اقدامات احتیاطی در دوران شیمی درمانی چیست؟ – کلینیک آروین

داروهای شیمی درمانی برای افرادی که با بیماران برخورد می کنند یا با آنها در تماس هستند خطرناک تلقی می شوند. برای بیماران، این بدان معنی است که داروها به اندازه کافی قدرتمند هستند که به سلول های سرطانی آسیب بزنند یا از بین ببرند. و داروها می توانند به افراد دیگری که در نزدیکی آنها هستند آسیب برساند. به همین دلیل قوانین ایمنی و توصیه هایی برای افرادی که داروهای شیمی درمانی را استفاده می کنند وجود دارد.

مسئله مهم این است که بدانید همه داروهای سرطان به یک شکل عمل نمی کنند یا اقدامات احتیاطی یکسانی ندارند. اطلاعات زیر برخی از مسائل مربوط به ایمنی در مدیریت شیمی درمانی سنتی یا استاندارد را شرح می دهد. داروهای دیگری نیز وجود دارد که برای درمان سرطان به روش های مختلف استفاده می شود، از جمله درمان هدفمند، درمان هورمونی و ایمونوتراپی.

اقدامات احتیاطی که باید توسط تیم پزشکی در دوران شیمی درمانی رعایت شود

ممکن است پرستاران و سایر اعضای تیم مراقبت انکولوژی خود را مشاهده کنید که لباس و تجهیزات حفاظتی خاصی به تن دارند. داروسازان و پرستارانی که داروهای شیمی درمانی تهیه می کنند از نوع خاصی از داروخانه استفاده می کنند که باید از مقررات خاصی پیروی کند.

همچنین، پرستاران و سایر کارکنانی که شیمی‌درمانی شما را انجام می‌دهند و به شما کمک می‌کنند پس از انجام شیمی‌درمانی به بهبودی شما کمک کنند، از لباس‌های محافظ مانند دو جفت دستکش مخصوص و یک روپوش و گاهی عینک یا محافظ صورت استفاده می‌کنند. اگر شیمی درمانی داخل وریدی دریافت می کنید، ممکن است یک پد یکبار مصرف در زیر لوله تزریق برای محافظت از سطح تخت یا صندلی وجود داشته باشد.

اقدامات احتیاطی هنگام دریافت شیمی درمانی خوراکی

شیمی درمانی خوراکی (دهانی) معمولاً در خانه انجام می شود. این داروها به اندازه سایر اشکال شیمی درمانی قدرتمند هستند و بسیاری از آنها خطرناک تلقی می شوند. معمولاً اقدامات احتیاطی خاصی برای نگهداری و استفاده از داروهای شیمی درمانی خوراکی وجود دارد. ممکن است به شما دستور داده شود که در حین مصرف داروها و مدتی پس از مصرف، مراقب باشید که افراد دیگر با داروها یا مایعات بدن شما تماس نداشته باشند.

گاهی اوقات هنگام دست زدن به قرص یا کپسول، پوشیدن دستکش ضروری است. برخی از داروها باید در بطری یا جعبه ای که در آن بسته بندی شده اند نگهداری شوند. همچنین برخی از داروها و بسته هایی که در آنها آمده باید به روش خاصی دور ریخته شوند. ممکن است لازم باشد برخی از داروها برای دفع ایمن به داروخانه بازگردانده شوند. اگر از داروی شیمی درمانی خوراکی استفاده می کنید، با تیم پزشکی خود در مورد هرگونه اقدامات احتیاطی ویژه مورد نیاز در خانه صحبت کنید.

اقدامات احتیاطی مورد نیاز بعد از 48 ساعت تا 72 ساعت از شیمی درمانی

معمولاً حدود 48 تا 72 ساعت طول می کشد تا بدن شما بیشتر داروهای شیمی درمانی را دریافت و دفع کند. با این حال، باید بدانید که هر دارو به طور متفاوتی از طریق بدن دفع می شود. با پزشک یا پرستار خود در مورد نحوه شیمی درمانی که دریافت می کنید و ترشحات بدن ممکن است تحت تأثیر شیمی درمانی صحبت کنید. برخی از داروها مدت بیشتری طول می کشد تا از بدن دفع شوند.

