسب است.پزشک بافت سرطانی شده رااز داخل پوست سالم برش می‌دهد و جدا می‌کند.دربعضی موارد یک برش بسیار عریض ( که‌در آن پوست و نواحی سالم اطراف تومور نیز برش داده می‌شوند) ایجاد می‌شود.
جراحی mohs .

این روش درمانی، مخصوص سرطان‌های شدیدی است که‌مدام درحال عود کردن هستند وبه سختی درمان می‌شوند مانند سرطان سلول‌های بازال و سرطان سلول‌های سنگفرشی. این روش اغلب درنواحی که نیازبه حفاظت بیشتری دارند مانند پوست بینی، انجام می‌شود. درطول این جراحی، پزشک پوست زائد را لایه‌به لایه برمی دارد و هر لایه رادر زیر میکروسکوپ معاینه می‌کند و این کاررا تاجایی ادامه می‌دهد که‌دیگر هیچ نوع سلول سرطانی درپوست وجود نداشته باشد.
دراین روش بدون وارد شدن آسیبی‌به پوست‌های سالم اطراف سلول‌های سرطانی، می‌توان آن‌ها را جداسازی کرد.

کورتاژ و الکترودسیکاسیون(بی آب کردن بافت بوسیله جریان برق) یا سرما درمانی.پس از برداشتن پوست زائد تولید شده، پزشک با استفاده از یک دستگاه که دارای تیغه‌ی دایره‌ای شکل (قاشقک) است، لایه‌های سلول‌های سرطانی رااز بین خواهدبرد.همچنین پزشک باکمک یک سوزن برقی، سلول‌های سرطانی باقیمانده رانیز نابود می‌کند.در یکی‌از این روش‌ها، ازنیتروژن مایع برای یخ زدن پایه و لبه‌های قسمت‌های تحت درمان، استفاده می‌شود.

این‌ها روش‌های ساده و سریعی بودند که‌برای درمان سرطان سلول‌های بازال و سرطان لایه‌های باریکی‌از سلول‌های سنگفرشی، استفاده می‌شوند.
پرتو درمانی و رادیوتراپی .دراین روش ازپرتوهای پرقدرت باانرژی زیاد مانند اشعه ایکس برای کشتن سلول‌های سرطانی استفاده می‌کنند.زمانیکه‌با جراحی نمی‌توانند کاملاً سرطان‌را درمان کنند، پرتو درمانی مفید واقع می‌شود.

شیمی درمانی.درشیمی درمانی از داروهای کشنده سلول‌های سرطانی، استفاده می‌کنند.برای سرطان‌هایی که‌محدودبه سطح رویی پوست هستند، مالیدن کرم و یا لوسیون‌ها (که دارای عامل های ضد سرطان هستند) بطور مستقیم‌به ناحیه آسیب دیده، کافی است.هنگامی‌که سرطان پوست به‌نواحی دیگر بدن نیز سرایت کرده باشد، ازشیمی درمانی سیستمیک استفاده می‌شود.

فتودینامیک درمانی.دراین روش با‌کمک نور لیزر و دارو درمانی، سلول‌های سرطانی پوست رابه نور حساس می‌کنند و سپس آن‌ها رااز بین می‌برند.
زیست درمانی.دراین روش، سیستم ایمنی بدن سلول‌های سرطانی را نابود می‌کند.

برای سرطان پوست چه زمانی به پزشک مراجعه کنم ؟

زمانی که‌متوجه بروز تغییرات غیرعادی و نگران‌کننده‌در پوست‌تان شدید، فوراًاز پزشک خانوادگی‌تان یک وقت ملاقات بگیرید.دربعضی موارد ممکن است که او شما رابه یک متخصص درزمینه بیماری‌های پوستی ارجاع دهد.به‌دلیل کوتاه بودن وعده‌های ملاقات و تعداد زیاد پرسش‌ها و سوالات، بهتر است که‌از قبل کاملاً آماده و حاضر باشید.دراین جا اطلاعاتی آورده شده است که‌به شما برای آماده شدن هنگام ملاقات‌با پزشک کمک می‌کند و شما متوجه خواهید شد که‌باید چه انتظارات‌ از پزشک‌تان داشته باشید.

