واکسن سرطان را تزریق کنیم؟ تهیه واکسن سرطان – کلینیک آروین

هر آنچه باید درباره واکسن سرطان بدانیم

واکسن های سرطان هم برای پیشگیری از انواع مختلف سرطان و هم برای درمان آنها وجود دارد. ساخت واکسن سرطان فرآیند دشواری است، اما آزمایش‌های زیادی در حال انجام است که می‌تواند واکسنی برای انواع بیشتری از سرطان در آینده فراهم کند. واکسن ها داروهایی هستند که سیستم ایمنی بدن را برای مبارزه با بیماری آموزش می دهند.

دو نوع واکسن سرطان وجود دارد. یکی ویروس هایی را هدف قرار می دهد که می توانند باعث سرطان شوند. که فقط در صورتی کار می کند که فرد قبل از قرار گرفتن در معرض ویروس آنها را دریافت کند. پزشکان همچنین می توانند از برخی واکسن ها برای درمان برخی از انواع سرطان استفاده کنند. اینها به جلوگیری از عود یا گسترش سرطان کمک می کنند.

آیا واکسن سرطان وجود دارد؟

واکسن هایی وجود دارند که سرطان موجود را درمان می کنند که به آنها واکسن های درمانی یا واکسن های پیشگیری کننده از سرطان می گویند. این واکسن ها یک نوع از درمان سرطان به نام ایمونوتراپی هستند. که برای تقویت سیستم ایمنی بدن در راستای مبارزه با سرطان کار می کنند. پزشکان به افرادی که قبلا به سطان مبتلا بوده اند واکسن های درمانی می دهند. واکسن های درمانی مختلف با توجه به نوعی که دارند به شیوه های مختلف مناسب با آن فعالیت میکنند. آنها می توانند:

• از عود سرطان جلوگیری کنند.
• هر سلول سرطانی را که پس از پایان درمان در بدن باقی مانده است از بین ببرد.
• از رشد یا گسترش تومور جلوگیری کند.

واکسن هایی برای پیشگیری از سرطان

برخی ازانواع متنوع ویروس ها می توانند انواع خاصی از سرطان را ایجاد کنند. واکسن هایی که از سرطان پیشگیری میکنند با کمک به بدن در مبارزه با ویروس کار میکنند. سلول های ایمنی بخشی از دفاع بدن در برابر مولکول های مضر مانند ویروس ها هستند. هر سلول ایمنی دارای پروتئین هایی به نام گیرنده های ایمنی در سطح خود است. ویروس ها همچنین دارای پروتئین در سطح خود هستند. که آنتی ژن نامیده می شوند.

گیرنده ها و آنتی ژن ها برای هر سلول ایمنی و هر ویروس منحصر به فرد هستند. آنها مانند یک قفل و کلید در کنار هم قرار می گیرند. هنگامی که یک سلول ایمنی آنتی ژنی را پیدا می کند که در قفل خود جای می گیرد، به آن متصل می شود و ویروس را از بین می برد. گاهی ممکن است بدن سلول های ایمنی با گیرنده های مناسب برای مبارزه با ویروس را نداشته باشد. واکسن‌های پیشگیری از سرطان با آموزش سلول‌های ایمنی برای شناسایی ویروس کار می‌کنند. سازمان غذا و دارو آمریکا دو واکسن را برای پیشگیری از سرطان تایید کرده است که عبارتند از: واکسن ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) و واکسن هپاتیت B.

واکسن سرطان HPV

سرطان اچ پی وی و یا زگیل تناسلی کی از انواع سرطان های شایع است که بیشتر در بانوان و کمتر در آقایان دیده میشود.این نوع سرطان بیشتر از طریق رابطه جنسی مقعدی، واژینال و رابطه جنسی دهانی قابل انتقال است.ویروس اچ پی وی باعث سرطان خای زیر میشود:

• سرطان دهانه رحم
• فرج
• آلت تناسلی
• سرطان حنجره
• سرطان اوروفارنکس دهان و حلق

بهترین سن برای دریافت واکسن زگیل تناسلی

توصیه میشود دختران و پسران خود را در سنین کودکی از 11 تا 12 سالگی واکسینه کنید اما در صورتی که بدلایلی موفق به واکسینه آنها نشدید بهتر است تا قبل از بر قراری اولین رابطه جنسی این کار را انجام دهید.

تزریق واکسن سرطان (ویروس اچ پی وی)

واکسن معمولاً به دو دوز نیاز دارد که دوز دوم 6 تا 12 ماه پس از اولین دوز میرسد.

کودکانی که اولین دوز را بعد از 15 سالگی دریافت می کنند، در طول 6 ماه به سه دوز نیاز دارند.