بیشتر باقی مانده های دارو از طریق ترشحات بدن مانند ادرار، مدفوع، اشک، عرق و استفراغ از بدن شما خارج می شود. بقایای دارو نیز در خون وجود دارد و می تواند در سایر ترشحات بدن مانند مایع منی و واژن باشد. هنگامی که این داروهای شیمی درمانی یا بقایای آنها از بدن خارج می شود، می تواند به پوست آسیب برساند یا باعث تحریک پوست شود. سایر افراد و حیوانات خانگی در صورت تماس با هر یک از مایعات بدن خود ممکن است برای چند روز در معرض مواد باقیمانده دارو قرار گیرند.

اقداماتی وجود دارد که می توانید برای محافظت از خانواده، بازدیدکنندگان و حیوانات خانگی خود در این مدت انجام دهید:

• در صورت امکان، از اطرافیان بخواهید از توالتی متفاوت از توالت مورد استفاده شما استفاده کنند.
• هنگامی که از توالت استفاده می کنید، آن را دو بار شستشو دهید. برای جلوگیری از پاشش، بهتر است از توالت فرنگی استفاده نمایید. در صورت امکان، ممکن است بخواهید در این مدت منحصراً از توالت استفاده کنید. اگر این امکان پذیر نیست، پس از هر بار استفاده از دستکش برای تمیز کردن توالت استفاده کنید.
• برای استفاده از توالت، هم زن و هم مرد باید روی توالت بنشینند. این باعث کاهش پاشش می شود.
• پس از استفاده از توالت دست های خود را با آب گرم و صابون بشویید. دست های خود را با دستمال کاغذی خشک کنید و در سطل زباله بیندازید.
• اگر در توالت استفراغ کردید، تمام پاشش ها را پاک کنید و سرویس را دو بار شستشو دهید. اگر داخل سطل یا ظرف دیگری استفراغ کردید، استفراغ را با احتیاط و بدون پاشیدن محتویات داخل توالت خالی کنید و دو بار آبکشی کنید. ظرف را با آب گرم و صابون بشویید و آبکشی کنید، آب مورد استفاده برای شستن را خالی کنید و ظرف را در توالت بشویید، سپس آن را بشویید. ظرف را با دستمال کاغذی خشک کنید و در سطل زباله بیندازید.
• مراقبان بیمار باید در هنگام تماس با هر یک از ترشحات بدن خود از دستکش یکبار مصرف دوتایی (دو جفت) استفاده کنند .آنها باید همیشه دست های خود را با صابون و آب گرم بشویند، حتی اگر دستکش پوشیده باشند.
• اگر فردی که از شما مراقبت می کند با هر مایع بدن تماس داشته است، باید آن ناحیه را به خوبی با صابون و آب داغ بشویید. اگرچه بعید است که این امر آسیبی ایجاد کند، سعی کنید از تماس با مایعات بدن خودداری کنید. در ویزیت بعدی خود، به پزشک خود اطلاع دهید که این اتفاق افتاده است. قرار گرفتن در معرض مکرر می تواند مشکلاتی ایجاد کند و برای جلوگیری از آن باید مراقبت بیشتری انجام شود.
• هر لباس یا ملحفه ای که حاوی مایعات بدن است باید در ماشین لباسشویی شسته شود نه با دست. آنها را در آب داغ با مواد شوینده معمولی بشویید. آنها را با لباس های دیگر نشویید. اگر نمی توانید بلافاصله آنها را بشویید، آنها را در یک کیسه پلاستیکی دربسته نگهداری کنید.
• اگر از لباس زیر، پوشک یکبار مصرف بزرگسالان یا نوار بهداشتی استفاده می شود، آنها را در یک کیسه پلاستیکی دوتایی قرار دهید، در کیسه را ببندید و در سطل زباله بیندازید.