از پزشک چه انتظاری می رود؟

پزشک ممکن‌است تعدادی سوال ازشما بپرسد برای پاسخ‌دادن به‌آن‌ها آماده باشید این سوال‌ها عبارتنداز:
چه زمانی برای اولین‌بار متوجه تغییرات‌در پوست‌تان شدید؟
آیا تا‌به حال متوجه زخمی‌در پوست‌تان که‌در حال رشد است و مدام تغییر می‌کند شده‌اید؟
آیا زخمی دارید که‌در آن احساس درد و خون ریزی وجود داشته باشد؟
شدت علائمتان درچه حد هست؟

آنچه می‌توانید درمورد سرطان پوست انجام دهید.

ازهر گونه محدودیت‌های قبل از قرار ملاقات آگاه باشید.هنگام وقت گرفتن‌از پزشک سوال کنیدکه آیا نیازاست که‌قبل ازمراجعه محدودیت خاصی‌را( مثلاً محدودیت دررژیم غذایی) رعایت کنید؟

یادداشت کردن هرگونه علائمی که‌تا به‌حال تجربه کرده‌اید.که‌شامل هرگونه علائم و نشانه‌ای می‌شود حتی آن‌هایی که‌به دلیل مراجعه شما‌به پزشک، نامربوط هستند.
یادداشت کردن اطلاعات کلیدی و شخصی.که‌شامل استرس‌های شدید و تغییرات اخیر درزندگی است.
یک لیست ازتمامی داروها، مکمل‌ها و ویتامین‌های مصرفی‌تان، یادداشت کنید.

یکی‌از اعضای خانواده یا دوستانتان را همراه‌با خودتان ببرید.گاهی اوقات متوجه شدن تمام اطلاعات دریافتی درهنگام ملاقات باپزشک بسیار دشوار است.دراین هنگام بهتر است شخصی‌را همراه با خودتان ببرید تااگر مطلبی‌را فراموش کردید، او به‌خاطر بسپارد.

سوالاتی‌که می خواهیداز پزشک بپرسید را، یادداشت کنید.زمان ملاقات شما و پزشک‌تان محدود است پس لیستی‌از سوالاتی که‌می‌تواند باعث شود ازاین وقت بهترین استفاده‌را بکنید، بنویسید.

سوالاتتان رااز پر اهمیت‌ترین تاکم اهمیت‌ترین‌شان، به‌ترتیب یادداشت کنید.برای سرطان پوست سوالات اساسی و مهم عبارتنداز:

آیا مبتلابه سرطان پوست هستم؟
به‌کدام نوع آن دچار شده‌ام؟
آیا باید آزمایش‌های اضافه‌تری بدهم؟
بیماری باچه سرعتی شروع به‌گسترش درسایر نقاط دیگر بدن می‌کند؟
چه نوع گزینه‌های درمانی وجود دارد؟
خطرهای احتمالی هرکدام ازگزینه‌های درمانی چه هست؟
آیا جراحی زخم‌ها رااز بین می‌برد؟
آیا من درمعرض خطر ابتلابه انواع دیگر سرطان‌های پوست هستم؟
چگونه می‌توانم جلو خطر ابتلابه سایر سرطان‌ها‌ را بگیرم؟
آیا برای جلوگیری‌از مبتلا شدن‌به سرطان‌های دیگر پوست، پوست من باید به‌صورت مداوم تحت معاینه قرار بگیرد؟
آیا بایدبه ملاقات یک متخصص بروم؟هزینه آن چقدر است و آیا تحت پوشش بیمه قرار می‌گیرد؟
آیا جایگزینی برای داروهایی که تجویز کرده‌اید، وجود دارد؟
آیا بروشور یا سایر مطالب چاپ شده‌ای وجود دارد که‌من همراه با خود ببرم؟چه وب سایتی‌را برای مطالعه بیشتر توصیه می‌کنید؟
آیا نیازبه ویزیت مجدد خواهم داشت؟
علاوه‌بر سوال های فوق،اگر هرگونه سوال دیگری برایتان پیش آمد تردید نکنید و فوراً آن را بپرسید.