چالش استفاده از واکسن سرطان چیست؟

ساخت واکسن سرطان که بدرستی کار کند یک چالش بزرگ است زیرا:

1. سلول های سرطانی باعث سرکوب ایمنی بدن میشوند. این گونه است که سرطان در مرحله اول می تواند شروع و رشد کند. دانشمندان برای آنکه این مشکل رارفع کننداز مواد کمکی که در واکسن ها وجود دارد استفاده میکنند..  برای بهبود پاسخ ایمنی بدن به واکسن ماده ادجوانت اضافه میکنند.
2. سلول های سرطانی با بیمار کردن سلول های سالم فرد بیمار شروع میشوند. در نتیجه، سلول های سرطانی ممکن است برای سیستم ایمنی مضر به نظر نرسند. سیستم ایمنی ممکن است به جای یافتن و مبارزه با سلول ها، آنها را نادیده بگیرد.
3. از بین بردن تومورهای بزرگتر یا پیشرفته تر تنها با استفاده از واکسن سخت است. به همین دلیل پزشکان واکسن سرطان را به همراه یک دار. دیگر تجویز میکنند.
4. سیستم ایمنی ضعیف بدن ممکن است در بیماران و سالمندان بیشتر باشد.بدن این افراد امکان دارد پس از دریافت واکسن نتواند یک پاسخ ایمنی قوی ایجاد کند. این میزان عملکرد یک واکسن را محدود می کند. همچنین، برخی از درمان های سرطان ممکن است سیستم ایمنی فرد را تضعیف کند. این امر میزان پاسخگویی بدن به واکسن را محدود می کند.
5. به این دلایل، برخی از محققان فکر می کنند واکسن های درمان سرطان ممکن است برای تومورهای کوچکتر یا سرطان در مراحل اولیه بهتر عمل کنند.

واکسن برای درمان سرطان

مانند ویروس ها، سلول های سرطانی نیز روی سطح خود آنتی ژن دارند. با این حال، سلول های ایمنی معمولاً گیرنده های مناسبی برای اتصال به آنها ندارند. واکسن سرطان معمولاً با کمک به سیستم ایمنی بدن در یافتن، اتصال و تخریب سلول‌های سرطانی عمل می‌کنند.

واکسن‌های درمان سرطان می‌توانند به موارد زیر کمک کنند:

• جلوگیری از بازگشت سرطان
• از بین بردن باقی مانده سلول های سرطان
• جلوگیری از رشد یا گسترش تومور

واکسن فعلی سرطان

3 واکسن تایید شده سرطان توسط سازمان غذا و دارو عبارتند از:

• BCG  زنده : این واکسن می تواند سرطان مثانه را در مراحل اولیه درمانکند.
• Sipuleucel-T  : این واکسن می تواند سرطان پروستات را درمان کند.
• Talimogene laherparepvecمنبع مورد اعتماد: این واکسن می تواند ملانوما را درمان کند.

واکسن برای درمان سرطان باید نیازهای فرد را برآورده کند. دانشمندان هر دارویی را برای هدف قرار دادن آنتی ژن روی سلول های سرطانی خاص آن فرد می سازند.

چه نوع واکسن سرطان ممکن است در آینده تولید شود؟

ایمونوتراپی یک رشته نسبتا جدید است و پزشکان همیشه در حال یادگیری بیشتر هستند. درحال حاضر آزمایش‌های بالینی زیادی در مورد استفاده از واکسن‌ها در انواع مختلف سرطان وجود دارد. محققان در حال حاضر در حال مطالعه واکسن های احتمالی بیشتری برای بسیاری از انواع سرطان هستند، از جمله:

• سرطان ریه
• تومورهای مغزی
• سرطان پستان
• سرطان پانکراس
• سرطان مثانه
• میلوما
• ملانوما
• سرطان روده بزرگ
• سرطان کلیه
• سرطان خون
• سرطان دهانه رحم

با تزریق واکسن سرطان سیستم ایمنی بدن چگونه در برابر آن کار خواهد کرد؟

ویروس ها و باکتری های بیماری زا روی سطح خود مولکول هایی به نام آنتی ژن دارند. این آنتی ژن ها سیستم ایمنی را برای تولید پروتئین هایی به نام آنتی بادی تحریک می کنند. آنتی بادی ها به آنتی ژن ها متصل می شوند و در نتیجه پاتوژن را می کشند یا از کار می اندازند. پاتوژن های مختلف آنتی ژن های متفاوتی روی سطح خود دارند. یک پاتوژن را فقط می توان توسط آنتی بادی که قادر به اتصال به آنتی ژن های آن باشد، از بین برد یا از کار انداخت. این آنتی بادی ها تنها در صورتی وجود خواهند داشت که سیستم ایمنی در گذشته با آنتی ژن مواجه شده باشد.